Η συνέντευξη του Προέδρου για το Κυπριακό προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Κατ΄αρχήν, υπάρχουν οι «στρατευμένοι» των δύο πόλων. Οι μεν πάντα συμφωνούν με τον Πρόεδρο και στην αντίπερα όχθη, οι άλλοι διαφωνούν έντονα τώρα λόγω προεδρικών εκλογών. Και οι δύο άλλωστε το έχουν ανάγκη για να κρατούν τον «στρατό» τους στην γραμμή.
Ο Πρόεδρος δήλωσε ότι ο ξένος παράγοντας τον θέλει ξανά στην Προεδρία. Προφανώς, το θεωρεί αξιοσημείωτο στοιχείο υπέρ του, χωρίς να σκεφτεί πως μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο. Ο διεθνής παράγοντας (γενικά όπως τον αποκάλεσε) το πιθανότερο (μάλλον βέβαιο) να επιθυμεί εκείνον που θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του διεθνούς παράγοντα, τα οποία όμως δεν ευθυγραμμίζονται με εκείνα του κυπριακού λαού. Αν ο διεθνής παράγοντας επιδίωκε εκείνο που ο κυπριακός ελληνισμός επιδιώκει, η Τουρκία θα είχε σοβαρό πρόβλημα και μια αποδεκτή λύση μπορούσε να συμφωνηθεί προ πολλού. Επειδή ο διεθνής παράγοντας επιδιώκει άλλα από εκείνα που εμείς επιδιώκουμε, φτάσαμε ως εδώ με την κατοχή να εμπεδώνεται. Αν στον διεθνή παράγοντα που θέλει ξανά τον Πρόεδρο περιλαμβάνεται και η Αγγλία -με την οποία συνυπόγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας-, τα πράγματα είναι επικίνδυνα. Φυσικά, όπως αποδείχτηκε, υπάρχει πάντα σκαλοπάτι πιο κάτω. Εκείνος που σήμερα γυροφέρνει τα μνημόσυνα των ηρώων λόγω προεδρικών, ήταν εκείνος που μετά το δημοψήφισμα (2004) όταν η Κυπριακή Δημοκρατία χρειαζόταν στήριξη, ο ίδιος με συνοδεία επισκέφτηκαν τον Ερντογάν στην Τουρκία. Ανήκει και η Τουρκία στο διεθνή παράγοντα του;
Ο Πρόεδρος αναφερόμενος σε συγκεκριμένες προτάσεις του, κατηγόρησε εκείνους που διαφωνούν ότι διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Προς τούτο, επαναφέρω δύο συγκεκριμένα θέματα. Πρώτον, έκανε αναφορά στο «Προεδρικό Συμβούλιο» (Σχ. Ανάν) το οποίο ως είπε, ήταν κατά γενική ομολογία μη λειτουργικό. Η διαπίστωση γίνεται σήμερα (!), οκτώ χρόνια μετά την κρίσιμη ώρα της απόφασης. Δεν υπάρχει δήλωση του ιδίου ή της ηγεσίας του ΑΚΕΛ την τότε κρίσιμη ώρα που να περιέχει την σημερινή διαπίστωση. Αντιθέτως, καμιά ουσιαστική ένσταση από το ΑΚΕΛ για το θέμα. Εξού, ζητούσε διασφάλιση της εμπλοκής των Ηνωμένων Εθνών για εφαρμογή του Σχεδίου, που αφορούσε τα θέματα μετακίνησης και περιουσιών. Εν ολίγοις, το ΑΚΕΛ ζητούσε την εφαρμογή ενός «κατά γενική ομολογία μη-λειτουργικού» σχεδίου λύσης αφού ο κορυφαίος μηχανισμός λήψης αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας (το αντίστοιχο του Προέδρου) δεν θα λειτουργούσε. Επειδή δεν θα το παραδεχτούν, να υποθέσουμε ότι η σημερινή διαπίστωση επινοήθηκε για να αιτιολογηθούν οι προτάσεις του Δ. Χριστόφια (π.χ. εκ περιτροπής);
Η άλλη διαστρέβλωση κατά τον Πρόεδρο αφορά την ελεύθερη εγκατάσταση υπηκόων της Τουρκίας στην Κύπρο χωρίς περιορισμό μετά από κάποιο διάστημα. Όπως αντέταξε, προνοείται ταυτόχρονα διατήρηση της δημογραφικής αναλογίας 4 προς 1. Στο έγγραφο υπάρχει αναφορά για μη-αλλοίωση της δημογραφικής αναλογίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων, χωρίς την αριθμητική αναλογία 4 προς 1, πράγμα που θα μπορούσε να εγείρει ζητήματα παρερμηνείας (π.χ. συμπερίληψη εποίκων στην Τ/κ κοινότητα). Το λεκτικό του Προέδρου είναι ανακριβές. Πολλαπλάσιο κίνδυνο όμως αποτελεί η «ξαφνική» μεταστροφή όσων το 2004 επένδυαν τα ΠΑΝΤΑ στην καλή θέληση της Τουρκίας ως περίπου … φιλανθρωπικού ιδρύματος και σήμερα δυσπιστούν για τα ΠΑΝΤΑ ενόψει προεδρικών. Και οι «στρατευμένοι» ακολουθούν.
Ο Πρόεδρος επανέλαβε ξανά πως η απόρριψη κάποιων προτάσεων του από τον Έρογλου είναι η απόδειξη της ορθότητας τους. Με την ίδια λογική, έπρεπε ο ίδιος να είναι υπέρ της εγκατάστασης των πυραύλων S-300 αφού ο Ντενκτάς ήταν λυσσασμένα εναντίον. Όμως, ο Δ. Χριστόφιας ήταν εναντίον. Αυτό σημαίνει ότι υπηρετούσαν με τον Ντενκτάς τον ίδιο στόχο; Φυσικά όχι. Και δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Άλλωστε, αν η απόρριψη μιας πρότασης του Δ. Χριστόφια από τον Έρογλου αποτελεί απόδειξη της ορθότητας της πρότασης, τι να συμπεράνουμε για εκείνες τις προτάσεις του που έγιναν αποδεκτές από τον Έρογλου; Ότι υπηρετούν τον Έρογλου και την Τουρκία;
Κώστας Μαυρίδης mavrides@ucy.ac.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου