Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα: «Κυπριακό και οικονομία θα συνεχίσουν να
αλληλοσυνδέονται όπως πάντα. Μια δυνατή οικονομία μετατρέπεται σε πηγή εσόδων
για ενδυνάμωση των δυνατοτήτων αντοχής και αντίστασης. Μια άσχημη οικονομία,
ναρκοθετεί τις δυνατότητες αντίστασης στις τουρκικές στοχεύσεις. Αυτά δεν είναι
θεωρίες. Ήδη καθημερινώς η εξαθλίωση ωθεί το ξεπούλημα της κατεχόμενης γης στην
Τουρκία. Επιπλέον, η υπό εξέλιξη κατάσταση δημιουργεί μοναδική ΄ευκαιρία΄ να
μας πλασάρουν πακέτο με ΄λύση΄ στο
κυπριακό και δήθεν οικονομική ανάπτυξη. Παρεμπιπτόντως, η στάση που τηρεί το
κράτος απέναντι στην τουρκοποίηση της κατεχόμενης Ε/κ γης μέσω της παράνομης
Επιτροπής, είναι ασυγχώρητη. Δεν είναι υπερβολή πως περισσότερο ενδιαφέρον και
ευαισθησία επιδείχθηκε για τα αξιόγραφα των τραπεζών. Ακόμη και ο Φορέας που
δάνειζε ένα ποσό έναντι κατεχόμενης γης, έχει στραγγίσει. Το θέμα όμως δεν
είναι μόνο οικονομικό. Ανεξήγητη στάση τηρούν αρμόδια πολιτειακά όργανα
επιφορτισμένα με την προάσπιση της έννομης τάξης τα οποία συμπεριφέρονται στην ΄Επιτροπή΄
ως να είναι νόμιμη».
Τα πιο
κάτω μαζί με άλλα αποδεικνύουν έμπρακτα τις ασυγχώρητες ευθύνες που δεν είναι
αφηρημένες και αόριστες. Υπάρχουν αρμόδιοι που γνωρίζουν. Πρώτα, μεταφέρω απόσπασμα από γράμμα απόγνωσης που έλαβα
πρόσφατα και θέτω δημόσια προς όσους διαχειρίζονται εξουσία παντός είδους για
να δράσουν:
«Είμαι … χρονών, πρόσφυγας από την επαρχία ….
και είμαι μονογονέας. Ο άλλος γονιός του παιδιού μας εγκατέλειψε πριν από αρκετά χρόνια. Ο πατέρας μου απεβίωσε πριν χρόνια και εγώ
ζω με τη μητέρα μου. Έχω μισθό γύρω στα €1600 καθαρά και δάνεια ύψους €150.000 για διαμέρισμα, αυτοκίνητο
και φοιτητικό δάνειο του παιδιού μου. Οι δόσεις μου είναι γύρω στα €950 μηνιαίως. Είναι αδύνατο να ζήσουμε με τα υπόλοιπα €650
αφού για τις σπουδές απαιτούνται ενοίκιο και διατροφή €700. Κατάφερα να ενοικιάσω
το διαμέρισμα (€300) και πλέον μένω με τη μητέρα μου για να αντεπεξέλθω αλλά τα
δάνεια μου αυξάνονται χωρίς να μπορώ να τα αποπληρώνω. Η σύνταξη της μητέρας μου είναι €450 και δεν
έχω άλλους πόρους… Δεν έχω περιουσία στην ελεύθερη περιοχή, ούτε θέλω να
αποταθώ στην Τουρκο-Επιτροπή. Θέλω όμως τη συμβουλή σας».
Δεύτερον, έχω ενώπιόν μου σαφείς και
συγκεκριμένες καταγγελίες (ονόματα, ενέργειες, ημερομηνία και χώρος διάπραξης
και άλλα) που υποβλήθηκαν γραπτώς στα αρμόδια όργανα και αφορούν αδικήματα (νομικά
και πειθαρχικά) που απορρέουν από τη συμπεριφορά κάποιων υπαλλήλων του
Κτηματολογίου. Τα αρμόδια πολιτειακά όργανα λόγω καθήκοντος που ασκούν ΕΧΟΥΝ
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ (ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων) να δράσουν. Οι καταγγελίες
περιγράφουν οργανωμένο κύκλωμα που κινείται με σχέδιο και χρησιμοποιεί τους
πόρους του κυπριακού κράτους (από τις φωτοτυπικές μηχανές μέχρι εκτιμήσεις ακινήτων,
παραβίαση προσωπικών δεδομένων, εξώθηση και πολλά άλλα) για να ξεπουλιούνται οι
κατεχόμενες Ε/κ περιουσίες. Το κύκλωμα δρα στις δύο πλευρές της κατοχικής
γραμμής και το θύμα/ενδιαφερόμενος καταβάλλει ανάλογα ποσά και προμήθειες (στην
αρχή και στο τέλος) της διαδικασίας για να «εξυπηρετείται» με τις συναλλαγές πάντα
σε μετρητά φυσικά. Επικεφαλής φέρεται ανώτερος υπάλληλος που βρέθηκε στο επίκεντρο
παλαιότερα λόγω αρμοδιοτήτων που του ανατέθηκαν από την Κυβέρνηση καθώς ο ίδιος
είχε ήδη πουλήσει την κατεχόμενη περιουσία του στην Επαρχίας της Κερύνειας. Το
«αίνιγμα» στην υπόθεση αυτή είναι πως τα πιο πάνω (σε μεγαλύτερο ή μικρότερο
βαθμό) είναι γνωστά στα αρμόδια όργανα εδώ και καιρό αλλά επικρατεί μια… ανοχή
που στην ουσία καταντά προώθηση της πιο πάνω κατάστασης.
Στο προηγούμενο
άρθρο κατέληγα με το εξής: «Καθώς η οικονομία εξελίσσεται σε ακατάσχετη
αιμορραγία, υπάρχει ευκαιρία -μετά από αιώνες- για μια νέα εποχή με βάση την
αξιοποίηση του φυσικού αερίου και του ενεργειακού πλούτου ευρύτερα. Αυτή είναι
η ιστορική ευκαιρία. Εκτός και αν βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας". Ενόψει
εκλογών δεν υπάρχει οτιδήποτε συγκεκριμένο για το θέμα ενώ πολλά άλλα
απασχολούν το προσκήνιο.
