«Επιτροπή»: Μύθοι και Πραγματικότητες

Σχετικά με την «Επιτροπή» στα κατεχόμενα επαναλαμβάνουμε ότι

(α) Το ΕΔΑΔ δεν υποχρεώνει οποιονδήποτε Ε/κ ιδιοκτήτη να πάει στην «Επιτροπή» με σκοπό να διασφαλίσει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία του  

(β) Η σύνδεση ανάμεσα στην λειτουργία της «Επιτροπής» (μέχρι  Δεκ 2011) με το δικαίωμα ιδιοκτησίας είναι αυθαίρετη και παραπλανητική

(γ) Η "Επιτροπή" ΔΕΝ είναι Δικαστήριο και ούτε ακολουθεί όσα επιβάλλονται εντός Ε.Ε. σε τέτοιες περιπτώσεις. Γι αυτό άλλωστε, η λειτουργία της «Επιτροπής» (και η καταφυγή σε αυτή με ό,τι άλλο σχετικό) αντίκεινται προς την Απόφαση του ΔΕΚ στην υπόθεση Όραμς.

Γενικά, ένας ιδιοκτήτης κατεχόμενης περιουσίας (ο ιδιοκτήτης είναι νόμιμος, ενώ ο κάτοχος είναι παράνομος) εφόσον το επιθυμεί μπορεί να θέσει ενώπιον Δικαστηρίου αίτημα για αποζημίωση για την απώλεια χρήσης της περιουσίας του, κάτι σαν "ενοίκιο" επειδή στερήθηκε την ιδιοκτησία του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως που είναι και η πραγματικότητα, η "Επιτροπή" προσφέρει ένα ποσό στον ιδιοκτήτη για να μεταβιβαστεί η ιδιοκτησία οριστικά στην Τουρκία. Για την «Επιτροπή», θέματα αποζημίωσης για απώλεια χρήσης ή για αποκατάσταση της περιουσίας στον ιδιοκτήτη, είναι ανύπαρκτα.  

Συγκεκριμένα, από την λειτουργία της "Επιτροπής" το σύνολο των διευθετήσεων παρουσιάζει μιαν πραγματικότητα. Η "Επιτροπή" ΔΕΝ πληρώνει αποζημίωση για την απώλεια χρήσης στον ιδιοκτήτη επειδή ο ίδιος αυτό μόνο θέλει. Η "Επιτροπή" προσφέρει εκείνο που η ίδια θέλει και συνίσταται σε ένα ποσοστό (γύρω στο 10%) της αξίας της ιδιοκτησίας. Επίσης, η "Επιτροπή" αποδέχεται καλούμενους "δικηγόρους" της "ΤΔΒΚ" (που είναι Τούρκοι ή Τ/κ) και δεν αποδέχεται τους δικηγόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι σε όλη την Ε.Ε. να έχουν νομικό ρόλο ενώπιον της. Για τον ρόλο δικών μας δικηγόρων και τις  χρεώσεις και προμήθειες που απαιτούν σε μια τέτοια διαδικασία, επαφίεται στον καθένα να το αξιολογήσει.  

Το πιο κάτω είναι ένα υποθετικό παράδειγμα που εξηγεί με απλό τρόπο μερικές  πραγματικότητες.  Ένας Ε/κ (με οικονομικά προβλήματα) πάει στην "Επιτροπή" σχετικά με  περιουσία του αξίας 1 εκατομμυρίου ευρώ, με επιπρόσθετο εκτιμημένο ποσό αποζημίωσης για απώλεια χρήσης 70,000 ευρώ (γύρω στο 7% της αξίας). Η "Επιτροπή" προτείνει 100,000 ευρώ για να αγοράσει την περιουσία από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος οφείλει ήδη 5,000 ευρώ χρεώσεις/έξοδα στον Ε/κ δικηγόρο που συνεργάστηκε με Τ/κ παράνομο δικηγόρο. Εάν ο ιδιοκτήτης αποδεχτεί, πρέπει να του αποκοπούν πρόσθετες χρεώσεις και προμήθειες του ψευδοκράτους π.χ. περιλαμβάνεται χρέωση ΦΠΑ, αν και στα κατεχόμενα δεν υπάρχει ΦΠΑ. Είτε λοιπόν ο ιδιοκτήτης παίρνει το τελικό ποσό (μετά από όλες τις αποκοπές) των 70,000 ευρώ και χάνει ΟΡΙΣΤΙΚΑ την περιουσία του, είτε δεν αποδέχεται και συνεχίζει για … το ΕΔΑΔ. Ο Ε/κ δικηγόρος, ο Τ/κ «συνεργάτης» και όλοι γύρω του, τον συμβουλεύουν να αποδεχτεί και απαιτούν όσα τους χρωστά! Ο ιδιοκτήτης είτε αποσύρεται από την «Επιτροπή» για να διατηρήσει την περιουσία του (αλλά πρέπει να πληρώσει αρκετές χιλιάδες ευρώ με την οικονομική του κατάσταση να χειροτερεύει), είτε επιμένει να συνεχιστεί η διαδικασία στο "Ανώτατο Δικαστήριο" του ψευδοκράτους και μετά στο ΕΔΑΔ με την προσδοκία ότι, μετά από 20 περίπου χρόνια θα του αποδοθεί αποζημίωση 100,000 ευρώ για την απώλεια χρήσης. 

Η άποψη ότι ένας Ε/κ με  οικονομικό πρόβλημα θα μπορέσει να αντέξει όλη αυτή την διαδικασία (χρεώσεις, πιέσεις, χαμένος χρόνος) και θα παραμείνει προσανατολισμένος και άκαμπτος στην επιδίωξη της αποζημίωσης για απώλεια χρήσης στο τέλος των 20 χρόνων, είναι εκτός πραγματικότητας. Από την άλλη, το ισχυρό κίνητρο ΟΛΩΝ των άλλων (μεσάζοντες, εκτιμητές, δικηγόροι κ.ά.) συγκλίνει στην αποδοχή του ποσού της «Επιτροπής». Στο τέλος θα γίνει εκείνο για το οποίο έγινε η "Επιτροπή": θα ξεπαστρέψει οριστικά σημαντικό αριθμό Ε/κ περιουσιών με το ελάχιστο οικονομικό κόστος για την Τουρκία.

Κώστας Μαυρίδης                                           mavrides@ucy.ac.cy

Υ.Γ. Για το πως η λειτουργία της «Επιτροπής» αντίκειται προς την Απόφαση του ΔΕΚ στην υπόθεση Όραμς θα επανέλθουμε.

Αγαπητέ Κώστα, Θα ήθελα να κλέψω λίγο απο τον χρόνο σου για το εξής δίλημμα όπου βρίσκεται η οικογένεια της γυνάικας μου.

Είναιι πρόσφυγες απο την Αμμόχωστο, με 4 παιδιά όπου σε διάστημα 2 χρόνων έχουν παντρευτεί όλοι. Αν και όλοι τους βρίσκονται στο ξεκίνημα μιας νέας οικογένειας με τα οικονομικά βάρη που συνεπάγεται αυτό, δεν συζητούν καν το θέμα προσφυγής για πώληση της περιουσίας των γονιών τους. Το θέμα όμως που συζητούν τώρα, είναι κατά πόσο θα ήταν σωστό να κινηθούν με αγωγή για απώλεια περιουσίας όπου στόχο θα έχει τα εξής. 1ον θα απορριφθεί η όποιαδήποτε τυχών αποζημιώση θα προτείνει η ψευδοεπτροπή και 2ον θα υπάρχει καταχώρηση πριν τις 31/12/2011 και ότι και αν σημαίνει σήμερα ή στο μέλλον αυτό.
Έχουν ζητήσει την γνώμη μου, και επειδή σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα την γνώμη σου, και η τυχών καθοδήγηση σου πιστεύω ότι θα βοηθήσει στο να παρθεί η σωστή απόφαση.

Απαντηση
Ας το ξεκαθαρίσουμε. Για τις κατεχόμενες περιουσίες, κάθε ιδιοκτήτης (νόμιμος φυσικά αλλά δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε αφού ΕΝΑΣ είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης, ο άλλος είναι ο καταχραστής εφόσον είναι παράνομος κάτοχος/χρήστης) μπορεί να θέσει ενώπιον κάποιου Δικαστηρίου αίτημα για αποζημίωση για την απώλεια της χρήσης της περιουσίας του. Αυτή η αποζημίωση προκύπτει από το γεγονός ότι, ο ιδιοκτήτης στερείται την χρήση της περιουσίας του από τον καταχραστή. Για αυτό και δικαιούται αποζημίωση ως "ενοίκιο" για την περίοδο που στερήθηκε την περιουσία του.
Η "Επιτροπή" δεν είναι Δικαστήριο και ούτε διασφαλίζει όλα όσα ένα δικαστήριο εντός Ε.Ε. υποχρεούται να διασφαλίζει και να ακολοθεί. Εν πάσει περιπτώσει, η "Επιτροπή" των κατεχομένων προσφέρει ένα ποσό αποζημίωσης για την οριστική απώλεια της περιουσίας, δηλαδή, ο ιδιοκτήτης πουλά την ιδιοκτησία του και μεταβιβάζεται οριστικά στην Τουρκία. Θέμα αποκατάστασης της περιουσίας ή αποζημίωσης για απώλεια χρήσης, δεν υπάρχουν από μόνα τους.
Ορισμένοι νομικοί προβάλλουν το επιχείρημα ότι θα πρέπει να πάνε οι Ε/κ στην "Επιτροπή" στα κατεχόμενα με αίτημα την αποζημίωση για την απώλεια χρήσης και όχι την πώληση της περιουσίας. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι οι νομικοί αυτοί είτε ξέρουν αλλά κρύβουν την πραγματικότητα για λόγους που θα διαφανούν πιο κάτω, είτε είναι εκτός πραγματικότητας και άθελά τους παραπλανούν.
Από την λειτουργία της "Επιτροπής" έχει προκύψει ένας αριθμός διευθετήσεων που παρουσιάζουν μιαν πραγματικότητα, την οποία και οι νομικοί αυτοί πρέπει να γνωρίζουν. Πρώτον, η "Επιτροπή" δεν πληρώνει αποζημίωση για την απώλεια χρήσης σε κάποιον Ε/κ απλά επειδή ο ίδιος αυτό μόνο θέλει. Η "Επιτροπή" προσφέρει αυτό που η ίδια θέλει και αυτό είναι ένα μικρό ποσοστό (γύρω στο 10%) της αξίας της ιδιοκτησίας. Δεύτερον, στην "Επιτροπή" των κατεχομένων αποδεκτοί ενώπιόν της γίνονται καλούμενοι "δικηγόροι" της "ΤΔΒΚ" οι οποίοι φυσικά είναι ΜΟΝΟ Τούρκοι ή Τ/κ. Οι δικηγόροι της Κυπριακής Δημοκρατίας οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι σε όλη την Ε.Ε. δεν δικαιούνται να έχουν νομικό ρόλο ενώπιον της "Επιτροπής". Επομένως, ποιος ο ρόλος των δικών μας δικηγόρων; Και προς τι οι χρεώσεις και οι προμήθειές που απαιτούν από τους πελάτες τους; Φυσικά εάν ερωτηθούν, προφανώς θα απαντήσουν ότι οι χρεώσεις που ζητούν είναι για τους άλλους (!) και όχι για τους ίδιους.
Επί της ουσίας, τα πράγματα είναι απλά και ένα υποθετικό αλλά ρεαλιστικό παράδειγμα είναι διδακτικό:
Ένας Ε/κ με σοβαρά οικονομικά προβλήματα πάει στην "Επιτροπή" με περιουσία σημερινής αξίας 1 εκατομμυρίου ευρώ και με πρόσθετη απώλεια χρήσης 70,000 ευρώ (γύρω στο 7% της σημερινής αξίας). Κατόπιν εξέτασης του αιτήματός του, η "Επιτροπή" προτείνει την αγορά της περιουσίας προς 100,000 ευρώ. Ήδη, ο ιδιοκτήτης οφείλει περί τις 5,000 ευρώ σε διάφορες χρεώσεις και έξοδα στον Ε/κ δικηγόρο, που δεν έκανε τίποτα, ή μάλλον βρήκε Τ/κ παράνομο δικηγόρο για να συνεργαστεί. Επιπλέον, ο Ε/κ ιδιοκτήτης εάν αποδεχτεί, θα πρέπει να του γίνουν αποκοπές που περιλαμβάνουν χρεώσεις του ψευδοκράτους, προμήθειες κ.ά. Οι χρεώσεις είναι φανερές και κρυφές. Ακόμη και ανώτερος υπάλληλος του Κτηματολογίου μας ("εμπειρογνώμονας") θα πάρει το λαβείν του εφόσον είναι μεσάζων στην συναλλαγή. Χαρακτηριαστικά αναφέρω ότι ανάμεσα στις χρεώσεις περιλαμβάνεται και ΦΠΑ (απίστευτο αλλά χρεώνουν ΦΠΑ τους Ε/κ ενώ στα κατεχόμενα δεν υπάρχει ΦΠΑ). Ο ιδιοκτήτης αντιλαμβάνεται ότι εάν συνεχίσει η διαδικασία μάλλον θα πρέπει να πληρώσει έαν σοβαρό ποσό που έχει ήδη συσσωρευτεί, το οποίο δεν διαθέτει και θα πρέπει να αποκοπεί όλο από το προτεινέμενο ποσό διευθέτησης. Είτε λοιπόν αποδέχεται και παίρνει γύρω στις 70,000 ευρώ με οριστική απώλεια της περιουσίας του, είτε συνεχίζει για το ΕΔΑΔ. Ο Ε/κ δικηγόρος, ο Τ/κ συνεργάτης του και όλοι γύρω του, τον συμβουλεύουν να αποδεχτεί και του υποδεικνύουν ότι τους χρωστά! Ο ιδιοκτήτης έχει έχει δύο επιλογές: (α) Να αποσυρθεί αλλά να πληρώσει αρκετές χιλιάδες ευρώ (επομένως του έμεινε η ζημιά και η οικονομική του κατάσταση χειροτέρεψε, ή να επιμένει να συνεχίσει στο "Ανώτατο Δικαστήριο" του ψευδοκράτους για δικαίωση(!). Ο Ε/κ ιδιοκτήτης μπήκε στην διαδικασία με οικονομικά προβλήματα τα οποία είναι πλέον περισσότερα. (β) Να επιμένει να συνεχιστεί η διαδικασία μέχρι το ΕΔΑΔ όπου, μετά από 20 χρόνια (χωρίς υπερβολή) η όλη διαδικασία θα έχει κλείσει οριστικά με την απόδοση εκ μέρους του ΕΔΑΔ αποζημίωση 100,000 ευρώ.
Όποιος πιστεύει ειλικρινά ότι, ένας Ε/κ με οικονομικό πρόβλημα θα μπορέσει να αντέξει όλη αυτή την διαδικασία με επιδίωξη την αποζημίωση για την απώλεια χρήσης στο τέλος 20 χρόνων, τότε έχει επιλογή. Η δική μου είναι εκτίμηση είναι διαφορετική και πιστεύω ρεαλιστική και ειλικρινής. Η "Επιτροπή" έγινε για να καταβροχθίσει τις Ε/κ περιουσίες με το ελάχιστο οικονομικό βάρος. Εκείνοι που έχουν ήδη οικονομικό πρόβλημα είναι οι καλύτεροι "πελάτες" της "Επιτροπής" για να τους καταβροχθίσει οριστικά.
Κώστας Μαυρίδης

Πραγματικότητες ενόψει Δεκεμβρίου

Υποδείξαμε ξανά ότι, μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος για τη λειτουργία της «Επιτροπής» για τις κατεχόμενες ε/κ ιδιοκτησίες, λέχθηκαν ή δημοσιεύτηκαν αρκετές ανακρίβειες από διάφορους (δημοσιογράφους, αξιωματούχους κομμάτων, πρόεδρο «εκσυγχρονιστικού» Μη-Κυβερνητικού-Οργανισμού κ.ά.). Ανακρίβειες προβάλλονται και από νομικούς εγνωσμένης πείρας, των οποίων κανονικά κάθε φράση -όπως κάθε λέξη σε μια δικαστική απόφαση- έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, ιδίως για όσους παρακολουθούν επειδή το θέμα τούς αφορά άμεσα ως ιδιοκτήτες κατεχόμενων περιουσιών.
Εκφράστηκε, λοιπόν, η άποψη από νομικό ότι «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μάς υποδεικνύει ότι πρέπει να πάμε στην Επιτροπή». Το ΕΔΑΔ στην απόφασή του δεν υποχρεώνει τους Ε/κ ιδιοκτήτες να πάνε στην «Επιτροπή» για να διασφαλίσουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Αντιθέτως, η απόφαση -αν και πολιτικά εσκεμμένη- στα Συμπεράσματα, παρ. 128, γράφει δηκτικά: «Τονίζεται ότι αυτή η απόφαση δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι απαιτεί από αιτητές να κάνουν χρήση της Επιτροπής».
Άλλο δείγμα ανακρίβειας εμφανίζεται σε κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδικτυακό χώρο εκπομπής που ασχολήθηκε με το θέμα. Εκεί περιέχεται η άποψη ότι, ουσιαστικά, αν χαθεί το δικαίωμα για αποζημίωση για την απώλεια χρήσης στο ΕΔΑΔ, χάνεται και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία! Ένας μέσος πολίτης που δεν ασχολείται με το θέμα, δεν αντιλαμβάνεται την ακριβή διαφορά ανάμεσα στο δικαίωμα για αποζημίωση για απώλεια χρήσης μιας περιουσίας από το καθαυτό δικαίωμα της ιδιοκτησίας και προφανώς παραπλανάται. Η ευθύνη είναι τεράστια για εκείνον που αναλαμβάνει να ενημερώσει τον απλό κόσμο, αλλά ταυτίζει τα δύο δικαιώματα και καταλήγει τελικά στο συμπέρασμα ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας καταργείται εάν η
«Επιτροπή» των κατεχομένων σταματήσει τη λειτουργία της το Δεκ. 2011!
Ατυχές δείγμα του όλου κλίματος και οι πομπώδεις εκφράσεις από νομικούς, που όμως επικρίνουν τους πολιτικούς για παρόμοια συμπεριφορά· π.χ. έμπειρος νομικός -και όχι πολιτικός- δηλώνει δημόσια ότι «εάν δεν μπορείς να διεκδικήσεις αποζημιώσεις για την περιουσία σου, να τον βράσω για τίτλο {ιδιοκτησίας}». Ο νομικός γνωρίζει ότι σοβαρό εμπόδιο στη νομιμοποίηση της τουρκικής κατοχής και του σφετερισμού των ε/κ ιδιοκτησιών υπήρξε και παραμένει ο τίτλος ιδιοκτησίας (κοτσιάνι), που μόνο η εθελούσια υπογραφή του ιδιοκτήτη το ανατρέπει οριστικά. Για τούτο και η «Επιτροπή» προσφέρει ένα εξευτελιστικό ποσό (μικρό ποσοστό της αξίας) και ο Ε/κ ιδιοκτήτης χάνει για πάντα την περιουσία μαζί με οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα τη στιγμή που με την υπογραφή του μεταβιβάζει στην Τουρκία τη γη του. Αυτά είναι τα γεγονότα και οι πραγματικότητες.
Φυσικά, η λειτουργία της «Επιτροπής» συνεπάγεται κινδύνους, π.χ. υπό τις περιστάσεις χειρότερος κίνδυνος, για όποιον δεν πάει στην «Επιτροπή», είναι να χάσει το δικαίωμα να απαιτήσει αποζημίωση για την απώλεια χρήσης της περιουσίας του στο ΕΔΑΔ. Αλλά, ο χειρότερος κίνδυνος στην περίπτωση που όλοι οι Ε/κ πάνε στην «Επιτροπή» και αποδεχτούν την πρότασή της -υπό την απειλή μιας πολύχρονης διαδικασίας δεκαετιών ώσπου να εκδικαστεί στο ΕΔΑΔ και υπό το βάρος χρεώσεων, εξόδων και προμηθειών από δικηγόρους Ε/κ και Τ/κ και άλλων χρεώσεων που επιβάλλουν οι κατοχικές «Αρχές»- είναι η πλήρης και νόμιμη τουρκοποίηση των κατεχομένων. Αυτός ο μέγιστος κίνδυνος γιατί παραγνωρίζεται; Και γιατί επιμελώς παραγνωρίζεται η δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο πέραν του ΕΔΑΔ;
Στην πραγματικότητα, Τουρκία και ψευδοκράτος επιδιώκουν να πάμε οι Ε/κ στην «Επιτροπή» το συντομότερο. Μα, αν μετά το Δεκέμβριο θα κατέχουν τις ιδιοκτησίες μας δωρεάν και νόμιμα, όπως λέγεται με ελαφρότητα, γιατί το επιδιώκουν; Για να μας πληρώσουν χρήματα; Για να μας χειριστούν δίκαια και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας η Τουρκία; Κάποιος πρέπει να εξηγήσει τους τεράστιους και απροσδιόριστους κινδύνους, που εξυπακούει η καταφυγή στην «Επιτροπή».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
mavrides@ucy.ac.cy
Ακαδημαϊκός

Παρέμβαση του Γεν. Εισαγγελέα

Εντός του 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) αποφάνθηκε στην Απόφαση Δημόπουλος ότι η «Επιτροπή» των κατεχομένων αποτελεί, προς το παρόν, ένδικο μέσο της Τουρκίας εφόσον η ίδια η Τουρκία την αναγνώρισε ενώπιον του ΕΔΑΔ ως δική της. Ήταν μια αρνητική εξέλιξη που έδωσε ταυτοχρόνως την ευκαιρία να εκθέσουμε την Τουρκία επειδή για πρώτη φορά έκανε παραδεκτή την νομική της ευθύνη για τα κατεχόμενα. Όμως, οι διαπραγματεύσεις συνέχισαν στο κλίμα που καθόρισε ο Ντάουνερ με τον Πάσκο. Το χειρότερο είναι που η διαπραγματευτική μας ομάδα πήρε τα αρνητικά στοιχεία της συγκεκριμένης απόφασης και τα πρότεινε να ισχύσουν ως  οριστική απόφαση για ΟΛΟΥΣ τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα. Αυτό έγινε μέσω των προτάσεων μας στις διαπραγματεύσεις. Ενώ θα μπορούσε να πράξει το αντίθετο και να προστατέψει ΟΛΕΣ τις Ε/κ περιουσίες στα κατεχόμενα (ιδιαίτερα της Επαρχίας Κερύνειας συμπεριλαμβανομένης) με βάση την απόφαση Όραμς, η οποία έχει και ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ χαρακτήρα επειδή πρόκειται για απόφαση Δικαστηρίου της Ε.Ε. Η επιλεκτική υπερπροβολή κάποιων αρνητικών στοιχείων από σχετικές δικαστικές αποφάσεις και η παραγνώριση των θετικών, είναι αυτό που επιδιώκει η τουρκική πλευρά για να δώσει το δικό της περιεχόμενο στην έννοια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Η στάση της δικής μας πλευράς είναι ακατανόητη.

Επανερχόμενοι στην σχετική απόφαση του ΕΔΑΔ, παρατηρήθηκε ότι υπερτονίστηκε και ερμηνεύτηκε από πολιτικούς, δημοσιογράφους και δικηγόρους στις ελεύθερες περιοχές ότι αναγνώριση της «Επιτροπής» σημαίνει παραγραφή των δικαιωμάτων μας στις περιουσίες. Πρόκειται για πρωτοφανή ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ που υπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα, ενώ ταυτοχρόνως αποσιωποιήθηκε επιμελώς ότι, στην απόφαση του το ΕΔΑΔ σημειώνει πως ΔΕΝ υπάρχει υποχρέωση σε Ε/κ ιδιοκτήτη να πάει στην «Επιτροπή». Το επαναλαμβάνουμε: Δεν υπάρχει υποχρέωση σε κάποιον Ε/κ να προσφύγει στην Τουρκο-Επιτροπή. Όμως, φορείς της τουρκικής προπαγάνδας, αδαείς και διάφοροι Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί (επιδοτούμενοι από το εξωτερικό)  με τον μανδύα του εκσυγχρονισμού και του προβληματισμού (!),  απειλούν τους Ε/κ ιδιοκτήτες με δήθεν «ΟΡΙΣΤΙΚΗ απώλεια της περιουσίας τους αν δεν πάνε στην Επιτροπή ως τον Δεκ 2011».

Τα πιο πάνω δημιουργούν ευθύνες οι οποίες δυνατόν να οφείλονται σε πολιτικούς λόγους και σκοπιμότητες. Επιπρόσθετα, η εμπλοκή δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι για χάριν της προμήθειας που προσδοκούν να λάβουν από τους Τούρκους, ωθούν ή  παραπέμπουν Ε/κ ιδιοκτήτες στην Επιτροπή των κατεχομένων με τον ψευδή ισχυρισμό ότι «αν δεν πάνε, τα δικαιώματά τους παραγράφονται» είναι αδίκημα. Η εμπλοκή δημόσιων λειτουργών είναι λόγος για παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα. Επιπλέον, η  διασπορά ψευδών και παραπλανητικών στοιχείων με σκοπό την καταδολίευση Ε/κ ιδιοκτητών που έχουν περιουσίες στα κατεχόμενα δημιουργεί ποινικές ευθύνες που έπρεπε προ καιρού να προκαλέσουν την αντίδραση της Γενικής Εισαγγελίας. Πως γίνεται εμείς να ξέρουμε πρόσωπα και πράγματα με λεπτομέρειες για τις ενέργειές τους αλλά η Γενική Εισαγγελία να μην γνωρίζει οτιδήποτε; Συγκεκριμένα, ανώτερος δημόσιος υπάλληλος σε αρμόδιο τμήμα με τα κτηματολογικά ο οποίος κατάγεται από χωριό της Κερύνειας, εξωθεί και πιέζει Ε/κ ιδιοκτήτες για να ξεπουλήσουν τις περιουσίες στα κατεχόμενα. Παρομοίως, άλλη δημόσιος υπάλληλος (γυναίκα) στο Κτηματολόγιο προσεγγίζει διάφορους Ε/κ –ακόμη και συναδέλφους της- στους οποίους φορτικά τονίζει ότι μετά τον Δεκέμβρη 2011, αν δεν προσφύγουν στην Επιτροπή του ψευδοκράτους, τα δικαιώματά τους παραγράφονται.

Στην πραγματικότητα, η «Επιτροπή» των κατεχομένων φανερώνει ξεκάθαρα το αυτονόητο το οποίο ξέρει  η Τουρκία και η Ε.Ε. Η Τουρκία μέσω της «Επιτροπής» πληρώνει χρήματα για να πάρει τις περιουσίες μας νόμιμα εφόσον εμείς δεχτούμε και τους υπογράψουμε την μεταβίβασης των ιδιοκτησιών μας στην Τουρκία. Χωρίς την υπογραφή μας, τίποτα δεν είναι τελειωμένο. Με την υπογραφή μας, όλα έχουν τελειώσει. Ίσως η κατάσταση να βολεύει κάποιους, αλλά ως υποψήφιο βουλευτή Κερύνειας με εξοργίζει που δεν παρεμβαίνει το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.

Κώστας Μαυρίδης, Υποψήφιος Βουλευτής ΔΗΚΟ – Κερύνειας

mavrides@ucy.ac.cy

Το Πραγματικό Νόημα των Λέξεων

Η υπερβολή και η συνθηματολογία είναι αναμενόμενα σε ένα προεκλογικό αγώνα. Αλλά, τόση παραποίηση στην ουσία του κυπριακού είναι εκπληκτική. Συγκεκριμένα πρόσωπα  επιχειρούν να ξεγελάσουν το εκλογικό σώμα για να ψηφιστούν όχι για εκείνα που πιστεύουν, αλλά για πράγματα που δεν υιοθετούν. Άλλα πιστεύουν και για άλλα ζητούν την ψήφο. Δεν μιλάμε για πολιτικές διαφορές που είναι θεμιτές. Μιλάμε για συμπεριφορά που στην κοινή λογική πιθανώς να θεωρείται απατεωνιά.  

Πρώτα από όλα, συγκεκριμένη ομάδα στο ΔΗΣΥ δηλώνει στο όνομα της ενότητας ότι «δεν συζητά το κυπριακό επειδή το εθνικό πρόβλημα είναι υπεράνω ιδεολογίας»! Δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε αλλά ακούεται ωραίο. Μόνο που συνιστά πολιτική απατεωνιά και όχι έντιμη πολιτική συμπεριφορά όπως διαφημίζουν στις ταμπέλλες τους. Όποιος σήμερα θέτει το κυπριακό υπεράνω ιδεολογίας, έπρεπε να το θέτει πάντα και ιδίως στις κρίσιμες ώρες. Εκείνοι που σήμερα διαφημίζουν πόσο νοιάζονται για την ενότητα και αποφεύγουν ακόμη και εν μέσω προεκλογικής περιόδου να συζητήσουν το κυπριακό, είναι εκείνοι που κατηγορούσαν εντός και εκτός Κύπρου τον προηγούμενο Πρόεδρο ότι «είναι αδιάλλακτος» και «δεν θέλει λύση». Είναι οι ίδιοι που κατάγγελλαν στην Ε.Ε. το 2004 την Κυπριακή κυβέρνηση για αντιδημοκρατικές μεθόδους. Είναι οι ίδιοι που επισκέφτηκαν τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν στην κρίσιμη ώρα μετά το δημοψήφισμα ενάντια στα συμφέροντα της Κύπρου. Όταν ο Πρόεδρος της Κύπρου προερχόταν από το ΔΗΚΟ (και μέλος της ΕΟΚΑ), το εθνικό πρόβλημα ΔΕΝ ήταν υπεράνω της ιδεολογίας. Σήμερα που κυβερνά Πρόεδρος από το ΑΚΕΛ, αντιλήφθηκαν ότι το κυπριακό είναι υπεράνω ιδεολογίας;  

Στο ΑΚΕΛ υπάρχει παρόμοια συμπεριφορά με παραποίηση του νοήματος των λέξεων. Ενώ διαφημίζουν ότι το ΑΚΕΛ «επιδιώκει λύση στην βάση αρχών», οι «ευέλικτες αρχές» καταντούν διάτρητες. Οι προτάσεις για το λεγόμενο περιουσιακό που κατέθεσε η Ε/κ διαπραγματευτική ομάδα αρκεί για να φανεί τι εννοούν όταν μιλούν για αρχές. Στην προτεινόμενη λύση, ο παράνομος κάτοχος μιας Ε/κ περιουσίας εντός του Τ/κ κρατιδίου, μετατράπηκε σε «σημερινό χρήστη» ο οποίος έχει ουσιαστικά τον πρώτο λόγο στην περιουσία εφόσον θα υποστεί περισσότερη ταλαιπωρία από τον Ε/κ ιδιοκτήτη. Αυτό αρκεί ώστε ολόκληρη η Επαρχία της Κερύνειας να τουρκοποιηθεί οριστικά και νόμιμα. Κατά τα άλλα, διαφημίζουν ότι «η λύση θα είναι στην βάση αρχών που θα διασφαλίζει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικότερα, θα παρέχει στον Ε/κ ιδιοκτήτη τον πρώτο λόγο».  Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ που θα διάβασε το ίδιο κείμενο των Ε/κ προτάσεων που διαβάσαμε όλοι μας, διαβεβαίωσε πρόσφατα τους εκπροσώπους Κατεχόμενων Κοινοτήτων Επαρχίας Κερύνειας ότι τον πρώτο λόγο για τις περιουσίες στα κατεχόμενα τον έχει ο νόμιμος ιδιοκτήτης. Γι αυτό και επιβάλλεται κάποιος να εξηγήσει τι διαβάζουμε λάθος.

Ποια απόφαση Ευρωπαικού Δικαστηρίου επιβάλλει όσα είναι στις προτάσεις τους; Γιατί αγνοήθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που επιβεβαίωσε τις αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων για τις περιουσίες; Πως οι «ευέλικτες αρχές» τους  συνάδουν με ψηφίσματα του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας που ζητούν την επιστροφή όλων στις εστίες και τις περιουσίες τους;

Ως υποψήφιος βουλευτής στην κατεχόμενη Επαρχία της  Κερύνειας, δηλώνω πως αυτά που γράφω, αυτά εννοώ. Και δεν πρόκειται να ανεχτούμε το θάψιμο της Κερύνειας με βάση τις «ευέλικτες αρχές» τους που μετέτρεψαν τον παράνομο καταχραστή σε δήθεν νόμιμο σημερινό χρήστη.  

Κώστας Μαυρίδης - υποψήφιος βουλευτής ΔΗΚΟ Κερύνειας

mavrides@ucy.ac.cy

Σημείωση: Επειδή στην Επαρχία Κερύνειας κατέρχεται με τον ΔΗΣΥ άλλος υποψήφιος με ίδιο επίθετο (Μαυρίδης και εκείνος), είναι σημαντικό να ενημερωθούν όλοι ότι πρόκειται για άλλο πρόσωπο χωρίς οποιαδήποτε συγγενική σχέση μαζί μου. 

Δυστυχώς, Ήταν Προβλεπτά

Ο Θουκυδίδης θεμελίωσε διαχρονικά την ωμή πραγματικότητα: «οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και αποδέχονται». Στον αρχαίο κόσμο, δύναμη σήμαινε ουσιαστικά στρατιωτική ισχύ. Στο σύγχρονο πολύπλοκο κόσμο της παγκοσμιοποίησης, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν διάφορους παράγοντες ισχύος (αμυντικούς, πολιτικούς, νομικούς, οικονομικούς κ.ά.) για διαχείριση σχέσεων -ιδίως αντιπαλότητας- με άλλες χώρες. Πως μπορεί λοιπόν η αδύνατη Κύπρος να ακολουθήσει αξιόπιστη στρατηγική με στόχο την αποφυγή υποδούλωσής της στη δυνατή Τουρκία;

Πάμπολλα παραδείγματα δείχνουν περιπτώσεις όπου ο αδύνατος ανέτρεψε τις συντριπτικά υπέρτερες δυνάμεις. Πέραν από τον αστάθμιτο παράγοντα της Ιστορίας, η νίκη προκύπτει πολλές φορές ως αποτέλεσμα σωστού σχεδιασμού με αξιοποίηση του συγκριτικού πλεονεκτήματος στην κατάλληλη ώρα. Το 480 π.Χ. στη Σαλαμίνα, οι στρατηγοί (οι «ηγέτες» της εποχής με πολύ γινάτι και χωρίς διορατικότητα) επέμεναν να δοθεί η μάχη στο ανοιχτό πέλαγος, εναντίον των  αριθμητικά υπέρτερων περσικών δυνάμεων. Ο Θεμιστοκλής οδήγησε τελικά τους Έλληνες στον θρίαμβο επειδή αξιοποίησαν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα στην συγκεκριμένη  συγκυρία (στενότητα του κόλπου σε συνδυασμό με το μικρό και ευέλικτο σχήμα ελληνικών πλοίων κ.ά.). Αιώνες αργότερα, το 1974 μ.Χ. και ενόσω ο συντριπτικά υπέρτερος τουρκικός Αττίλας  επιχειρούσε απόβαση στις ακτές της Κερύνειας, εκεί ακριβώς εντοπίζεται το συγκριτικό πλεονέκτημα για καίριο χτύπημα. Που δυστυχώς, η ΕΟΚΑ-βήτα χρόνια πριν, η CIA και η χούντα, «φρόντισαν» να εξουδετερωθεί και να αποδυναμωθεί η αξιόπιστη αποτρεπτική μας δυνατότητα. Εκ των υστέρων, εύκολα κατανοούμε το πως αξιοποιήθηκε το συγκριτικό πλεονέκτημα στη Σαλαμίνα το 480 π.Χ. και πως χάθηκε στην Κερύνεια το 1974 μ.Χ. Το δύσκολο είναι να αντιληφθεί κάποιος τις πραγματικές διαστάσεις μιας κατάστασης ενόσω βρίσκονται σε εξέλιξη τα γεγονότα.      

Στη σημερινή κατάσταση, η ένταξη στην Ε.Ε. δεν ανέτρεψε το ανισοζύγιο δυνάμεων αλλά δημιούργησε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για την Κυπριακή Δημοκρατία, με δεδομένο και τον στρατηγικό στόχο της Τουρκίας για ένταξη. Φυσικά, όπως κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα, έχει κορύφωση, έχει και αποδυνάμωση. Η προνοητικότητα του λαού να απορρίψει το σχέδιο Ανάν, κατέστησαν την Κυπριακή Δημοκρατία θεσμικό κριτή των ενταξιακών της Τουρκίας, με στόχο την αξιοποίησή του, πράγμα όμως που δεν έγινε. Η κορύφωση του πλεονεκτήματος υπήρξε στα ορόσημα αξιολόγησης των ενταξιακών της Τουρκίας, όπου η Κυπριακή ηγεσία δεν ενεργοποιήθηκε για να τελματώσει τις ενταξιακές της Τουρκίας ως μοχλό πίεσης. Και καθώς επιτρέπαμε στην Τουρκία να προχωρά, καλούσαμε άλλους να την πιέσουν «για να καμφθεί η αδιαλλαξία της»!    

Αναπόφευκτα, το συγκριτικό πλεονέκτημα στο ευρωπαϊκό μας χαρτί συνεχώς αποδυναμώνεται. Από την ομόφωνη απόφαση των 27 της Ε.Ε. του 2006, φτάσαμε στη μονομερή δήλωση του 2009 με τις θέσεις μας έκτοτε συνεχώς να διολισθαίνουν. Σήμερα, προβάλλεται η άποψη ότι στο τέλος (!) δεν θα επιτρέψουμε στην Τουρκία να ενταχθεί χωρίς λύση. Αλλά ώσπου να έρθει το … τέλος, ο χρόνος περνά ανεκμετάλλευτος, η κατοχή εμπεδώνεται και το χειρότερο είναι που στο τέλος (!) άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. δυνατόν να αποκλείσουν την ένταξη της Τουρκίας για λόγους άσχετους με το Κυπριακό.

Σε συνδυασμό με το ευρωπαϊκό μας χαρτί, το ενδεχόμενο αξιοποίησης ενεργειακού πλούτου στον υποθαλάσσιό μας χώρο, ενδυναμώνει σοβαρά την παρουσία μας στον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής με σοβαρές συνέπειες στο Κυπριακό. Εύχομαι πραγματικά η ηγεσία μας να μην εξουδετερώσει και αυτό το χαρτί. Δυστυχώς, το γινάτι και η εμμονή να αντιμετωπίζονται οι πραγματικότητες χωρίς ιστορικό ρεαλισμό, μας έφεραν ως εδώ. Οι διαπραγματεύσεις δεν είναι κακό. Κακό είναι που το περιεχόμενο τους μετατοπίζεται ολοένα εις βάρος μας. Για τούτο δεν φταίνε οι διαπραγματεύσεις, αλλά οι διαπραγματευτές μας. Και το τρισχειρότερο είναι που όλα ήταν προβλεπτά και γνωστά προ καιρού. Όσοι παρακολούθησαν την αρθρογραφία μου για τα έγγραφα Ντάουνερ, γνωρίζουν καλά τι εννοώ.    

Κώστας Μαυρίδης mavrides@ucy.ac.cy   

Το Περιουσιακό ενόψει του Δεκ 2011

Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στην υπόθεση Δημόπουλος, η λειτουργία της «Επιτροπής» για τις Ε/κ ιδιοκτησίες γης στα κατεχόμενα θεωρείται εξαιρετικά σοβαρό θέμα. Κατά καιρούς έκτοτε, λέχθηκαν ανακρίβειες από διάφορους για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα. Το εκπληκτικό αυτή τη φορά είναι που στις 8/6/2011 σε μια εκπομπή 60 λεπτών λέχθηκαν  τόσες πολλές ανακρίβειες από γνωστά νομικά πρόσωπα των οποίων κάθε φράση -όπως κάθε λέξη μιας δικαστικής απόφασης- έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία ιδίως σε όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις επειδή το θέμα τους αφορά. Η παραγνώριση της ευρύτερης πραγματικότητας και των παρεμβάσεων στο παρασκήνιο, καταντά επιφανειακή προσέγγιση που  καταλήγει σε αυθαίρετα συμπεράσματα π.χ. δεν γνωρίζουν για τις παρεμβάσεις Ντάουνερ προς Δικαστές στην υπόθεση Όραμς, όπως αποκάλυψα με βάση απόρρητα έγγραφα;
Σε κείμενο που αναρτήθηκε από τους υπεύθυνους στον διαδικτυακό χώρο της εκπομπής την επόμενη μέρα, σημειώνεται ότι αν χαθεί το δικαίωμα για αποζημίωση στο ΕΔΑΔ για την απώλεια χρήσης, χάνεται αυτόματα και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία! Τόση ανευθυνότητα για τόσο σοβαρό θέμα. Πιο κάτω παρουσιάζω φρασεολογία που συγκράτησα όσο μπορούσα στην διάρκεια της συγκεκριμένης τηλεοπτικής εκπομπής. Στην ουσία, παροτρύνονται οι Ε/κ ιδιοκτήτες πως «πρέπει να πάνε στην Επιτροπή», μην τυχόν και σταματήσει τελικά την λειτουργία της τον Δεκ 2011.  Ιδού μερικές τέτοιες «διαπιστώσεις» και παροτρύνσεις: «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μας υποχρεώνει να πάμε στην Επιτροπή», «αν δεν πάμε στην Επιτροπή, χάνουμε τις περιουσίες», «για την Τουρκία, η αναγνώριση της Επιτροπής από το ΕΔΑΔ είναι ήττα και γι αυτό πρέπει όλοι να προσφύγουμε», «εάν δεν μπορείς να διεκδικήσεις την περιουσία σου, να τον βράσω για τίτλο». Λόγω περιορισμένου χώρου, επικεντρώνομαι σε μερικά μόνο από τα πιο πάνω, που φανερώνουν όμως την ανακρίβεια και κατ΄επέκτασην, την παραπλάνηση που προκύπτει και που δυνατόν να φέρει, οριστικά και συνολικά, την ταφόπετρα  στην κατεχόμενη γη μας. Αυτόν τον ΜΕΓΙΣΤΟ ΚΙΝΔΥΝΟ, ποιος τον εξηγεί;  
Συγκεκριμένα, στην απόφαση Δημόπουλος ΔΕΝ γράφει ότι οι Ε/κ ιδιοκτήτες υποχρεώνονται να πάνε στην «Επιτροπή» για να διασφαλίσουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Αντιθέτως, στα συμπεράσματα του Δικαστηρίου (παράγραφος 128) γράφει: «τονίζεται ότι αυτή η απόφαση δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι απαιτεί όπως αιτητές κάνουν χρήση της Επιτροπής». Αυτό το σημείο αγνοήθηκε παντελώς, αλλά λέχθηκε ότι «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υποδεικνύει ότι ΠΡΕΠΕΙ να πάμε στην Επιτροπή»! Επιπρόσθετα, στην εκπομπή προβλήθηκαν δηλώσεις του Τούρκου αντιπροέδρου της «Επιτροπής»  ο οποίος για προσέλκυση Ε/κ ιδιοκτητών προέβαλλε τους λόγους -σχεδόν εκλιπαρούσε- για να πάμε όλοι στην «Επιτροπή», όπου θα έχουμε δήθεν δίκαιη μεταχείριση που περιλαμβάνει την αποκατάσταση της περιουσίας στον Ε/κ ιδιοκτήτη. Τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ με βάση τις αποφάσεις της Επιτροπής δείχνουν ακριβώς το αντίθετο, αλλά ούτε αυτό είχε σημασία για να σχολιαστεί δεόντως, ενώ προβλήθηκε το ποσό των αποζημιώσεων!      
Ευτυχώς που απέναντι σε αυτά τα απογοητευτικά, ξεχώρισε ο Τ. Τσιελεπής (ειδικός σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας), ο οποίος αναφέρθηκε στη νομική και αναπόφευκτα την πολιτική διάσταση του θέματος το οποίο έθεσε στις ορθές του διαστάσεις και πρόβαλε τους κινδύνους και τις σκοπιμότητες της «Επιτροπής» με ξεκάθαρο τρόπο. Ενώ άλλοτε επικρίθηκε έντονα, αυτή την φορά ομολογουμένως πρόβαλε μια ισορροπημένη αντίληψη των πραγμάτων. Ευχής έργον να αποτελεί μια ριζικότερη αλλαγή πλεύσης και για άλλα.  
Πέραν λοιπόν από τα αυθαίρετα και παραπλανητικά υπάρχουν κάποιες πραγματικότητες. Κατ΄ αρχήν, κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα τι θα συμβεί μετά τον Δεκέμβριο 2011. Επιπλέον, η Τουρκία και το ψευδοκράτος επιδιώκουν να πάμε οι Ε/κ στην «Επιτροπή» το συντομότερο για να ξεπαστρέψουν με τη γη μας. Αν μετά τον Δεκέμβριο η Τουρκία θα κατέχει τις ιδιοκτησίες μας δωρεάν και νόμιμα (όπως λέγεται με ελαφρότητα), γιατί επιδιώκει να πάμε στην «Επιτροπή»; Για να μας πληρώσει χρήματα; Για να μας χειριστεί δίκαια και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας η Τουρκία; Ποιος θα εξηγήσει τους τεράστιους και απροσδιόριστους κινδύνους που εξυπακούει η καταφυγή στην «Επιτροπή»;  
Και κάτι τελευταίο. Υπάρχουν και άλλες σοβαρές νομικές πτυχές και εξελίξεις που κάποιοι από τους γνωστούς νομικούς γνωρίζουν αλλά επιλέγουν να παραγνωρίζουν.  
 Κώστας Μαυρίδης                          mavrides@ucy.ac.cy 

Επισυνάπτω το άρθρο μου της βδομάδας που θα δημοσιευτεί το Σαββ/κο στον κυπριακό τύπο. Στο άρθρο επιχειρώ να θέσω στις ορθές του διαστάσεις το ζήτημα με την λειτουργία της "Επιτροπής" για τις περιουσίες στα κατεχόμενα με αφορμή την τηλεοπτική εκπομπή "60 λεπτά" στις 8/6/2011. Στην εκπομπή προβλήθηκαν σοβαρές ανακρίβειες που μπορεί να παραπλανήσουν και κατ΄επέκτασην σε βάθος χρόνου, να αποτελέσουν την ταφόπετρα στο τεράστιο κεφάλαιο των ιδιοκτησιών και της κατεχόμενης γης μας. Χαρακτηριστικό της ανευθυνότητας είναι ότι, στον διαδικτυακό χώρο της εκπομπής οι υπεύθυνοι ανήρτησαν κείμενο στο οποίο τονίζουν πως αν δεν δοθεί παράταση στη λειτουργία της "Επιτροπής" μετά τον Δεκ 2011, οι πρόσφυγες δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για την απώλεια χρήσης των περιουσιών τους στο ΕΔΑΔ και αυτό σημαίνει ότι χάνουν τις περιουσίες τους. Εν ολίγοις, έχουν την άποψη ότι το δικαίωμα στην ιδιοκτησία ισχύει ενόσω λειτουργεί η "Επιτροπή" των κατεχομένων και καταργείται όταν σταματήσει να λειτουργεί η "Επιτροπή". Τέτοιες ανοησίες είναι επικίνδυνες επειδή εξωθούν τους πρόσφυγες στην "Επιτροπή" της Τουρκίας με παραπλανητικές θέσεις που ούτε καν η Τουρκία δεν προέβαλε ως τώρα.
Κώστας Μαυρίδης