Υποδείξαμε ξανά ότι, μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος για τη λειτουργία της «Επιτροπής» για τις κατεχόμενες ε/κ ιδιοκτησίες, λέχθηκαν ή δημοσιεύτηκαν αρκετές ανακρίβειες από διάφορους (δημοσιογράφους, αξιωματούχους κομμάτων, πρόεδρο «εκσυγχρονιστικού» Μη-Κυβερνητικού-Οργανισμού κ.ά.). Ανακρίβειες προβάλλονται και από νομικούς εγνωσμένης πείρας, των οποίων κανονικά κάθε φράση -όπως κάθε λέξη σε μια δικαστική απόφαση- έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, ιδίως για όσους παρακολουθούν επειδή το θέμα τούς αφορά άμεσα ως ιδιοκτήτες κατεχόμενων περιουσιών.
Εκφράστηκε, λοιπόν, η άποψη από νομικό ότι «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μάς υποδεικνύει ότι πρέπει να πάμε στην Επιτροπή». Το ΕΔΑΔ στην απόφασή του δεν υποχρεώνει τους Ε/κ ιδιοκτήτες να πάνε στην «Επιτροπή» για να διασφαλίσουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Αντιθέτως, η απόφαση -αν και πολιτικά εσκεμμένη- στα Συμπεράσματα, παρ. 128, γράφει δηκτικά: «Τονίζεται ότι αυτή η απόφαση δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι απαιτεί από αιτητές να κάνουν χρήση της Επιτροπής».
Άλλο δείγμα ανακρίβειας εμφανίζεται σε κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδικτυακό χώρο εκπομπής που ασχολήθηκε με το θέμα. Εκεί περιέχεται η άποψη ότι, ουσιαστικά, αν χαθεί το δικαίωμα για αποζημίωση για την απώλεια χρήσης στο ΕΔΑΔ, χάνεται και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία! Ένας μέσος πολίτης που δεν ασχολείται με το θέμα, δεν αντιλαμβάνεται την ακριβή διαφορά ανάμεσα στο δικαίωμα για αποζημίωση για απώλεια χρήσης μιας περιουσίας από το καθαυτό δικαίωμα της ιδιοκτησίας και προφανώς παραπλανάται. Η ευθύνη είναι τεράστια για εκείνον που αναλαμβάνει να ενημερώσει τον απλό κόσμο, αλλά ταυτίζει τα δύο δικαιώματα και καταλήγει τελικά στο συμπέρασμα ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας καταργείται εάν η
«Επιτροπή» των κατεχομένων σταματήσει τη λειτουργία της το Δεκ. 2011!
Ατυχές δείγμα του όλου κλίματος και οι πομπώδεις εκφράσεις από νομικούς, που όμως επικρίνουν τους πολιτικούς για παρόμοια συμπεριφορά· π.χ. έμπειρος νομικός -και όχι πολιτικός- δηλώνει δημόσια ότι «εάν δεν μπορείς να διεκδικήσεις αποζημιώσεις για την περιουσία σου, να τον βράσω για τίτλο {ιδιοκτησίας}». Ο νομικός γνωρίζει ότι σοβαρό εμπόδιο στη νομιμοποίηση της τουρκικής κατοχής και του σφετερισμού των ε/κ ιδιοκτησιών υπήρξε και παραμένει ο τίτλος ιδιοκτησίας (κοτσιάνι), που μόνο η εθελούσια υπογραφή του ιδιοκτήτη το ανατρέπει οριστικά. Για τούτο και η «Επιτροπή» προσφέρει ένα εξευτελιστικό ποσό (μικρό ποσοστό της αξίας) και ο Ε/κ ιδιοκτήτης χάνει για πάντα την περιουσία μαζί με οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα τη στιγμή που με την υπογραφή του μεταβιβάζει στην Τουρκία τη γη του. Αυτά είναι τα γεγονότα και οι πραγματικότητες.
Φυσικά, η λειτουργία της «Επιτροπής» συνεπάγεται κινδύνους, π.χ. υπό τις περιστάσεις χειρότερος κίνδυνος, για όποιον δεν πάει στην «Επιτροπή», είναι να χάσει το δικαίωμα να απαιτήσει αποζημίωση για την απώλεια χρήσης της περιουσίας του στο ΕΔΑΔ. Αλλά, ο χειρότερος κίνδυνος στην περίπτωση που όλοι οι Ε/κ πάνε στην «Επιτροπή» και αποδεχτούν την πρότασή της -υπό την απειλή μιας πολύχρονης διαδικασίας δεκαετιών ώσπου να εκδικαστεί στο ΕΔΑΔ και υπό το βάρος χρεώσεων, εξόδων και προμηθειών από δικηγόρους Ε/κ και Τ/κ και άλλων χρεώσεων που επιβάλλουν οι κατοχικές «Αρχές»- είναι η πλήρης και νόμιμη τουρκοποίηση των κατεχομένων. Αυτός ο μέγιστος κίνδυνος γιατί παραγνωρίζεται; Και γιατί επιμελώς παραγνωρίζεται η δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο πέραν του ΕΔΑΔ;
Στην πραγματικότητα, Τουρκία και ψευδοκράτος επιδιώκουν να πάμε οι Ε/κ στην «Επιτροπή» το συντομότερο. Μα, αν μετά το Δεκέμβριο θα κατέχουν τις ιδιοκτησίες μας δωρεάν και νόμιμα, όπως λέγεται με ελαφρότητα, γιατί το επιδιώκουν; Για να μας πληρώσουν χρήματα; Για να μας χειριστούν δίκαια και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας η Τουρκία; Κάποιος πρέπει να εξηγήσει τους τεράστιους και απροσδιόριστους κινδύνους, που εξυπακούει η καταφυγή στην «Επιτροπή».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
mavrides@ucy.ac.cy
Ακαδημαϊκός
Εκφράστηκε, λοιπόν, η άποψη από νομικό ότι «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μάς υποδεικνύει ότι πρέπει να πάμε στην Επιτροπή». Το ΕΔΑΔ στην απόφασή του δεν υποχρεώνει τους Ε/κ ιδιοκτήτες να πάνε στην «Επιτροπή» για να διασφαλίσουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Αντιθέτως, η απόφαση -αν και πολιτικά εσκεμμένη- στα Συμπεράσματα, παρ. 128, γράφει δηκτικά: «Τονίζεται ότι αυτή η απόφαση δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι απαιτεί από αιτητές να κάνουν χρήση της Επιτροπής».
Άλλο δείγμα ανακρίβειας εμφανίζεται σε κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδικτυακό χώρο εκπομπής που ασχολήθηκε με το θέμα. Εκεί περιέχεται η άποψη ότι, ουσιαστικά, αν χαθεί το δικαίωμα για αποζημίωση για την απώλεια χρήσης στο ΕΔΑΔ, χάνεται και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία! Ένας μέσος πολίτης που δεν ασχολείται με το θέμα, δεν αντιλαμβάνεται την ακριβή διαφορά ανάμεσα στο δικαίωμα για αποζημίωση για απώλεια χρήσης μιας περιουσίας από το καθαυτό δικαίωμα της ιδιοκτησίας και προφανώς παραπλανάται. Η ευθύνη είναι τεράστια για εκείνον που αναλαμβάνει να ενημερώσει τον απλό κόσμο, αλλά ταυτίζει τα δύο δικαιώματα και καταλήγει τελικά στο συμπέρασμα ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας καταργείται εάν η
«Επιτροπή» των κατεχομένων σταματήσει τη λειτουργία της το Δεκ. 2011!
Ατυχές δείγμα του όλου κλίματος και οι πομπώδεις εκφράσεις από νομικούς, που όμως επικρίνουν τους πολιτικούς για παρόμοια συμπεριφορά· π.χ. έμπειρος νομικός -και όχι πολιτικός- δηλώνει δημόσια ότι «εάν δεν μπορείς να διεκδικήσεις αποζημιώσεις για την περιουσία σου, να τον βράσω για τίτλο {ιδιοκτησίας}». Ο νομικός γνωρίζει ότι σοβαρό εμπόδιο στη νομιμοποίηση της τουρκικής κατοχής και του σφετερισμού των ε/κ ιδιοκτησιών υπήρξε και παραμένει ο τίτλος ιδιοκτησίας (κοτσιάνι), που μόνο η εθελούσια υπογραφή του ιδιοκτήτη το ανατρέπει οριστικά. Για τούτο και η «Επιτροπή» προσφέρει ένα εξευτελιστικό ποσό (μικρό ποσοστό της αξίας) και ο Ε/κ ιδιοκτήτης χάνει για πάντα την περιουσία μαζί με οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα τη στιγμή που με την υπογραφή του μεταβιβάζει στην Τουρκία τη γη του. Αυτά είναι τα γεγονότα και οι πραγματικότητες.
Φυσικά, η λειτουργία της «Επιτροπής» συνεπάγεται κινδύνους, π.χ. υπό τις περιστάσεις χειρότερος κίνδυνος, για όποιον δεν πάει στην «Επιτροπή», είναι να χάσει το δικαίωμα να απαιτήσει αποζημίωση για την απώλεια χρήσης της περιουσίας του στο ΕΔΑΔ. Αλλά, ο χειρότερος κίνδυνος στην περίπτωση που όλοι οι Ε/κ πάνε στην «Επιτροπή» και αποδεχτούν την πρότασή της -υπό την απειλή μιας πολύχρονης διαδικασίας δεκαετιών ώσπου να εκδικαστεί στο ΕΔΑΔ και υπό το βάρος χρεώσεων, εξόδων και προμηθειών από δικηγόρους Ε/κ και Τ/κ και άλλων χρεώσεων που επιβάλλουν οι κατοχικές «Αρχές»- είναι η πλήρης και νόμιμη τουρκοποίηση των κατεχομένων. Αυτός ο μέγιστος κίνδυνος γιατί παραγνωρίζεται; Και γιατί επιμελώς παραγνωρίζεται η δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο πέραν του ΕΔΑΔ;
Στην πραγματικότητα, Τουρκία και ψευδοκράτος επιδιώκουν να πάμε οι Ε/κ στην «Επιτροπή» το συντομότερο. Μα, αν μετά το Δεκέμβριο θα κατέχουν τις ιδιοκτησίες μας δωρεάν και νόμιμα, όπως λέγεται με ελαφρότητα, γιατί το επιδιώκουν; Για να μας πληρώσουν χρήματα; Για να μας χειριστούν δίκαια και να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας η Τουρκία; Κάποιος πρέπει να εξηγήσει τους τεράστιους και απροσδιόριστους κινδύνους, που εξυπακούει η καταφυγή στην «Επιτροπή».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
mavrides@ucy.ac.cy
Ακαδημαϊκός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου