Από καιρό και κατ΄επανάληψην τεκμηριώσαμε ότι η «Επιτροπή» είναι ο δούρειος ίππος της Τουρκίας για άλωση του απαιτούμενου ποσοστού Ε/κ κατεχόμενης γης ώστε να κατέχει νόμιμα την πλειοψηφία. Και αποκαλύψαμε μύθους που στήθηκαν για να εγκλωβίσουν Ε/κ ιδιοκτήτες. Κυβέρνηση, Γενικός Εισαγγελέας, κόμματα και ορισμένοι βουλευτές με παρεμβάσεις τους αποδοκίμασαν την «Επιτροπή» για την αναποτελεσματικότητά της, θεωρώντας δεδομένη τη νομιμότητά της. Αυτό όμως απαιτεί εξηγήσεις. Από την αναποτελεσματικότητα ως την παρανομία (έλλειψη νομιμότητας) ενός οργάνου (συγκεκριμένα της «Επιτροπής), υπάρχει διαφορά με τεράστιες νομικές και πολιτικές συνέπειες.
Η αντίληψη για νομιμότητα στηρίζεται στην απόφαση του ΕΔΑΔ (Δημόπουλος) βάσει της οποίας νομιμοποιήθηκε (στο παρόν στάδιο) η «Επιτροπή». Το ΕΔΑΔ –όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης- περιορίζεται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη βάση σχετικής Σύμβασης και επαφίεται σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ πίεση να εφαρμοστούν από χώρες που το αρνούνται. Χαρακτηριστική περίπτωση η Τ. Λοιζίδου, όπου εκδόθηκε απόφαση πριν περίπου 15 χρόνια και η Τουρκία πλήρωσε ένα ποσό (περιελάμβανε αποζημίωση για απώλεια χρήσης) επειδή εξυπηρετούσε τις πολιτικές της επιδιώξεις, όμως έκτοτε ΔΕΝ πλήρωσε οτιδήποτε άλλο, ούτε παρέδωσε την περιουσία στην ιδιοκτήτρια όπως προνοούσε η απόφαση του ΕΔΑΔ. Η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει εκείνη την απόφαση του ΕΔΑΔ και θα το αποφασίζει τώρα μόνη της;
Στην αντίπερα όχθη, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) που ανήκει στην Ε.Ε. έκρινε (υπόθεση Αποστολίδης) ότι στα κατεχόμενα ισχύει το κτηματολόγιο της Κυπριακής Δημοκρατίας και προφανώς, επικρατεί η όποια νομιμότητα αποφασίσει το κράτος. Οτιδήποτε άλλο είναι παράνομο. Ούτε ο χρόνος από το 1974 επηρέασε, ούτε τα δικαιώματα του «χρήστη», ούτε αν υπάρχει διαθέσιμο ένδικο μέσο (η «Επιτροπή»). Το ΔΕΚ εκδικάζοντας βάσει του ΣΥΝΟΛΟΥ του κοινοτικού δικαίου (παραβιάσεις παντός είδους, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οτιδήποτε άλλο) αποφάσισε ότι η ανέγερση κατοικίας στα κατεχόμενα χωρίς την άδεια του Ε/κ ιδιοκτήτη, συνιστά παρανομία. Η παρανομία αυτή δεν αφορά ανθρώπινα δικαιώματα αλλά παραβίαση κρατικής/κοινοτικής νομοθεσίας. Συνεπώς, στο πνεύμα του κοινοτικού δικαίου και της σχετικής απόφασης του ΔΕΚ, δεν μπορεί να λειτουργήσει «Επιτροπή» (ως περίπου δικαστήριο της Τουρκίας!) στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την άδεια του νόμιμου κράτους. Το γεγονός ότι η Τουρκία ασκεί έλεγχο στα κατεχόμενα (όπως το ΕΔΑΔ διαπίστωσε τόσες φορές), δεν εξυπακούει νομιμοποίηση της παρουσίας της. Απλά, το «δικαστήριο» ξένης και μάλιστα εισβάλλουσας χώρας που λειτουργεί στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την έγκριση της είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ.
Η απόφαση του ΔΕΚ (νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας) συγκρούεται με εκείνην του ΕΔΑΔ (νομιμότητα της «Επιτροπής» και μέσω της, της Τουρκίας στην Κύπρο). Φυσικά, η Τουρκία δρα όπως την συμφέρει, ως εάν να μην υπάρχει η απόφαση του ΔΕΚ. Δεν κατανοώ γιατί εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπάρχουν φορείς που κάνουν το ίδιο. Γι αυτό και επιβάλλεται να τεκμηριώσουν το γιατί υιοθετούν τα περί νόμιμης «Επιτροπής» και γιατί το ΕΔΑΔ υπερτερεί του ΔΕΚ.
Η αναγνώριση νομιμότητας στην «Επιτροπή» εξυπακούει αναγνώριση μέσου της, νόμιμης παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο, πράγμα που ανατρέπει την μέχρι τώρα παράνομη παρουσία της. Αυτή την ανατροπή θα την βρούμε μπροστά μας. Εφόσον όμως Κυβέρνηση, κόμματα και βουλευτές το θέλουν, υπάρχει τρόπος για ουσιαστική συμβολή με θέσπιση νομοθεσίας που θα καθιστά ξεκάθαρα την «Επιτροπή» παράνομη. Προφανώς, η νομική κάλυψη υπάρχει αφού με βάση το σύνολο του κοινοτικού δικαίου που επιλαμβάνεται το ΔΕΚ και δεσμεύει την Κυβέρνηση και την Ε.Ε. στο σύνολό της, η «Επιτροπή» ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ. Αν πιστεύουν κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να το τεκμηριώσουν γιατί πρόκειται για εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου