Αυτά που επισημαίναμε εδώ και χρόνια

Η επίσκεψη του αμερικανού αντιπροέδρου προκάλεσε έντονες συζητήσεις για τα μηνύματα (!) της επίσκεψης και λιγότερο για την ουσία. Φυσικά, η επίσκεψη στα κατεχόμενα τέτοιου αξιωματούχου, εκπέμπει αρνητικά μηνύματα που εξυπηρετούν όσους εμφανίζουν το Κυπριακό ως δικοινοτική διαφορά και κυρίως ψυχολογικό πρόβλημα των Ελληνοκυπρίων που διευθετείται με νομιμοποίηση του ψευδοκράτους. Το πιο αρνητικό ήταν η στάση του Προεδρικού που για μέρες έχασε την μιλιά του στο ερώτημα κατά πόσον έδωσε τη συγκατάθεση του για την επίσκεψη στα κατεχόμενα, που θα σήμαινε αλλαγή πολιτικής των τελευταίων 40 χρόνων. Όταν η σιωπή δεν συνέφερε, δόθηκε μια απάντηση που δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα. Πάντως, αξιολογώντας την παρουσία του αμερ. αντιπροέδρου στο σύνολο της, προέκυψαν πολλαπλά θετικά μηνύματα για την Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά, η ουσία αφορά την διαχείριση της ενέργειας στην Αν. Μεσόγειο και ειδικότερα, τα σημαντικά κοιτάσματα ενέργειας εντός της Κυπριακής ΑΟΖ σε σχέση με τους στόχους μας. 

Κανονικά, στόχος μας είναι να προκληθεί πίεση/κόστος στην Τουρκία για αποδεκτή λύση στο Κυπριακό με βάση την λαϊκή ετυμηγορία του 2004, και όχι μια όποια λύση που οδηγεί στην  συντριβή. Η Τουρκία ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει νομιμοποιημένο ρόλο παρέμβασης στην Αν. Μεσόγειο. Ούτε καν πρόσχημα για  κάτι τέτοιο. Ο μόνος που μπορεί να της  δώσει αυτό που η Τουρκία εναγωνίως αναζητά, είναι η πλευρά μας με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ενόσω όμως δεν μπορεί να επιβάλουμε σωστή λύση μόνοι μας (εξαρτάται από την Τουρκία), το ενδιαφέρον πρέπει να επικεντρώνεται στην ουσία του προβλήματος  ως εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παράνομου εποικισμού από την Τουρκία (επιβεβαιώθηκε από το ΕΔΑΔ). Ταυτοχρόνως, η γρήγορη αξιοποίηση των κοιτασμάτων ενέργειας με στόχο την έξοδο από την οικονομική δυσπραγία, εξαρτάται από εμάς, και όχι από την Τουρκία. Φτάνει να το θέλουμε και να το επιδιώκουμε έμπρακτα.

Επί της ουσίας, ο αμερικανός αντιπρόεδρος είπε στους δικούς μας εκείνα που τεκμηριώνουμε για δέκα χρόνια γύρω από την στρατηγική σημασία του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου, που ευτυχώς διασώθηκε το 2004. Ορισμένοι ακούοντας τα δήλωσαν κατάπληκτα ενθουσιασμένοι που αναφέρθηκε στην Κύπρο ως «παίκτη κλειδί» στην περιοχή, ως «στρατηγικό εταίρο», μίλησε για «στρατηγικά συμφέροντα» και για «ιδανική θέση σε μια κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας»… Όταν από το 2004 και έκτοτε, επιμέναμε για «επικείμενο γεωπολιτικό σεισμό στην Αν. Μεσόγειο», για «ιστορική ευκαιρία αιώνων», για «μοναδική συγκυρία συμμαχιών στη βάση στρατηγικών συμφερόντων», για «στρατηγικής αξίας πλούτο στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης», οι σημερινοί κατενθουσιασμένοι επέμεναν στο Σχ. Ανάν, στη συμφωνία του Ελσίνκι και στην πολιτική του … Σημίτη. Τώρα ήρθε η ώρα της Ιστορίας και αποδείχτηκε η σωστή και η λάθος πολιτική σε τόσο καθοριστικό ζήτημα. Γι αυτό πολλοί διαγκωνίζονται σήμερα –εκ των υστέρων– να εμφανιστούν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Μόνο που η διορατικότητα και ο πολιτικός ορθολογισμός κρίνονται εκ των προτέρων στην κρίσιμη ώρα των εξελίξεων και των πιέσεων. Απέναντι στη δική μας γραμμή πλεύσης, οι σημερινοί «ενθουσιασμένοι» επέλεξαν άλλους προσανατολισμούς που εξαφανίστηκαν μεσοστρατής και θεωρούνται πολιτικές αποτυχίες. Ούτε καν οι ίδιοι αναφέρονται στις πολιτικές τους επενδύσεις και την επιχειρηματολογία που για χρόνια στήριζαν με θέρμη.      

 Παρεμπιπτόντως, ο αμερικανός αντιπρόεδρος ανακοίνωσε την επίσπευση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό και είχε συναντήσεις με ομάδες «της κοινωνίας των πολιτών». Και ο ίδιος αισθάνθηκε αρκετές φορές την ανάγκη να μας πείσει για τα καλά μιας λύσης, - εμάς που υποφέρουμε 40 χρόνια από την τουρκική κατοχή. Εύλογα διερωτώμαι τι του λένε οι δικοί μας προερχόμενοι από την «κοινωνία των πολιτών». Περιλαμβάνονται σε αυτούς και πρόσφυγες  που επιβιώνουν στους προσφυγικούς συνοικισμούς; Ή μόνο διάφοροι έμμισθοι και χρηματοδοτούμενοι του PRIO και του «Κύπρος 2020»; Πάντως, πολιτική για επίσπευση της διαδικασίας για αξιοποίηση του φυσικού αερίου/πετρελαίου, ανεξαρτήτως Κυπριακού, δεν υπάρχει. Αυτό αναδεικνύει ξανά την τεράστια διαφορά πολιτικής σκέψης και αντίληψης της πραγματικότητας.  

Κώστας Μαυρίδης, Υποψήφιος Ευρωβουλευτής – ΔΗΚΟ       mavrides@ucy.ac.cy

Πόσο (α)πέτυχε το πείραμα;

Εν μέσω προεκλογικού στις ευρωεκλογές, επικρατούν περισσότερο ο εντυπωσιασμός και οι διαφημίσεις (ορισμένοι δαπανούν χοντρά ποσά), παρά μια νηφάλια συζήτηση για το που πάει η οικονομία. Για τις ευθύνες πριν ώστε να καταλήξαμε στον Μάρτη 2013 και ειδικά το κατά πόσον το κούρεμα ήταν αναπόφευκτο (άποψη του Προεδρικού), υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Σήμερα, δεν μπορούμε να πάμε πίσω για να αναζητήσουμε άλλες επιλογές. Μπορούμε όμως να αξιολογήσουμε τη διαχείριση του «πειράματος» από την επόμενη μέρα ως τώρα. Απευθύνομαι σε όσους σκέφτονται μόνοι τους και όχι σε όσους ευθυγραμμίζονται με την «δική» τους κομματική γραμμή. Δυστυχώς, υποτακτική συμπεριφορά προς την εξουσία ακολουθούν ακόμη και πρόσωπα με πρόσβαση στα ΜΜΕ λόγω επιστημονικής ιδιότητας. Αντί για καθαρά δική τους επιστημονική θέση (όποια  και νάναι), προβάλλουν επιχειρήματα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της εξουσίας για να έχουν την εύνοια της. Δεν χρειάζονται ονόματα. Είναι αρκετοί που με επιστημονικό μανδύα, στην πραγματικότητα «ξοφλούν» πίσω στην εξουσία τον διορισμό τους ή προσδοκούν σε περισσότερα. Και δεν έχουν προτείνει ένα μέτρο, παρά μόνο θεωρίες και αοριστίες.    

Στο μεσοδιάστημα, έχει πλέον επιβεβαιωθεί εκείνο που επαναλαμβάνω για χρόνια: στην κορυφή του κυπριακού συγκροτήματος εξουσίας, βρίσκεται για δεκαετίες το τραπεζικό σύστημα που έχει διαβρώσει την πολιτική εξουσία. Και έχει δηλητηριάσει «ιερούς»  θεσμούς π.χ. η νόθευση της οικονομικής επιστήμης στον δημόσιο διάλογο με τις σκοπιμότητες της πολιτικής εξουσίας είναι τεράστια. Άλλο κυπριακό φαινόμενο αποτελεί η μαζική παραβίαση ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις   παράνομες/καταχρηστικές πρόνοιες, πρακτικές και χρεώσεις τραπεζών σε δάνεια, με τα όρια της νομιμότητας ελαστικά υπέρ των τραπεζών.  

Το βράδυ του κουρέματος, οι αρμόδιοι δήλωναν ότι «με την επώδυνη απομείωση  καταθέσεων, τελειώνει η αβεβαιότητα και αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη». Μερικές ώρες αργότερα, επιμέναμε στην κρατική τηλεόραση ότι η εμπιστοσύνη προς το τραπεζικό σύστημα -που προβλήθηκε ως ο κύριος λόγος αποδοχής του κουρέματος- «είναι ευχολόγια και θεωρίες στα μυαλά των αρμοδίων και των συμβούλων τους». Ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών  (Μ. Σαρρής) εξαφανίστηκε, αλλά διάφοροι σύμβουλοι είναι στο προσκήνιο, ορισμένοι δε είναι υποψήφιοι και πρωταγωνιστές (λόγω εύνοιας) στα ΜΜΕ.

Παραγνωρίζοντας κατά πόσον υπήρχαν τον Μάρτιο του 2013 άλλες επιλογές, ανέμενα ότι τουλάχιστον θα υιοθετούνταν ορθολογιστικά μέτρα που εισηγηθήκαμε και για τα οποία δεν υπήρξε ένσταση. Για παράδειγμα, για χρόνια προτείνουμε τη λειτουργία Διαμεσολαβητή/Επιτρόπου επίλυσης τραπεζικών διαφορών με ουσιαστικές εξουσίες, που ακόμη σχεδιάζεται... Αν κρίνω τα περί μεσολαβητών του ΚΕΒΕ και άλλα τέτοια, προφανώς οι τράπεζες θα  καθορίσουν τους όρους όπως γίνεται εδώ και χρόνια. Χαμένος είναι η κοινωνία που ασφυκτιά από δυστυχία και πόνο, πνιγμένη στις σκοπιμότητες και την διαπλοκή. Άλλη εισήγηση μου  υποβλήθηκε τον Ιούλιο 2013 και στοχεύει στην αύξηση της ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα, χωρίς φόβο νέου κουρέματος. Προτείναμε την προπληρωμή δανείων με μετρητά (π.χ. 15% του δανείου) με παροχή ουσιαστικού κινήτρου από τις τράπεζες προς τους δανειολήπτες (π.χ. αφαίρεση τόκων για δύο χρόνια). Τέτοια ορθολογιστικά μέτρα προτείναμε, χωρίς να υπάρξει αντίλογος. Παρεμπιπτόντως, αν κάποιος σήμερα προπληρώσει το δάνειο του, θα του επιβληθεί και πρόστιμο! Αυτά τα ορθολογιστικά μέτρα απαιτούν το βαρύ χέρι της ηγεσίας για να θέσει το συμφέρον της κοινωνίας πάνω από εκείνο του τραπεζικού τομέα ή των τραπεζιτών και να σπρώξει την οικονομία.

Τα σχέδια για έκδοση νέων μετοχών από τράπεζες, η επένδυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, η εκροή καταθέσεων  και άλλα, ομολογούν ότι η διαχείριση ως τώρα απέτυχε. Ολόκληρη η κοινωνία και οικονομία (με προεκτάσεις στο Κυπριακό και τα έσοδα από το φυσικό αέριο) είναι όμηροι του τραπεζικού συστήματος, όπως επιχειρηματολογούμε εδώ και μερικά χρόνια. Τι μπορεί να εξηγήσει αυτή την απραξία;    

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ   mavrides@ucy.ac.cy                   

Ο Χάρτης με την «Αγγλική ΑΟΖ»

Εδώ και καιρό, έχω αποκαλύψει στοιχεία για διάφορα θέματα τα οποία ενώ αμφισβητήθηκαν αρχικά από τους "επηρεαζόμενους" στην  πορεία  επιβεβαιώθηκαν. Κάτι τέτοιο συνέβηκε με τα «έγγραφα Ντάουνερ» τα οποία μόνος μου επί βδομάδες σχολίαζα αποκαλυπτικά (στην ραδιοφωνική εκπομπή του Λ. Μαύρου), χωρίς ποτέ να δημοσιοποιήσω την πηγή μου. Τότε, η κ. Φ. Αργυρού δεν ζήτησε να αποκαλύψω την πηγή μου. Οι μόνοι που αμφισβητούσαν κατά πόσον είναι πραγματικά και ζητούσαν να αποκαλύψω την πηγή ή τις μεθόδους μου, ήταν ορισμένοι που "καίγονταν" από τα έγγραφα. Παρόμοια έγιναν με την "Επιτροπή" στα κατεχόμενα για την οποία αποκάλυψα στοιχεία με εμπλεκόμενους Ε/κ δικηγόρους και το παρακτηματολόγιο που έστησαν δημόσιοι υπάλληλοι για ξεπούλημα των κατεχόμενων περιουσιών μας. Τελικά, όλα κρίθηκαν στην πράξη χωρίς ποτέ να αποκαλύψω την πηγή μου. Κάθε καλόπιστος αντιλαμβάνεται τους λόγους. 

Για την "αγγλική ΑΟΖ" στο Σχ. Ανάν, ξεκίνησα ΠΡΙΝ από το δημοψήφισμα και έκτοτε έχω γράψει δεκάδες άρθρα, αναλύσεις και παρεμβάσεις στα ΜΜΕ και παρουσιάσεις. Σε όλη αυτή την πορεία έχω δημοσιοποιήσει διάφορες πτυχές. Οι μόνοι που αρχικά αντιδρούσαν ήταν και πάλι διάφοροι εμπλεκόμενοι φανατικοί υποστηριχτές του Σχ. Ανάν με διασυνδέσεις με ξένους διπλωμάτες ιδίως της Αγγλίας-ΗΠΑ. Στο τέλος σιώπησαν κάτω από τα συντριπτικά στοιχεία. Ενδεικτικά, πριν από την δημοσιοποίηση του χάρτη, είχα αποκαλύψει ότι, μερικές μέρες πριν το δημοψήφισμα του 2004 υποβλήθηκε έγγραφο από τον ΟΗΕ για τροποποίηση του περί υφαλοκρηπίδας νόμου στο Σχ. Ανάν κατόπιν τουρκικού αιτήματος. Ουδέποτε αποκάλυψα τις πηγές μου διότι υπήρχαν λόγοι. Το πιο πρόσφατο στοιχείο ήταν ένας χάρτης ο οποίος παρουσιάζει έναν σχεδιασμό που υπήρχε στο πλαίσιο της όλης συνωμοσίας του Σχ. Ανάν για "αγγλική ΑΟΖ" και επιβεβαιώνει ξανά τους στόχους των Εγγλέζων.

Το να αξιολογεί τον χάρτη κάποιος χωρίς ίχνος τεχνογνωσίας για ρύθμιση θαλάσσιων ζωνών (π.χ. η δημοσιογράφος Φ. Αργυρού) και να θεωρεί τον χάρτη ασήμαντο ή «φτιαχτό», φανερώνει άλλα κίνητρα (π.χ. προσωπική εμπάθεια, ανευθυνότητα, σύνδρομο ανωτερότητας κ.ά.), με τα οποία δεν ασχολούμαι. Καθένας μπορεί να αξιολογήσει και να κρίνει τον καθένα μας. Το γεγονός ότι ως δημοσιογράφος η ίδια αρνείται να αντιληφθεί σοβαρούς λόγους για τους οποίους η πηγή δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, πράγμα που ακολουθείται συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, φανερώνει αλλότρια κίνητρα. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται και μπορεί να αξιολογήσει και να κρίνει  όλους μας.

Πάντως, όταν κάποιος σκέφτεται κακόπιστα με μανία μπορεί να τυφλωθεί. Στο κείμενο της απαιτεί (!) να αποκαλύψω την πηγή μου, αλλά η ίδια αναφέρεται σε πηγές της που δεν αποκαλύπτει. Με «τύφλωση» και μανία  φτάνει στο συμπέρασμα ότι το θέμα των διεκδικήσεων αγγλικής ΑΟΖ με στόχο τον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο της Κύπρου είναι ασήμαντο αφού κατά την άποψή της, είναι «ελάχιστο πρόβλημα αν θα εξασφάλιζαν ή όχι  ΑΟΖ οι βρετανικές βάσεις». Δυστυχώς, η εφ. «Αλήθεια» με τις ένθερμες ανανικές μανίες της και με σχόλια που στοχεύουν στην απομυθοποίηση του ΟΧΙ και την δημιουργία ενοχών σε όσους απέρριψαν το Σχ. Ανάν, βρήκε σύμμαχο. 

Εύλογα προκύπτουν απορίες και προβληματισμοί για τις ακριβείς επιδιώξεις των Άγγλων με βάση τον εν λόγω χάρτη που οι απαντήσεις όμως προϋποθέτουν απαιτούμενη τεχνογνωσία. Παραθέτω κείμενο από τεχνική πηγή που ασχολείται με τέτοια θέματα (και πάλι δεν αποκαλύπτω την πηγή) και κατέχει το αντικείμενο, πράγμα που αποδεικνύεται από το λεκτικό και τον τρόπο που αξιολογεί και αναλύει τον χάρτη. Τα συμπεράσματα ανήκουν στον καθένα.

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ mavrides@ucy.ac.cy

Τεχνική αξιολόγηση του χάρτη για την «Αγγλική ΑΟΖ» από εξειδικευμένη πηγή:

«Η κλίμακα του χάρτη καταδεικνύει Στρατηγικό Σχεδιασμό από τους συντάκτες αυτού. Τέτοια κλίμακα χάρτη συνήθως γίνεται χρήση σε ανώτατα επιτελεία που χαράσσουν στρατηγικές. Τα όρια της απεικονιζόμενης Α.Ο.Ζ. ακολουθούν σχεδόν το πραγματικό ίχνος της μέσης γραμμής-ίσης απόστασης όπως καθορίζεται στο Δ.Δ.Θ/1982 συνεκτιμώντας ταυτοχρόνως διεθνώς αποδεκτές και καθιερωμένες αρχές. Ωστόσο η κλίμακα του υπόψη χάρτη, δεν επιτρέπει την ακριβή αποτύπωση αυτής (Α.Ο.Ζ) αλλά μόνο το γενικό ίχνος της, χωρίς όμως να μεταβάλλει τις γενικές αρχές και επιδιώξεις του συντάκτη του.

ΟΡΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Το ίχνος που ακολουθεί το δυτικό όριο διέρχεται από το νοτιοανατολικό (ΝΑ) άκρο της παράνομα διεκδικούμενης από την Τουρκία υφαλοκρηπίδας,  δυτικά του  32° 16´18´´Ε μεσημβρινού (δηλ. η γραμμή των δυτικών χωρικών υδάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας).

ΓΡΑΜΜΟΣΚΙΑΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Το ίχνος που ακολουθεί το δυτικό όριο είναι σχεδόν εφαπτόμενο με το Ν.Α άκρο της Τουρκικής διεκδίκησης. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, είναι δε και συμβατό με τις πρόνοιες του Σχ. Ανάν (π.χ. της πρόνοιας για να ληφθούν υπόψην τα λεγόμενα «έννομα συμφέροντα» των γειτονικών χωρών).

ΓΡΑΜΜΕΣ 1960

Αν προεκτείνουμε τις γραμμές του 1960 (Βρετανικών Βάσεων)  στα όρια της Α.Ο.Ζ, διαπιστώνεται ότι δεν ταυτίζονται πλήρως με τις γραμμές του προσχεδίου του χάρτη, πλην όμως και σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του Σχ. Ανάν, διαφαίνονται  οι προθέσεις και επιδιώξεις των συντακτών του χάρτη. Το καταληκτικό συμπέρασμα είναι ότι τα όρια που εμφαίνονται στο χάρτη, αποτελούν αδρούς συνδυασμούς/σενάρια επιλογών οριοθέτησης ζωνών, που εμφανώς καταδεικνύουν τις προθέσεις και τον προληπτικό στρατηγικό σχεδιασμό εξασφάλισης των ζωτικών τους συμφερόντων  επί των θαλάσσιων ζωνών και σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην επικείμενη τότε «λύση» του 2004. 

Οι συντάκτες του χάρτη διέθεταν εξειδικευμένες γνώσεις,  είχαν στοχοθεσία και έλαβαν υπόψη τις παράνομες αξιώσεις της Τουρκίας.

Με τα σημερινά δεδομένα, τέτοιοι σχεδιασμοί θα ενταθούν στα παρασκήνια και θα πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία, έγκαιρα να αναλάβει προληπτικές ενέργειες αναχαίτισης παρόμοιων σχεδιασμών που δεν προάγουν τα συμφέροντα της Κύπρου.  Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει την τεχνογνωσία με τις υπηρεσίες που διαθέτει να διερευνήσει περαιτέρω τον χάρτη και να προβεί σε εκτιμήσεις και να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα...»
 

Ποια είναι η ρίζα του κακού;

Την περασμένη βδομάδα δημοσιοποιήσαμε για πρώτη φορά χάρτη με τις διεκδικήσεις που θα προέβαλλε η Αγγλία ως «αγγλική ΑΟΖ» στη θάλασσα της Κύπρου με βάση το Σχ. Ανάν το 2004. Ο χάρτης έγινε τότε από ειδικούς με τεχνογνωσία στη ρύθμιση ΑΟΖ λαμβάνοντας υπόψη διάφορες διεθνείς αρχές και ωκεανογραφικές παραμέτρους που εφαρμόζονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως, ο χάρτης έχει ιδιομορφίες που απαιτούν εξειδίκευση στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις με πολύπλοκες πτυχές π.χ. στον χάρτη καταγράφεται η «αγγλική ΑΟΖ» με αφετηρία μόνο τη μια στρατιωτική βάση των Εγγλέζων στο Ακρωτήρι. Ο χάρτης μαζί με άλλα στοιχεία (π.χ. την τροποποίηση του περί υφαλοκρηπίδας Νόμου για εκμετάλλευση της υποθαλάσσιας ζώνης μερικές μέρες πριν το δημοψήφισμα), αποκαλύπτουν πλήρως τη συνωμοσία γύρω από το φυσικό αέριο σε κάθε καλόπιστο παρατηρητή. Ουσιαστικά, η όποια ρύθμιση Κυπριακής ΑΟΖ εμποδιζόταν πλέον από την αγγλική επέμβαση. Από την άλλη, η Τουρκία ακύρωνε την συμφωνία για ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Αιγύπτου. Έτσι, η Κύπρος έχανε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το αποκλειστικό δικαίωμα ρύθμισης της ΑΟΖ και ταυτοχρόνως μέσω του Σχ. Ανάν εμπεδώνονταν «διάδρομοι» στα θαλάσσια «οικόπεδα» μέχρι το κοίτασμα Αφροδίτη.

Τα πιο πάνω αποτελούν μέρος της Ιστορίας. Δεν στρέφονται εναντίον πολιτών που αποδέχτηκαν το Σχ. Ανάν με βάση την όποια ενημέρωση είχαν. Εκτεθειμένοι είναι πολιτικοί και τεχνοκράτες (νομικοί, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές κ.ά.) που έκτοτε τηρούν σιωπή, ενώ γνώριζαν μετά και τις έντονες παρεμβάσεις μας στα ΜΜΕ τότε. Παρεμπιπτόντως, η θέση των Εγγλέζων χρόνια πριν το δημοψήφισμα ήταν σαφής. Θεωρούσαν ότι είχαν δικαίωμα επέκτασης των «χωρικών τους υδάτων», αλλά δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να ασκήσουν το δικαίωμα τους. Και όμως, γνωστός εγχώριος δημοσιογράφος και πρωτοστάτης των αγγλικών θέσεων επιχείρησε πριν το δημοψήφισμα και μετά, να πείσει ότι τέτοια συνομωσία δεν υπήρξε, αλλά ήταν φαντασιώσεις μας. Το 2008, χρόνια μετά το δημοψήφισμα, ο εν λόγω δημοσιογράφος με άρθρο του στον «Πολίτη» -και άλλοι σήμερα- προβάλλουν μιαν ΑΔΙΑ-ΝΟΗΤΗ αντίληψη θεωρώντας πως οι όποιες αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα της απόρριψης του Σχ. Ανάν ως «αναπόφευκτης παρενέργειας … της μη λύσης του Κυπριακού». Πρόκειται για κυριολεκτικά αδια-νόητη αντίληψη επειδή εξυπακούει διαχωρισμό της νόησης από την πραγματικότητα της Κύπρου για να καταλήξει ένας σε τέτοιο συμπέρασμα. Πρώτον, ενόσω στην Κύπρο υπάρχει εισβολή και κατοχή της Τουρκίας, αυτά  αποτελούν τη ρίζα του κακού. Φυσικά, υπάρχουν ζητήματα για ρύθμιση ανάμεσα στις δύο κοινότητες, ωστόσο ο παρεμβατικός ρόλος της Τουρκίας είναι δηλητήριο που καταστρέφει κάθε δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ Ε/κ και Τ/κ. Ειδικά τώρα με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο, η Τουρκία επιδιώκει νομιμοποιημένο ρόλο στην περιοχή, που σήμερα δεν έχει. Και δυστυχώς, στις ελεύθερες περιοχές, υπάρχουν φαίνεται πρόθυμοι που υιοθετούν πως η Τουρκία ενεργεί δήθεν και τώρα για προστασία των Τ/κ. Δεύτερον, παραμένει περίεργο που όσοι επικρίνουν ως παρελθοντολογία κάθε αναφορά στο Σχ. Ανάν, θεωρούν ταυτόχρονα καθετί αρνητικό σήμερα ως συνέπεια της απόρριψης του Σχ. Ανάν. Ζουν και αναπνέουν σήμερα με ένα σχέδιο που θεωρούν νεκρό (!), παραβλέποντας ότι έκτοτε, στα περισσότερα χρόνια στο Προεδρικό επικράτησε η δική τους αντίληψη, χωρίς όμως λύση.

Στην Κύπρο έχουμε ενώπιον μας δύο διεργασίες, μια στο κυπριακό και μια για το φυσικό αέριο που δημιουργεί όλη την κινητικότητα στο πρώτο. Κάθε επιδίωξη αξιοποίησης του φυσικού αερίου και επίσπευση της  εμπλοκής διεθνών κολοσσών, προκαλεί πίεση στην Τουρκία να διαπραγματευτεί στο Κυπριακό. Επιπλέον, η οικονομική δυστυχία που επικρατεί με τόσο ανθρώπινο πόνο, έπρεπε να πιέζει για επίσπευση κάθε διαδικασίας στο φυσικό αέριο αλλά στην πράξη ισχύει το ανάποδο. Η εγχώρια επικρατούσα πολιτική επιδίωξη είναι για «λύση» πριν το φυσικό αέριο παρέχοντας παρεμβατικό ρόλο στην Τουρκία. Αυτό είναι το δηλητήριο στο παρόν και στο μέλλον.   

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ        mavrides@ucy.ac.cy          

Η τεράστια συνομωσία κρύφτηκε στις … λεπτομέρειες

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, λέει μια αγγλική φράση όταν κορυφαία ζητήματα συγκαλύπτονται με πανουργία και «υποβαθμίζονται» έντεχνα για να εμφανίζονται ως  … λεπτομέρειες. Αλλά είναι η ουσία. Αυτό συνέβη στο Σχ. Ανάν και τον παρεμβατικό ρόλο της Τουρκίας-Αγγλίας με στόχο το φυσικό αέριο. Συνοπτικά, από το 2001 οι Άγγλοι προέβαλαν κυριαρχικό δικαίωμα σε «χωρικά ύδατα» με εφαλτήριο τις δύο περιοχές των «κυρίαρχων αγγλικών βάσεων» (Ακρωτήρι και Δεκέλεια). Μάλιστα, χαρτογράφησαν τα κυρίαρχα αγγλικά «χωρικά ύδατα» στα τρία ναυτικά μίλια και δυνητικά στα δώδεκα. Την θάλασσα πέραν από τα αγγλικά «χωρικά ύδατα», την όρισαν «Διεθνή Ύδατα» (όλα στη σημερινή Κυπριακή ΑΟΖ). Ουσιαστικά, η όποια ρύθμιση της ΑΟΖ πλέον εμποδιζόταν από την αγγλική επέμβαση και η Κυπριακή Δημοκρατία έχανε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το αποκλειστικό δικαίωμα ρύθμισης της ΑΟΖ. Αυτά εμπεδώνονταν συγκαλυμμένα μέσω του Σχ. Ανάν με απώτερο στόχο τα θαλάσσια «οικόπεδα». Ανάλογη παρέμβαση μέσω …  διαβολικών «λεπτομερειών» αποκτούσε και η Τουρκία διά του Νόμου για την υφαλοκρηπίδα (κατέχουμε τα έγγραφα για τροποποίηση του Νόμου αυτού που έγινε στο πλαίσιο της επιδιαιτησίας παραμονές του δημοψηφίσματος!), της λήψης αποφάσεων και μέσω ακύρωσης της συμφωνίας ΑΟΖ Κύπρου με Αίγυπτο κ.ά. Η συνομωσία δεν ήταν φανερή αλλά ενσωματώθηκε με πανούργα συγκάλυψη.

Σήμερα παραθέτουμε για πρώτη φορά άλλο ένα στοιχείο στην αλυσίδα των αποκαλύψεων για τη μεγαλύτερη συνομωσία δεκαετιών. Το στοιχείο αυτό πρέπει να αποτελέσει ταφόπλακα κάθε καλόπιστης αμφισβήτησης. Φυσικά, οι μόνιμοι αρνητές και εμπαθείς δεν πρόκειται να μεταπειστούν. Πρόκειται για χάρτη που ετοιμάστηκε από κάποιους που γνώριζαν για τον ενεργειακό πλούτο και στον οποίο καταγράφεται, ποια θα ήταν η ΑΟΖ των αγγλικών βάσεων βάση του Σχ. Ανάν. Ο χάρτης έγινε με βάση  τις διεθνείς  αρχές ρύθμισης θαλάσσιων ζωνών εκμετάλλευσης (π.χ. proportionality, equity κ.ά.) και οι

αγγλικές βάσεις αποκτούσαν ΑΟΖ (ή τουλάχιστον θα διεκδικούσαν με αποτέλεσμα να ακυρώνονταν όλες οι μετέπειτα διαδικασίες που γνωρίζουμε με γειτονικές χώρες). Ο χάρτης δείχνει ότι η «αγγλική ΑΟΖ» ξεκινούσε από τις ακτές των δύο στρατιωτικών αγγλικών  βάσεων και προεκτεινόταν ως διευρυμένο τρίγωνο μέχρι το βάθος που συνορεύει με την ΑΟΖ του Ισραήλ. Στην «αγγλική ΑΟΖ», εντάσσονταν μέρος των τεμαχίων 1 , 7 και 9, και προφανώς ολόκληρα  τα  8, 11 και το 12 με το κοίτασμα Αφροδίτη!  Ο χάρτης που ακολουθεί μιλάει από μόνος του.      

Στον εν λόγω χάρτη, μπορούμε να προσθέσουμε τώρα το γεγονός ότι η Τουρκία πετύχαινε ουσιαστικά μέσω του Σχ. Ανάν την ακύρωση της συμφωνίας ρύθμισης της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Η ακύρωση αυτή είναι άλλη μια διαβολική «λεπτομέρεια» που βρίσκεται ως υποσημείωση στο κάτω μέρος ενός πίνακα σε ένα από τα πολλά παραρτήματα του κυρίως μέρους του Σχ. Ανάν. Με τα δύο μαζί, έχουμε μια  συγκλονιστική εικόνα. Στα αριστερά, δίπλα από την «αγγλική ΑΟΖ», θα ξεκινούσε η «Τουρκική ΑΟΖ» όπως εμφανίστηκε αργότερα από την Τουρκία και καταλαμβάνει μέρος των οικοπέδων 1, 4, 5, 6, και 7. Το τι απομένει είναι ολοφάνερο. 

Τα πιο πάνω στοιχεία δεν στρέφονται εναντίον των πολιτών που αποδέχτηκαν το Σχ. Ανάν στο δημοψήφισμα. Στρέφονται όμως εναντίον εκείνων των πασίγνωστων και βαρύγδουπων πολιτικών και τεχνοκρατών  (νομικών, ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων, αναλυτών κ.ά.) που επιχείρησαν να πείσουν την κοινή γνώμη να αποδεχτεί μια τέτοια συνομωσία. Κάποιοι τους είναι βέβαιο ότι γνώριζαν τις … «λεπτομέρειες». Όσοι δεν γνώριζαν, το έμαθαν έγκαιρα τότε από τις έντονες και τεκμηριωμένες αποκαλύψεις στα ΜΜΕ για υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο πριν το δημοψήφισμα (στις οποίες πρωτοστατήσαμε). Όλοι τους επέλεξαν να τις αγνοήσουν. Οι χειρότεροι  χλεύαζαν τις υποδείξεις μας ως αέρα κουπανιστό και φαντασιώσεις, αλλά σήμερα διαγκωνίζονται στη διαμόρφωση πολιτικής για το φυσικό αέριο και κάποιοι ζητούν τη ψήφο του λαού! 

Διερωτώμαι τι σκέφτεται ο κόσμος όταν τους ακούει να προβάλλουν σήμερα το φυσικό αέριο ως ιστορικό καταλύτη και μοναδική ευκαιρία για να λύσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα και το Κυπριακό.

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ        mavrides@ucy.ac.cy          

το κείμενο συνοδεύεται με χάρτη στην επόμενη σελίδα που δημοσιεύεται για πρώτη)

(26-27 Απριλίου 2014)