ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, Ή ΑΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 1974;

Στις 24 Ιουλίου 2014 (χτες Πέμπτη), καθοδόν προς την Κύπρο από Βρυξέλλες, έτυχε να διαβάζω την εφημερίδα "Έθνος". Στη σελ. 3, υπήρχε στήλη με τίτλο "ΓΝΩΜΗ" όπου εκφράζεται η θέση της εφημερίδας. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα ήταν "Η πρόκληση 40 χρόνια μετά" με αφορμή τα σαράντα χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα στις 24 Ιουλίου 1974. Η εφημερίδα ΔΕΝ έκανε οποιαδήποτε αναφορά στην προδοσία και τραγωδία της Κύπρου και στο γεγονός ότι Χούντα έπεσε υπό το βάρος των συμφορών, του αίματος και των χιλιάδων νεκρών που επισώρευσε στην Κύπρο η στάση της με αποτέλεσμα την επαναφορά της όποιας δημοκρατίας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφερόταν στην "απόδοση τιμών σε όσους έδωσαν τον αντιδικτατορικό αγώνα" (!), το οποίο φυσικά δεν παραπέμπει στην Κύπρο. Ούτε καν αναφορά στην "τραγωδία της Κύπρου" που είναι μια γενικά αποδεκτή αναφορά, παρόλο που συγκαλύπτει την προδοσία της Κύπρου. Μια αναφορά σε προδοσία αναπόφευκτα δημιουργεί και ερωτήματα για το ποιος διέπραξε την προδοσία. Η εφημερίδα ωστόσο επέλεξε να στρεβλώσει την Ιστορία, την Ιστορία την οποία όχι απλά είναι γνωστή, αλλά κάποιοι βιώσαμε μέσα από αντιξοότητες και καταφέραμε να επιβιώσουμε ως πρόσφυγες στην υπόλοιπη ελεύθερη Κύπρο. Ευτυχώς, που στην ίδια έκδοση δύο δημοσιογράφοι με κείμενα τους (Γ. Δελαστίκ και Μ. Ιγνατίου σελ. 10 και σελ. 40 αντιστοίχως) αναφέρονται στην "Χούντα (που) διαλύθηκε λόγω της προδοσίας της Κύπρου".
Συνήθως, οι ανακρίβειες περιέχονται σε αρθρογραφία και όχι στην επίσημη θέση μιας εφημερίδας. Εδώ όμως έχουμε την εφημερίδα να στρεβλώνει τα γεγονότα και ως αποτέλεσμα να παραπλανεί τους αναγνώστες της ενώ στο κείμενο της αναφέρεται σε "όραμα για το μέλλον". Το όποιο «όραμα για το μέλλον» έχει η εφημερίδα δεν χρειάζεται να οικοδομηθεί πάνω στην στρέβλωση της ιστορικής αλήθειας που είναι και τόσο πρόσφατη. Αν το σχετικό δημοσίευμα είναι αποτέλεσμα άγνοιας ή αδιαφορίας, επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι. Αντιθέτως, είναι και αυτό σύμπτωμα της στενόχωρης αντίληψης που επικρατεί για δεκαετίες στα μυαλά της αθηνοκεντρικής εξουσίας και των παραγώγων της που επικεντρώνονται στη δική τους επιβίωση, θυσιάζοντας ιστορικά τμήματα του έθνους. Εμείς, ως κυπριακός ελληνισμός, αναπόσπαστο τμήμα του ιστορικού ελληνισμού, προσδοκούμε τουλάχιστον στην ιστορική αλήθεια που δεν επηρεάζεται από σκοπιμότητες ούτε από την οικονομική κρίση. Προφανώς, κάποιοι στην Αθήνα θα βολεύονταν πολιτικά καλύτερα σήμερα αν δεν υπήρχαμε. Όμως και αυτό το ελάχιστο ενοχλεί διότι αναδεικνύει τις σημερινές ευθύνες και την ιδιοτέλεια τους που υπερτερεί ενάντια στο συμφέρον του μείζονος ελληνισμού. Αν όχι, τουλάχιστον ας σταματήσει αυτή η στρέβλωση με μια απολογία και αποκατάσταση της αλήθειας. Φυσικά, η ελληνική μας παιδεία και συνείδηση, επιτρέπει να αντιπαραθέτουμε τους παροδικούς πολιτικάντηδες και ιδιοτελείς από τις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού.
Κώστας Μαυρίδης – Ευρωβουλευτής Κύπρου (Δημοκρατικό Κόμμα)
costas.mavrides@europarl.europa.eu