Η
Κυβέρνηση προφασιζόμενη γνωμάτευση του Γεν. Εισαγγελέα –χωρίς να έχει
υποχρέωση– αποφάσισε μερικούς μήνες πριν τη λήξη της θητείας της να
αναγνωρίσει την συμφωνία Τύμβιου και «Επιτροπής» για ανταλλαγή
κατεχόμενης Ε/κ γης με Τ/κ στις ελεύθερες περιοχές. Ο Γεν. Εισαγγελέας
-μέχρι πρόσφατα ήταν κάθετα αντίθετος- έκανε μεταστροφή με κύριο λόγο
το δημόσιο συμφέρον αφού η Κυβέρνηση για να αποχτήσει την γη θα πληρώσει
στον Τύμβιο 13 εκ. ευρώ ενώ αξίζει 21 εκ. (κατά την άποψή τους). Η
Κυβέρνηση προχώρησε σε αυτή την ανατροπή που άπτεται της έννομης τάξης
στην Κύπρο και με φοβερές πολιτικές προεκτάσεις.
Η ιδιωτική συμφωνία Τύμβιου-«Επιτροπής» για ανταλλαγή περιουσιών πλήττει το δημόσιο συμφέρον που επιβάλλει προστασία των χιλιάδων Ε/κ ιδιοκτητών κατεχόμενης γης και διαφύλαξη της συνταγματικής νομιμότητας/κυριαρχίας ενάντια στην «Επιτροπή». Προβάλλεται πως η συμφωνία καταχωρήθηκε στο ΕΔΑΔ και κινδυνεύαμε με τιμωρία (!) από την Εξ Υπουργών Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρώτον, υπάρχει πληθώρα νομικού οπλοστασίου ενάντια σε τέτοιες υποδείξεις. Όμως, πρέπει να θέλεις. Δεύτερον, είναι ακατανόητο πως για να αποφύγουμε την πιθανότητα (τον κίνδυνο) τιμωρίας, πρέπει να το προλάβουμε μόνοι μας με αυτo-αποκεφαλισμό. Αυτή δεν είναι πολιτική με προοπτική, αλλά πολιτική συντριβής.
Το κύριο κυβερνητικό πολιτικό επιχείρημα είναι πως με αναγνώριση της συμφωνίας διασώζονται άλλα ύψιστα ζητήματα, εννοώντας τον Κηδεμόνα Τ/κ περιουσιών και δεν δημιουργείται προηγούμενο. Μόνο που δεν είναι έτσι. Στη δήλωσή του Γεν. Εισαγγελέα (9/7/2012), που υποτίθεται αποτέλεσε την βάση για την κυβερνητική απόφαση, δεν περιέχεται οτιδήποτε καθαρό και στέρεο στην γραμμή αυτή, αλλά η εκτίμηση πως η διαδικασία θα πάρει χρόνια… ενώ ο κίνδυνος που υποτίθεται γλυτώσαμε συνεχίζει να υπάρχει. Οι επιλογές λοιπόν στην πραγματικότητα ήταν δύο. Από την μια αναγνώριση της συμφωνίας Τύμβιου-«Επιτροπής» με βέβαιη συνέπεια την αύξηση τέτοιων συμφωνιών «ιδιωτικών» ανταλλαγών και με παράλληλη προβολή από την Τουρκία πλέον πως το περιουσιακό στο κυπριακό έτσι θα λυθεί βασικά. Εν ολίγοις, ο ογκόλιθος που αντιμετώπιζε η Τουρκία να αφαιρέσει νόμιμα Ε/κ ιδιοκτησίες, έχει βρει νόμιμη διέξοδο με την συνδρομή της Κυπριακής Κυβέρνησης. Η άλλη επιλογή θα ήταν να κλείσει οριστικά η τρύπα που άνοιξε το ΕΔΑΔ και μας σπρώχνει στην συντριβή. Λέμε «ήταν» επειδή αμέσως μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ (Δημόπουλος - 2010) που έφερε στο προσκήνιο την «Επιτροπή», επιμέναμε έκτοτε με αγωνιώδεις εκκλήσεις να οριστεί η «Επιτροπή» ως παράνομη, διαφορετικά ο κατήφορος θα ήταν χωρίς τελειωμό. Με σειρά από άρθρα επέμενα πως η μη αμφισβήτηση της νομιμότητας της «Επιτροπής», εξυπακούει αναγνώρισή της ως νόμιμου δικαστηρίου (!) της Τουρκίας στην Κύπρο και αυτό ανατρέπει την μέχρι τώρα παράνομη παρουσία της Τουρκίας. Τόνιζα πως αυτή την ανατροπή θα την βρούμε μπροστά μας.
Τα πολιτικά ανεξήγητα έχουν εξήγηση όμως εάν επιδίωξη είναι να παρακαμφθούν τα δικαιώματα χιλιάδων Ε/κ για να προκύψει η «λύση». Από την στιγμή που για ανθρώπινα δικαιώματα ιδιοκτησίας αποφασίστηκε πως υπάρχει αρχή για να διευθετούμε τις … διαφορές μας, ο δρόμος διαπλατύνεται. Ήδη, η νομική υπηρεσία παροτρύνει συγγενείς αγνοουμένων να δώσουν καταθέσεις στα κατεχόμενα (στην Κυπριακή επικράτεια) υπό το πλαίσιο νομικής διαδικασίας του ψευδοκράτους και πρέπει να πάνε διότι «η Τουρκία βρίσκεται στον τοίχο στο θέμα αυτό»! Πόσο εκτός πραγματικότητας μπορεί να είναι ένα αρμόδιο κρατικό όργανο που ζητά από πολίτες του να πάνε στο έδαφος εντός της κυπριακής επικράτειας για να υποστούν νομικές διαδικασίες μιας εισβάλλουσας χώρας! Δεν είναι μόνο νομικά λάθος. Είναι κατάντημα που μια αρμόδια αρχή που οφείλει να υπερασπίζεται την νομιμότητα προβάλλει πολιτικό επιχείρημα για να αιτιολογήσει το καταστροφικό της ολίσθημα που μας οδηγεί στην συντριβή. Και που προφανώς βολεύει διάφορους αριστεροδέξιους εντός και εκτός Προεδρικού.
Κώστας Μαυρίδης - mavrides@ucy.ac.cy
Η ιδιωτική συμφωνία Τύμβιου-«Επιτροπής» για ανταλλαγή περιουσιών πλήττει το δημόσιο συμφέρον που επιβάλλει προστασία των χιλιάδων Ε/κ ιδιοκτητών κατεχόμενης γης και διαφύλαξη της συνταγματικής νομιμότητας/κυριαρχίας ενάντια στην «Επιτροπή». Προβάλλεται πως η συμφωνία καταχωρήθηκε στο ΕΔΑΔ και κινδυνεύαμε με τιμωρία (!) από την Εξ Υπουργών Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρώτον, υπάρχει πληθώρα νομικού οπλοστασίου ενάντια σε τέτοιες υποδείξεις. Όμως, πρέπει να θέλεις. Δεύτερον, είναι ακατανόητο πως για να αποφύγουμε την πιθανότητα (τον κίνδυνο) τιμωρίας, πρέπει να το προλάβουμε μόνοι μας με αυτo-αποκεφαλισμό. Αυτή δεν είναι πολιτική με προοπτική, αλλά πολιτική συντριβής.
Το κύριο κυβερνητικό πολιτικό επιχείρημα είναι πως με αναγνώριση της συμφωνίας διασώζονται άλλα ύψιστα ζητήματα, εννοώντας τον Κηδεμόνα Τ/κ περιουσιών και δεν δημιουργείται προηγούμενο. Μόνο που δεν είναι έτσι. Στη δήλωσή του Γεν. Εισαγγελέα (9/7/2012), που υποτίθεται αποτέλεσε την βάση για την κυβερνητική απόφαση, δεν περιέχεται οτιδήποτε καθαρό και στέρεο στην γραμμή αυτή, αλλά η εκτίμηση πως η διαδικασία θα πάρει χρόνια… ενώ ο κίνδυνος που υποτίθεται γλυτώσαμε συνεχίζει να υπάρχει. Οι επιλογές λοιπόν στην πραγματικότητα ήταν δύο. Από την μια αναγνώριση της συμφωνίας Τύμβιου-«Επιτροπής» με βέβαιη συνέπεια την αύξηση τέτοιων συμφωνιών «ιδιωτικών» ανταλλαγών και με παράλληλη προβολή από την Τουρκία πλέον πως το περιουσιακό στο κυπριακό έτσι θα λυθεί βασικά. Εν ολίγοις, ο ογκόλιθος που αντιμετώπιζε η Τουρκία να αφαιρέσει νόμιμα Ε/κ ιδιοκτησίες, έχει βρει νόμιμη διέξοδο με την συνδρομή της Κυπριακής Κυβέρνησης. Η άλλη επιλογή θα ήταν να κλείσει οριστικά η τρύπα που άνοιξε το ΕΔΑΔ και μας σπρώχνει στην συντριβή. Λέμε «ήταν» επειδή αμέσως μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ (Δημόπουλος - 2010) που έφερε στο προσκήνιο την «Επιτροπή», επιμέναμε έκτοτε με αγωνιώδεις εκκλήσεις να οριστεί η «Επιτροπή» ως παράνομη, διαφορετικά ο κατήφορος θα ήταν χωρίς τελειωμό. Με σειρά από άρθρα επέμενα πως η μη αμφισβήτηση της νομιμότητας της «Επιτροπής», εξυπακούει αναγνώρισή της ως νόμιμου δικαστηρίου (!) της Τουρκίας στην Κύπρο και αυτό ανατρέπει την μέχρι τώρα παράνομη παρουσία της Τουρκίας. Τόνιζα πως αυτή την ανατροπή θα την βρούμε μπροστά μας.
Τα πολιτικά ανεξήγητα έχουν εξήγηση όμως εάν επιδίωξη είναι να παρακαμφθούν τα δικαιώματα χιλιάδων Ε/κ για να προκύψει η «λύση». Από την στιγμή που για ανθρώπινα δικαιώματα ιδιοκτησίας αποφασίστηκε πως υπάρχει αρχή για να διευθετούμε τις … διαφορές μας, ο δρόμος διαπλατύνεται. Ήδη, η νομική υπηρεσία παροτρύνει συγγενείς αγνοουμένων να δώσουν καταθέσεις στα κατεχόμενα (στην Κυπριακή επικράτεια) υπό το πλαίσιο νομικής διαδικασίας του ψευδοκράτους και πρέπει να πάνε διότι «η Τουρκία βρίσκεται στον τοίχο στο θέμα αυτό»! Πόσο εκτός πραγματικότητας μπορεί να είναι ένα αρμόδιο κρατικό όργανο που ζητά από πολίτες του να πάνε στο έδαφος εντός της κυπριακής επικράτειας για να υποστούν νομικές διαδικασίες μιας εισβάλλουσας χώρας! Δεν είναι μόνο νομικά λάθος. Είναι κατάντημα που μια αρμόδια αρχή που οφείλει να υπερασπίζεται την νομιμότητα προβάλλει πολιτικό επιχείρημα για να αιτιολογήσει το καταστροφικό της ολίσθημα που μας οδηγεί στην συντριβή. Και που προφανώς βολεύει διάφορους αριστεροδέξιους εντός και εκτός Προεδρικού.
Κώστας Μαυρίδης - mavrides@ucy.ac.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου