Τώρα που οι μύθοι διαλύονται και γίνεται αντιληπτό πως η «Επιτροπή» αποζημιώσεων αποκτά Ε/κ κατεχόμενες ιδιοκτησίες με ποσό γύρω στο 7% της αξίας τους (μετά από χρεώσεις και προμήθειες δικηγόρων, μεσαζόντων, εκτιμητών, «ΦΠΑ» καθεστώτος κ.ά.), θεωρώ φρόνιμο να προχωρήσει ο διάλογος ένα βήμα παρακάτω, για το τι σημαίνει όταν η Τουρκία μέσω της «Επιτροπής» αποχτά Ε/κ γη. Κυβέρνηση, Γενικός Εισαγγελέας, κόμματα και βουλευτές εκθέτουν την «Επιτροπή» για την αναποτελεσματικότητά της αλλά δεν αμφισβητούν τη νομιμότητα της. Όμως, άλλο η αναποτελεσματικότητα και άλλο η παρανομία (έλλειψη νομιμότητας). Πρόκειται για τεράστια διαφορά με ανυπολόγιστες νομικές και πολιτικές συνέπειες.
Το ΕΔΑΔ –όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης- περιορίζεται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη βάση σχετικής Σύμβασης και είναι αυτό που με απόφαση του (Δημόπουλος) νομιμοποίησε προς το παρόν την «Επιτροπή». Το ΕΔΑΔ δεν διαθέτει μηχανισμό εφαρμογής των αποφάσεων του αλλά επαφίεται σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ πίεση π.χ. πίεση στην Τουρκία να την εφαρμόσει. Στην γνωστή περίπτωση Τ. Λοιζίδου, εκδόθηκε απόφαση πριν περίπου 15 χρόνια και αργότερα η Τουρκία πλήρωσε ένα ποσό (περιελάμβανε αποζημίωση για απώλεια χρήσης) επειδή έκρινε πως εξυπηρετούσε τις πολιτικές της επιδιώξεις και έκτοτε ΔΕΝ πλήρωσε οτιδήποτε άλλο, ούτε παρέδωσε την περιουσία στην ιδιοκτήτρια όπως προνοούσε η απόφαση του Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) – ανήκει στην Ε.Ε. – διαθέτει μηχανισμό εκτέλεσης των αποφάσεων όπου είναι εφικτό και σκοπό έχει την προστασία των πολιτών της Ε.Ε. (υπό αυτή την έννοια, δεν περιλαμβάνει πολίτες χωρών όπως η Τουρκία αφού δεν είναι μέλος της Ε.Ε.). Στην υπόθεση Αποστολίδης εναντίον Όραμς, το ΔΕΚ έκρινε τελεσίδικα ότι στα κατεχόμενα ισχύει η νομιμότητα (το κτηματολόγιο) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οτιδήποτε άλλο είναι παράνομο. Ούτε ο χρόνος από το 1974 επηρέασε την απόφαση, ούτε τα δικαιώματα του «χρήστη», ούτε αν υπάρχει διαθέσιμο αποτελεσματικό ένδικο μέσο (η «Επιτροπή»). Το ΔΕΚ εκδικάζοντας βάσει του ΣΥΝΟΛΟΥ του κοινοτικού δικαίου (παραβιάσεις παντός είδους, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οτιδήποτε άλλο) αποφάσισε στην περίπτωση ότι η ανέγερση κατοικίας στα κατεχόμενα χωρίς την άδεια του Ε/κ ιδιοκτήτη, συνιστά παρανομία. Αυτό δεν αφορά ανθρώπινα δικαιώματα αλλά παραβίαση κρατικής/κοινοτικής νομοθεσίας και δεσμεύει την Κυπριακή Δημοκρατία. Συνεπώς, δεν μπορεί να λειτουργήσει η «Επιτροπή» (ως δικαστήριο που ανήκει την Τουρκία) στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την άδεια του κράτους. Το γεγονός ότι η Τουρκία ασκεί έλεγχο στα κατεχόμενα (όπως το ΕΔΑΔ διαπίστωσε τόσες φορές), δεν εξυπακούει νομιμοποίηση της παρουσίας της. Το όποιο «δικαστήριο» ξένης και μάλιστα της εισβάλλουσας χώρας που λειτουργεί στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς έγκριση είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ. Από την άλλη, όποιος αποδέχεται τη νομιμότητα της «Επιτροπής», αποδέχεται νόμιμη παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο. Επομένως, οι προεκτάσεις της απόφασης του ΔΕΚ συγκρούονται με εκείνες του ΕΔΑΔ. Κατανοώ γιατί η Τουρκία συμπεριφέρεται ως εάν η απόφαση του ΔΕΚ να μην υπάρχει. Δεν κατανοώ γιατί αρμόδιοι φορείς και πρόσωπα εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάνουν το ίδιο. Και γιατί θεωρούν ότι το ΕΔΑΔ υπερτερεί του ΔΕΚ; Πως θα αντιδρούσαν εάν δικαστική απόφαση κράτους της Ε.Ε. θέτει την κρατική/κοινοτική νομοθεσία υπεράνω του ΕΔΑΔ υπό ορισμένες περιστάσεις;
Η μη αμφισβήτηση της νομιμότητας της «Επιτροπής», εξυπακούει αναγνώρισή της ως νόμιμου δικαστηρίου (!) της Τουρκίας στην Κύπρο και αυτό ανατρέπει την μέχρι τώρα παράνομη παρουσία της. Αυτή την ανατροπή θα την βρούμε μπροστά μας (σε αυτό το στάδιο, δεν θέλω να πω περισσότερα). Εάν όμως Κυβέρνηση, κόμματα και βουλευτές θέλουν, υπάρχει τρόπος για ουσιαστική συμβολή. Μπορούν να θεσπίσουν νομοθεσία που θα καθιστά την «Επιτροπή» παράνομη και τις αποφάσεις της άκυρες. Υπάρχει η νομική κάλυψη. Και γι αυτό θα επανέλθουμε. Άλλωστε, με βάση το σύνολο του κοινοτικού δικαίου όπως επιλαμβάνεται το ΔΕΚ, η «Επιτροπή» ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ.
Κώστας Μαυρίδης mavrides@ucy.ac.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου