Ποια είναι η ρίζα του κακού;

Την περασμένη βδομάδα δημοσιοποιήσαμε για πρώτη φορά χάρτη με τις διεκδικήσεις που θα προέβαλλε η Αγγλία ως «αγγλική ΑΟΖ» στη θάλασσα της Κύπρου με βάση το Σχ. Ανάν το 2004. Ο χάρτης έγινε τότε από ειδικούς με τεχνογνωσία στη ρύθμιση ΑΟΖ λαμβάνοντας υπόψη διάφορες διεθνείς αρχές και ωκεανογραφικές παραμέτρους που εφαρμόζονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως, ο χάρτης έχει ιδιομορφίες που απαιτούν εξειδίκευση στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις με πολύπλοκες πτυχές π.χ. στον χάρτη καταγράφεται η «αγγλική ΑΟΖ» με αφετηρία μόνο τη μια στρατιωτική βάση των Εγγλέζων στο Ακρωτήρι. Ο χάρτης μαζί με άλλα στοιχεία (π.χ. την τροποποίηση του περί υφαλοκρηπίδας Νόμου για εκμετάλλευση της υποθαλάσσιας ζώνης μερικές μέρες πριν το δημοψήφισμα), αποκαλύπτουν πλήρως τη συνωμοσία γύρω από το φυσικό αέριο σε κάθε καλόπιστο παρατηρητή. Ουσιαστικά, η όποια ρύθμιση Κυπριακής ΑΟΖ εμποδιζόταν πλέον από την αγγλική επέμβαση. Από την άλλη, η Τουρκία ακύρωνε την συμφωνία για ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Αιγύπτου. Έτσι, η Κύπρος έχανε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το αποκλειστικό δικαίωμα ρύθμισης της ΑΟΖ και ταυτοχρόνως μέσω του Σχ. Ανάν εμπεδώνονταν «διάδρομοι» στα θαλάσσια «οικόπεδα» μέχρι το κοίτασμα Αφροδίτη.

Τα πιο πάνω αποτελούν μέρος της Ιστορίας. Δεν στρέφονται εναντίον πολιτών που αποδέχτηκαν το Σχ. Ανάν με βάση την όποια ενημέρωση είχαν. Εκτεθειμένοι είναι πολιτικοί και τεχνοκράτες (νομικοί, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές κ.ά.) που έκτοτε τηρούν σιωπή, ενώ γνώριζαν μετά και τις έντονες παρεμβάσεις μας στα ΜΜΕ τότε. Παρεμπιπτόντως, η θέση των Εγγλέζων χρόνια πριν το δημοψήφισμα ήταν σαφής. Θεωρούσαν ότι είχαν δικαίωμα επέκτασης των «χωρικών τους υδάτων», αλλά δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να ασκήσουν το δικαίωμα τους. Και όμως, γνωστός εγχώριος δημοσιογράφος και πρωτοστάτης των αγγλικών θέσεων επιχείρησε πριν το δημοψήφισμα και μετά, να πείσει ότι τέτοια συνομωσία δεν υπήρξε, αλλά ήταν φαντασιώσεις μας. Το 2008, χρόνια μετά το δημοψήφισμα, ο εν λόγω δημοσιογράφος με άρθρο του στον «Πολίτη» -και άλλοι σήμερα- προβάλλουν μιαν ΑΔΙΑ-ΝΟΗΤΗ αντίληψη θεωρώντας πως οι όποιες αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα της απόρριψης του Σχ. Ανάν ως «αναπόφευκτης παρενέργειας … της μη λύσης του Κυπριακού». Πρόκειται για κυριολεκτικά αδια-νόητη αντίληψη επειδή εξυπακούει διαχωρισμό της νόησης από την πραγματικότητα της Κύπρου για να καταλήξει ένας σε τέτοιο συμπέρασμα. Πρώτον, ενόσω στην Κύπρο υπάρχει εισβολή και κατοχή της Τουρκίας, αυτά  αποτελούν τη ρίζα του κακού. Φυσικά, υπάρχουν ζητήματα για ρύθμιση ανάμεσα στις δύο κοινότητες, ωστόσο ο παρεμβατικός ρόλος της Τουρκίας είναι δηλητήριο που καταστρέφει κάθε δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ Ε/κ και Τ/κ. Ειδικά τώρα με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο, η Τουρκία επιδιώκει νομιμοποιημένο ρόλο στην περιοχή, που σήμερα δεν έχει. Και δυστυχώς, στις ελεύθερες περιοχές, υπάρχουν φαίνεται πρόθυμοι που υιοθετούν πως η Τουρκία ενεργεί δήθεν και τώρα για προστασία των Τ/κ. Δεύτερον, παραμένει περίεργο που όσοι επικρίνουν ως παρελθοντολογία κάθε αναφορά στο Σχ. Ανάν, θεωρούν ταυτόχρονα καθετί αρνητικό σήμερα ως συνέπεια της απόρριψης του Σχ. Ανάν. Ζουν και αναπνέουν σήμερα με ένα σχέδιο που θεωρούν νεκρό (!), παραβλέποντας ότι έκτοτε, στα περισσότερα χρόνια στο Προεδρικό επικράτησε η δική τους αντίληψη, χωρίς όμως λύση.

Στην Κύπρο έχουμε ενώπιον μας δύο διεργασίες, μια στο κυπριακό και μια για το φυσικό αέριο που δημιουργεί όλη την κινητικότητα στο πρώτο. Κάθε επιδίωξη αξιοποίησης του φυσικού αερίου και επίσπευση της  εμπλοκής διεθνών κολοσσών, προκαλεί πίεση στην Τουρκία να διαπραγματευτεί στο Κυπριακό. Επιπλέον, η οικονομική δυστυχία που επικρατεί με τόσο ανθρώπινο πόνο, έπρεπε να πιέζει για επίσπευση κάθε διαδικασίας στο φυσικό αέριο αλλά στην πράξη ισχύει το ανάποδο. Η εγχώρια επικρατούσα πολιτική επιδίωξη είναι για «λύση» πριν το φυσικό αέριο παρέχοντας παρεμβατικό ρόλο στην Τουρκία. Αυτό είναι το δηλητήριο στο παρόν και στο μέλλον.   

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ        mavrides@ucy.ac.cy