Πρόσφατα,
το Υπουργείο Υγείας (του οποίου προΐσταται υποψήφιος Πρόεδρος)
επαναβεβαίωσε την πολιτική συνέχισης παροχής ΔΩΡΕΑΝ ιατροφαρμακευτικής
περίθαλψης προς όλους τους Τουρκοκύπριους που διαμένουν στα κατεχόμενα
χωρίς οποιαδήποτε οικονομικά κριτήρια. Αυτό μαζί με άλλα μέτρα στήριξης
(αναγνώριση άδειας οδήγησης του ψευδοκράτους, δωρεάν χρήση του οδικού
δικτύου χωρίς τεχνικό έλεγχο και χωρίς άδεια κυκλοφορίας, κρατική
επιδότηση για φοίτηση σε ιδιωτικά σχολεία κ.ά.) συνθέτουν την
κυβερνητική πολιτική για τους Τουρκοκύπριους. Φυσικά, αυτά δεν
παρέχονται με ίδιο τρόπο στους Ε/κ που χρηματοδοτούν τα κρατικά ταμεία.
Το θέμα είναι οικονομικό αλλά πρωτίστως πολιτικό. Λόγω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης επιβλήθηκαν κρατικές περικοπές (και θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες) για όσους διαβιούν στις ελεύθερες περιοχές. Κάτι ανάλογο με αναπροσαρμογή έστω προς τους Τ/κ προφανώς δεν θα υπάρξει. Η οικονομία δεν διορθώνεται μόνο με περικοπές προς τους Τ/κ, τους πολιτικούς πρόσφυγες και άλλους εισαγόμενους μετανάστες, «πελάτες» των κρατικών ταμείων. Ωστόσο, το πρόβλημα αφενός προκαλεί το αίσθημα δικαίου και αφετέρου δημιουργεί υποψίες για άλλα. Για παράδειγμα, ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η διαφήμιση στα ΜΜΕ της κρατικής στήριξης που τυγχάνουν οι αιτητές ασύλου; Να το θέσουμε όσο απλά γίνεται. Πέραν από το οικονομικό, η υφιστάμενη πολιτική που συνεχώς διευρύνεται αντιστρατεύεται την ύπαρξη μας ως κοινωνίας με συλλογική ταυτότητα και συνοχή. Δυστυχώς, αυτή η πολιτική αποτελεί τροφοδότη σε επιθετικές και ακραίες αντιδράσεις.
Ως συγκάλυψη της παρούσας πολιτικής, προβάλλεται η εισαγωγή της από προηγούμενη Κυβέρνηση (Τ. Παπαδόπουλου). Όντως μέτρα εισήχθηκαν πριν χρόνια, αλλά υπό άλλες συνθήκες και προτεραιότητες. Εξάλλου, κανείς δεν έχει το αλάθητο και κυβερνά κάποιος για να διορθώνει λανθασμένες πολιτικές. Άλλωστε, αν υπήρχε τέτοια αφοσίωση προς την πολιτική Τ. Παπαδόπουλου, γιατί ανέτρεψαν την πολιτική του στα πιο σημαντικά θέματα του Κυπριακού και σε αυτό εμμένουν;
Ένα δήθεν ουσιαστικό επιχείρημα προβλήθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Υγείας δηλώνοντας πως η υιοθέτηση οικονομικών κριτήριων για τους Τ/Κ εξυπακούει αποδοχή των «φορολογικών δηλώσεων» προς το ψευδοκράτος και θα αποτελούσε αναγνώριση προς το ίδιο το ψευδοκράτος. Στην «λογική» της Κυβέρνησης δεν υπάρχει χώρος για άλλη επιλογή. Ούτε καν για μια δήλωση/βεβαίωση εισοδημάτων που θα καθιστούσε τους Τ/κ απευθείας υπόλογους στην Κυπριακή Δημοκρατία στην οποία ανήκουν και θέλουν την οικονομική στήριξη. Όσο πρακτικά ανεφάρμοστο νάναι, θα ήταν προτιμότερο από την παρούσα κατάσταση. Και ΧΩΡΙΣ αναγνώριση του ψευδοκράτους. Όμως, για να εξετάσεις άλλες επιλογές πρέπει πρώτα να θέλεις. Αν επιδίωξη της Κυβέρνησης (λόγω πολιτικής αντίληψης στο Κυπριακό), είναι η δωρεάν στήριξη θα το έλεγε δημόσια; Αν επιδίωξη είναι η εισαγωγή ξένων για διάσπαση της συλλογικής ταυτότητας και συνοχής, θα το ομολογούσε; Κι επειδή δεν θα ομολογούσε τέτοια επιδίωξη, ας δούμε τις πράξεις.
Πριν μερικές βδομάδες (λίγους μήνες πριν λήξει η θητεία της), η Κυβέρνηση προχώρησε σε μια ανατροπή στο περιουσιακό και την πάγια θέση για αναφαίρετο δικαίωμα των Ε/κ στις κατεχόμενες ιδιοκτησίες γης βάσει αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων και όπως έχει σφραγιστεί στο ΑΝΩΤΑΤΟ επίπεδο διεθνούς δικαίου του Συμβουλίου Ασφαλείας/ΟΗΕ. Μια μόνο πρόνοια από σχετικό ψήφισμα για το ψευδοκράτος «καταδικάζει όλες τις αποσχιστικές ενέργειες, περιλαμβανομένης της δήθεν ανταλλαγής πρεσβευτών μεταξύ της Tουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, κηρύσσει αυτές παράνομες και άκυρες και ζητά την άμεση ανάκλησή τους.» Η Κυβέρνηση αυτή -όχι προηγούμενη- παραγνωρίζοντας κάθε άλλη δέσμευση (προς Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ και Ε.Ε.) προχώρησε στην αναγνώριση της συμφωνίας μεταξύ Τύμβιου και «Επιτροπής» που στήθηκε στα κατεχόμενα από το ψευδοκράτος. Η Κυβέρνηση αυτή αποδέχεται την χρήση της πολιτικής ταυτότητας του ψευδοκράτους (!) στα οδοφράγματα. Όμως, θεωρεί την αποδοχή «φορολογικών δηλώσεων» του ψευδοκράτους ανεπίτρεπτη διότι θα συνιστά αναγνώριση, ΧΩΡΙΣ καν να εξετάζει οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Στην πολιτική υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις και λανθασμένες ενέργειες. Υπάρχουν και ανομολόγητες σκοπιμότητες.
Το θέμα είναι οικονομικό αλλά πρωτίστως πολιτικό. Λόγω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης επιβλήθηκαν κρατικές περικοπές (και θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες) για όσους διαβιούν στις ελεύθερες περιοχές. Κάτι ανάλογο με αναπροσαρμογή έστω προς τους Τ/κ προφανώς δεν θα υπάρξει. Η οικονομία δεν διορθώνεται μόνο με περικοπές προς τους Τ/κ, τους πολιτικούς πρόσφυγες και άλλους εισαγόμενους μετανάστες, «πελάτες» των κρατικών ταμείων. Ωστόσο, το πρόβλημα αφενός προκαλεί το αίσθημα δικαίου και αφετέρου δημιουργεί υποψίες για άλλα. Για παράδειγμα, ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η διαφήμιση στα ΜΜΕ της κρατικής στήριξης που τυγχάνουν οι αιτητές ασύλου; Να το θέσουμε όσο απλά γίνεται. Πέραν από το οικονομικό, η υφιστάμενη πολιτική που συνεχώς διευρύνεται αντιστρατεύεται την ύπαρξη μας ως κοινωνίας με συλλογική ταυτότητα και συνοχή. Δυστυχώς, αυτή η πολιτική αποτελεί τροφοδότη σε επιθετικές και ακραίες αντιδράσεις.
Ως συγκάλυψη της παρούσας πολιτικής, προβάλλεται η εισαγωγή της από προηγούμενη Κυβέρνηση (Τ. Παπαδόπουλου). Όντως μέτρα εισήχθηκαν πριν χρόνια, αλλά υπό άλλες συνθήκες και προτεραιότητες. Εξάλλου, κανείς δεν έχει το αλάθητο και κυβερνά κάποιος για να διορθώνει λανθασμένες πολιτικές. Άλλωστε, αν υπήρχε τέτοια αφοσίωση προς την πολιτική Τ. Παπαδόπουλου, γιατί ανέτρεψαν την πολιτική του στα πιο σημαντικά θέματα του Κυπριακού και σε αυτό εμμένουν;
Ένα δήθεν ουσιαστικό επιχείρημα προβλήθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Υγείας δηλώνοντας πως η υιοθέτηση οικονομικών κριτήριων για τους Τ/Κ εξυπακούει αποδοχή των «φορολογικών δηλώσεων» προς το ψευδοκράτος και θα αποτελούσε αναγνώριση προς το ίδιο το ψευδοκράτος. Στην «λογική» της Κυβέρνησης δεν υπάρχει χώρος για άλλη επιλογή. Ούτε καν για μια δήλωση/βεβαίωση εισοδημάτων που θα καθιστούσε τους Τ/κ απευθείας υπόλογους στην Κυπριακή Δημοκρατία στην οποία ανήκουν και θέλουν την οικονομική στήριξη. Όσο πρακτικά ανεφάρμοστο νάναι, θα ήταν προτιμότερο από την παρούσα κατάσταση. Και ΧΩΡΙΣ αναγνώριση του ψευδοκράτους. Όμως, για να εξετάσεις άλλες επιλογές πρέπει πρώτα να θέλεις. Αν επιδίωξη της Κυβέρνησης (λόγω πολιτικής αντίληψης στο Κυπριακό), είναι η δωρεάν στήριξη θα το έλεγε δημόσια; Αν επιδίωξη είναι η εισαγωγή ξένων για διάσπαση της συλλογικής ταυτότητας και συνοχής, θα το ομολογούσε; Κι επειδή δεν θα ομολογούσε τέτοια επιδίωξη, ας δούμε τις πράξεις.
Πριν μερικές βδομάδες (λίγους μήνες πριν λήξει η θητεία της), η Κυβέρνηση προχώρησε σε μια ανατροπή στο περιουσιακό και την πάγια θέση για αναφαίρετο δικαίωμα των Ε/κ στις κατεχόμενες ιδιοκτησίες γης βάσει αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων και όπως έχει σφραγιστεί στο ΑΝΩΤΑΤΟ επίπεδο διεθνούς δικαίου του Συμβουλίου Ασφαλείας/ΟΗΕ. Μια μόνο πρόνοια από σχετικό ψήφισμα για το ψευδοκράτος «καταδικάζει όλες τις αποσχιστικές ενέργειες, περιλαμβανομένης της δήθεν ανταλλαγής πρεσβευτών μεταξύ της Tουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, κηρύσσει αυτές παράνομες και άκυρες και ζητά την άμεση ανάκλησή τους.» Η Κυβέρνηση αυτή -όχι προηγούμενη- παραγνωρίζοντας κάθε άλλη δέσμευση (προς Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ και Ε.Ε.) προχώρησε στην αναγνώριση της συμφωνίας μεταξύ Τύμβιου και «Επιτροπής» που στήθηκε στα κατεχόμενα από το ψευδοκράτος. Η Κυβέρνηση αυτή αποδέχεται την χρήση της πολιτικής ταυτότητας του ψευδοκράτους (!) στα οδοφράγματα. Όμως, θεωρεί την αποδοχή «φορολογικών δηλώσεων» του ψευδοκράτους ανεπίτρεπτη διότι θα συνιστά αναγνώριση, ΧΩΡΙΣ καν να εξετάζει οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Στην πολιτική υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις και λανθασμένες ενέργειες. Υπάρχουν και ανομολόγητες σκοπιμότητες.
Κώστας Μαυρίδης – Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής mavrides@ucy.ac.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου