Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Η αυτοκτονία μέσω της «Επιτροπής» αποζημιώσεων



Από το 2010, αρκετές παρεμβάσεις μου προς αρμόδιους φορείς (πέραν ενεργειών άλλων) σε εμπιστευτικό επίπεδο πρώτα και δημόσια αργότερα για την αναγκαιότητα αντίδρασης στις αποφάσεις της «Επιτροπής» της Τουρκίας στα κατεχόμενα (με αποφάσεις Διεθνών Δικαστηρίων το ψευδοκράτος αποτελεί προέκταση της Τουρκίας), δεν έφεραν αποτέλεσμα. Δυστυχώς, στον κατήφορο προς την συντριβή που έκτοτε αγωνιωδώς περιγράφαμε, συνέβαλαν πολλά.   
Πλέον αρμόδιος για περιφρούρηση του δημοσίου συμφέροντος και της έννομης τάξης από ενέργειες της «Επιτροπής» είναι η Γενική Εισαγγελεία, η οποία κλήθηκε πολλές φορές να καθορίσει την «Επιτροπή» και τις αποφάσεις της παράνομες, διαφορετικά αποτελεί νομιμοποίηση δικαστικής  διαδικασίας που έστησε η Τουρκία στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας για απονομή … δικαιοσύνης μέσω νομιμοποίησης της κατοχής. Ούτε η ανάγκη προστασίας του δημοσίου συμφέροντος λόγω της έκρυθμης κατάστασης από την συνεχιζόμενη κατοχή στάθηκε ικανό να πείσει την Γεν Εισαγγελεία. Άλλα πρόσωπα στη θέση τους θα υιοθετούσαν εντελώς διαφορετική στάση αυτεπάγγελτα και χωρίς υποδείξεις ή παροτρύνσεις οποιουδήποτε.
Συγκεκριμένα, με δήλωση/γνωμάτευση (9/7/2012) ο Γεν.  Εισαγγελέας επικαλέστηκε την προστασία του  δημόσιου συμφέροντος για να αγοράσει η Κυβέρνηση Τ/κ γη στις ελεύθερες περιοχές που αποδόθηκε (υποτίθεται) από την «Επιτροπή» στον Τύμβιο, στον οποίο και πληρώσαμε 13 εκ. ευρώ. Βάσει εκείνης της γνωμάτευσης, η προηγούμενη Κυβέρνηση αποφάσισε μερικούς μήνες πριν τη λήξη της θητείας της να αναγνωρίσει την συμφωνία Τύμβιου- «Επιτροπής» για ανταλλαγή κατεχόμενης Ε/κ γης με Τ/κ στις ελεύθερες περιοχές. Στη νομική αιτιολόγηση προβλήθηκαν ως λόγοι δημοσίου συμφέροντος ότι (α) η περιουσία άξιζε €21 εκατ ενώ πληρώθηκαν €13 και ότι (β) στην Τ/κ γη είχαν κτιστεί υποστατικά. Αν αυτό υπερέχει έναντι της διαφύλαξης της συνταγματικής νομιμότητας, κυριαρχίας και της προστασίας χιλιάδων Ε/κ ιδιοκτητών κατεχόμενης γης που πλήττονται από τις ενέργειες της «Επιτροπής», καθένας μπορεί να το αξιολογήσει. Η δε πολιτική αιτιολόγηση ήταν ότι «η συμφωνία Τύμβιου-«Επιτροπής» καταχωρήθηκε στο ΕΔΑΔ όπου κινδυνεύαμε με τιμωρία από την εξυπουργών Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης». Παρά την πληθώρα νομικού οπλοστασίου, κρίθηκε σωστό να αυτοκτονήσουμε επειδή ήταν πιθανόν να τιμωρηθούμε… Η λογική αποφυγής ενός αρνητικού πιθανού ενδεχομένου, με αυτo-αποκεφαλισμό είναι πολιτική βέβαιης συντριβής.      
Ευθύς μετά από εκείνη την γνωμάτευση, γράφαμε ότι «μια  αναγνώριση της συμφωνίας Τύμβιου-«Επιτροπής» [θα έχει] βέβαιη συνέπεια την αύξηση τέτοιων συμφωνιών «ιδιωτικών» ανταλλαγών και με παράλληλη προβολή από την Τουρκία πλέον πως το περιουσιακό στο κυπριακό έτσι θα λυθεί βασικά», όπως προωθείται στα κατεχόμενα σήμερα. Εν ολίγοις, ο τεράστιος ογκόλιθος για να αφαιρέσει η Τουρκία νόμιμα Ε/κ κατεχόμενες ιδιοκτησίες, βρήκε διέξοδο με συνδρομή του κυπριακού κράτους. Τι θα γινόταν αν η τρύπα που άνοιξε το ΕΔΑΔ (στην υπόθεση Δημόπουλος - 2010) και έφερε στο προσκήνιο την «Επιτροπή», οριζόταν ως καθόλα παράνομη διαδικασία όπως με αγωνιώδεις εκκλήσεις τεκμηριώναμε; Αν υπάρχει αρμόδιος που θεωρεί ότι η παρούσα κατάσταση είναι προτιμότερη, ας το τεκμηριώσει προσδιορίζοντας και το αποτέλεσμα του κατήφορου. Χωρίς  αμφισβήτηση της νομιμότητας της «Επιτροπής», ανατρέπεται η μέχρι τώρα παράνομη παρουσία της Τουρκίας. Υπάρχουν θέματα που δεν μπορεί να εκτεθούν δημόσια αλλά επαναλαμβάνω πως «αυτή την ανατροπή θα την βρούμε εις βάρος μας στο πολλαπλάσιο στο μέλλον» ενώπιον άλλης νομικής διαδικασίας και εν τέλει στο περιεχόμενο της λύσης.
Τις προάλλες, στο συνέδριο των αποδήμων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε σε «λεγόμενη Επιτροπή αποζημιώσεων», που εξυπακούει πως είναι παράνομη. Δήλωσε επίσης ότι ο χρόνος εργάζεται εναντίον Ε/κ και Τ/κ. Το συμμεριζόμαστε και απαιτείται αντίδραση στην πράξη. Χειρότερο από την επιλογή της αυτοκτονίας μέσω της «Επιτροπής» δεν υπάρχει. Η δυσκολία αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κατάστασης (που δυσχεραίνεται αφάνταστα λόγω της κρίσης) και η αδυναμία εξεύρεσης αποδεκτής λύσης, δεν αποτελούν άλλοθι για την νομιμοποίηση της κατοχής που δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο στη διζωνική αλά Τούρκα.
Κώστας Μαυρίδης  - mavrides@ucy.ac.cy 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου