Η «Επιτροπή» στα κατεχόμενα αναδείχτηκε από το ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος
(2010) όταν η Τουρκία δήλωσε την «Επιτροπή» δική της. Στην απόφαση εκείνη το
ΕΔΑΔ υπέδειξε ότι «στο παρόν στάδιο» θα πρέπει να δοκιμαστεί η «Επιτροπή» ως ένδικο
μέσο από τυχόν Ελληνοκύπριους που επιθυμούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από
την Τουρκία. Αντιλαμβανόμενος που οδηγούνται τα πράγματα, έκτοτε έκανα δεκάδες
παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, ομιλίες και εισηγήσεις σε συνέδρια και παράλληλα, κινήθηκα
προς αρμόδιους εμπιστευτικά. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η στάση των
αρμοδίων παραμένει ένα ΤΙΠΟΤΑ.
Σήμερα, ανάμεσα σε όσους ανησυχούν (!) εμφανίζονται αρκετοί που άλλα έλεγαν
τα τελευταία χρόνια. Ιδιωτικά υποδείκνυαν ότι μέσω της «Επιτροπής», η κατάσταση
στο έδαφος καθιστά την λύση εφικτή επειδή το αναφαίρετο δικαίωμα ιδιοκτησίας
παραγκωνίζεται σταδιακά. Αυτά ιδιωτικά. Σήμερα που η οικονομική δυσπραγία, η
παρέλευση του χρόνου και άλλα, οδηγούν στο ξεπούλημα, γίνονται δηλώσεις από
Κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις ότι «το ξεπούλημα της πατρίδας οδηγεί στην
καταστροφή». Ωστόσο προκύπτει ένα
τεράστιο ερώτημα: Πως θεωρείται επιτακτική η δραστική μείωση των κρατικών δαπανών και επιβολή φόρων και τελών για διάσωση της
οικονομίας (και τραπεζών), αλλά δεν θεωρείται προτεραιότητα η διάσωση της
πατρίδας;
Δεν είναι πρώτη φορά που ο ρεαλισμός και η διορατικότητα των πολιτών
υπερτερεί της πολιτικής ηγεσίας, η οποία σήμερα ανησυχεί (!) και προβάλλει ότι
«μόνο η λύση θα εξαλείψει το πρόβλημα». Η παραχώρηση της κατεχόμενης γης στην
Τουρκία, μέσω ενός μηχανισμού τύπου Ανάν, ή μέσω της «Επιτροπής», είναι και
αυτό μια… «λύση» που θα εξαλείψει το πρόβλημα. Επιπλέον, η πραγματικότητα
διέψευσε περίτρανα γνωστούς δικηγόρους στις υποτιθέμενες επιστημονικές τους
θέσεις που προέβαλλαν για χρόνια, ενώ στο παρασκήνιο το είδαν ως ευκαιρία για προμήθειες
και πλουτισμό. Από τον Ιούνιο του 2011 εκφόβιζαν δημόσια πως «όποιος δεν πάει στην
Επιτροπή μέχρι 21 Δεκ 2011, χαρίζει την περιουσία του στην Τουρκία» και άλλα
τέτοια. Σήμερα εμφανίζονται στα ΜΜΕ προτείνοντας
μέτρα για το πρόβλημα και χωρίς λέξη για τις τότε απόψεις τους. Μια εισήγηση
που τεκμηριώσαμε (Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατεχόμενων Δήμων) και βρίσκει στήριξη,
είναι η μετατροπή του Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών σε Τράπεζα Κατεχόμενης
Γης. Με κρατική επιχορήγηση, διαχείριση των Τ/κ περιουσιών και εν ανάγκη
διασύνδεση με προείσπραξη μεριδίου από το φυσικό αέριο, θα περιόριζε σημαντικά
το πρόβλημα.
Σε καθαρά νομικό επίπεδο, ενάντια στο ΕΔΑΔ υπάρχει η απόφαση του Δικαστηρίου
της Ε.Ε. (υπόθεση Αποστολίδης), η οποία είναι κορυφαίας πολιτικής σημασίας.
Εκεί κρίθηκε τελεσίδικα βάσει του
ΣΥΝΟΛΟΥ του Κοινοτικού Δικαίου ότι στα κατεχόμενα ισχύει η νομιμότητα του
Κυπριακού Κτηματολογίου και επομένως, η «Επιτροπή» είναι παράνομη. Αυτό δεσμεύει
την Κυπριακή Δημοκρατία μαζί με όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Ποιος αποφάσισε
ότι το ΕΔΑΔ επικρατεί του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και εξαφάνισε αυτή την απόφαση;
Ποιος εντός Κύπρου;
Το ατομικό δικαίωμα στην ιδιοκτησία
προϋποθέτει συνθήκες ομαλότητας και ελευθερίας. Η έκρυθμη κατάσταση λόγω
κατοχής αιτιολογεί περιορισμούς που ισχύουν στις αγοραπωλησίες κατεχόμενης γης,
ακόμη και μεταξύ Ελληνοκυπρίων. Πως η μεταβίβαση κατεχόμενης περιουσίας από τον
ιδιοκτήτη της στην Τουρκία μέσω ενός «ένδικου μέσου» που στήθηκε και λειτουργεί
στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, είναι νόμιμη;
Για πολλοστή φορά επισημαίνουμε ότι ο νομικός μανδύας που περιβλήθηκε
η «Επιτροπή» είναι μόνο η αρχή σε μια
κατρακύλα χωρίς τελειωμό. Μπορεί ο απλός κόσμος να μην το αντιλαμβάνεται, αλλά
«αρμόδιοι» εντός και εκτός ξέρουν καλά. Η προστασία των χιλιάδων
ιδιοκτητών κατεχόμενης περιουσίας και η νομιμότητα του κυπριακού κράτους που
πλήττεται από την «Επιτροπή», υπερέχουν των όποιων αντιδράσεων. Αν τα δεδηλωμένα παράγωγα και δημιουργήματα
της Τουρκίας ή της υποτελούς διοίκησής της στα κατεχόμενα όπως η «Επιτροπή» είναι
νόμιμα, ποιος είναι ο αγώνας που διεξάγουμε; Για να υπάρχουν κοινοπραξίες
μεταξύ κυπριακών επιχειρήσεων και εταιρειών της Τουρκίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου