Το θέμα των εκποιήσεων είναι ευκαιρία για να αξιολογήσουμε τον
συνολικό οικονομικό σχεδιασμό όπως παρουσιάστηκε από τον Μάρτιο 2013 και
όπως υλοποιήθηκε. Αυτό γίνεται με σκοπό τον νηφάλιο προβληματισμό για
την περαιτέρω πορεία. Αμέσως μετά τις αποφάσεις στο Eurogroup, στα ΜΜΕ
προβάλλονταν συνεχώς διάφοροι που με «επιστημονικό» λεκτικό εξηγούσαν
γιατί το … κούρεμα ήταν η μόνη επιλογή και γιατί ο οικονομικός τους
σχεδιασμός θα έφερνε σύντομα την επανεκκίνηση της οικονομίας και την
ανάπτυξη. Ήταν μια έντεχνη συγκάλυψη πολιτικών σκοπιμοτήτων και
ιδιοτέλειας που σερβιρίστηκε με τον μανδύα της επιστήμης στην
ανυποψίαστη κοινωνία. Ακολούθησε επιλεκτικός «βομβαρδισμός» μονόλογων
στις ειδήσεις, όπου κατάφεραν να καθηλώσουν τον κόσμο με τις θεωρίες
τους και άρχισε η υλοποίηση του οικονομικού σχεδιασμού τους.
Στον αντίποδα, ελάχιστοι επιχειρηματολογούσαμε τότε ότι , ανεξαρτήτως προθέσεων, το αποτέλεσμα ήταν προδιαγραμμένο. Ο σχεδιασμός εκείνος εξυπηρετούσε στην πράξη στενά ιδιωτικά συμφέροντα με κυρίαρχο την παντοδυναμία του τραπεζικού συστήματος, εις βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και των κανόνων δικαίου. Ενάμιση χρόνο μετά, η διαπίστωση είναι απλή: ο οικονομικός σχεδιασμός για διαχείριση του μνημονίου έχει αποτύχει. Το ομολογεί εμμέσως ο Ν. Αναστασιάδης όταν επικρίνει τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Περισσότερο, το ομολογεί ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος που τώρα (!) επικρίνει έντονα τις τράπεζες και σημειώνει ότι «η πεμπτουσία του όλου θέματος βρίσκεται στα υψηλότατα επιτόκια στην Κύπρο, τα υψηλότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη… Πώς δεν θα εκτοξευθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια;» Οι πιο πάνω -μαζί με τους συμβούλους τους- σχεδίασαν και στήριζαν ένθερμα τις πολιτικές που σήμερα αρνούνται. Για παράδειγμα, επέμεναν στην παρέμβαση για μείωση μόνο των καταθετικών επιτοκίων και άφησαν την μείωση των δανειστικών στην μεγαλοψυχία των τραπεζών. Σήμερα, θεωρούν τα επιτόκια πεμπτουσία του όλου προβλήματος που αυξάνει τα προβληματικά δάνεια και επικρίνουν τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Είναι όμως οι ίδιοι που αλληθώριζαν όταν επιμέναμε με τεκμηριωμένες προτάσεις -τις οποίες υποβάλαμε- με στόχο να ξεκινήσει η πληρωμή δανείων προς τις τράπεζες, διαφορετικά η βόμβα των προβληματικών δανείων θα αυξανόταν. Αλληθώριζαν όταν προτείναμε την άμεση λειτουργία Εξώδικου Μηχανισμού Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών για αναδιάρθρωση των δανείων, με στόχο να ρυθμιστούν πολλά χρέη των μικρών επιχειρήσεων και προσώπων. Αλληθώριζαν όταν επιμέναμε σε νομοθετική παρέμβαση -όπως συστήνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία- για κατάργηση όλων των παράνομων χρεώσεων και καταχρηστικών πρακτικών και προνοιών που οι τράπεζες περιέχουν στα δάνεια τους αλλά οι αρμόδιοι για χρόνια συγκαλύπτουν εις βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Ο απολογισμός της διαχείρισης και εφαρμογής του σχεδιασμού για την οικονομία με επίκεντρο τον τραπεζικό τομέα έχει αποτύχει. Και οι προτεινόμενες νομοθεσίες ως έχουν σήμερα (περί εκποιήσεων και φορολογίας ακινήτων ) θα εκτοξεύσουν τα προβληματικά δάνεια και θα καταρρεύσουν τις τιμές των ακινήτων με αλυσιδωτές επιπτώσεις. Ως έχουν τώρα οι νομοθεσίες, είναι ως να συνομολογήθηκαν για να προκαλέσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις για τις οποίες ίσως κάποιοι απολογούνται μετά από χρόνια. Πάντως, ο εκμηδενισμός της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα έγινε στο όνομα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης από τον τότε αρμόδιο Υπουργό με το κούρεμα. Σήμερα, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της προόδου παρέχονται στο ένοχο τραπεζικό σύστημα εργαλεία για περαιτέρω κατάρρευση των αξιών των ακινήτων. Κάποιες σοβαρές αλλαγές προβλήθηκαν που απαιτούν θέληση (π.χ. να διαγράφεται ολόκληρο το ποσό του δανείου όταν εκποιείται το δάνειο και επίσπευση αναδιαρθρώσεων δανείων) αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος πλέον για ανατροπή της κατάστασης. Τουλάχιστον, ας επιχειρηθεί επιτέλους τώρα ένας ορθολογιστικός σχεδιασμός υπέρ της οικονομίας (όχι μόνο των τραπεζών) μακριά από … θεωρίες. Χωρίς ρευστότητα εντός των τραπεζών με το υφιστάμενο αρνητικό περιβάλλον, χειρότερα έπονται. Συγκεκριμένες προτάσεις υποβλήθηκαν προς το Προεδρικό πριν από ένα χρόνο περίπου με την υπόδειξη ότι η κριτική είναι καλή φτάνει να προτείνει κάτι καλύτερο.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu
Στον αντίποδα, ελάχιστοι επιχειρηματολογούσαμε τότε ότι , ανεξαρτήτως προθέσεων, το αποτέλεσμα ήταν προδιαγραμμένο. Ο σχεδιασμός εκείνος εξυπηρετούσε στην πράξη στενά ιδιωτικά συμφέροντα με κυρίαρχο την παντοδυναμία του τραπεζικού συστήματος, εις βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και των κανόνων δικαίου. Ενάμιση χρόνο μετά, η διαπίστωση είναι απλή: ο οικονομικός σχεδιασμός για διαχείριση του μνημονίου έχει αποτύχει. Το ομολογεί εμμέσως ο Ν. Αναστασιάδης όταν επικρίνει τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Περισσότερο, το ομολογεί ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος που τώρα (!) επικρίνει έντονα τις τράπεζες και σημειώνει ότι «η πεμπτουσία του όλου θέματος βρίσκεται στα υψηλότατα επιτόκια στην Κύπρο, τα υψηλότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη… Πώς δεν θα εκτοξευθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια;» Οι πιο πάνω -μαζί με τους συμβούλους τους- σχεδίασαν και στήριζαν ένθερμα τις πολιτικές που σήμερα αρνούνται. Για παράδειγμα, επέμεναν στην παρέμβαση για μείωση μόνο των καταθετικών επιτοκίων και άφησαν την μείωση των δανειστικών στην μεγαλοψυχία των τραπεζών. Σήμερα, θεωρούν τα επιτόκια πεμπτουσία του όλου προβλήματος που αυξάνει τα προβληματικά δάνεια και επικρίνουν τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Είναι όμως οι ίδιοι που αλληθώριζαν όταν επιμέναμε με τεκμηριωμένες προτάσεις -τις οποίες υποβάλαμε- με στόχο να ξεκινήσει η πληρωμή δανείων προς τις τράπεζες, διαφορετικά η βόμβα των προβληματικών δανείων θα αυξανόταν. Αλληθώριζαν όταν προτείναμε την άμεση λειτουργία Εξώδικου Μηχανισμού Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών για αναδιάρθρωση των δανείων, με στόχο να ρυθμιστούν πολλά χρέη των μικρών επιχειρήσεων και προσώπων. Αλληθώριζαν όταν επιμέναμε σε νομοθετική παρέμβαση -όπως συστήνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία- για κατάργηση όλων των παράνομων χρεώσεων και καταχρηστικών πρακτικών και προνοιών που οι τράπεζες περιέχουν στα δάνεια τους αλλά οι αρμόδιοι για χρόνια συγκαλύπτουν εις βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Ο απολογισμός της διαχείρισης και εφαρμογής του σχεδιασμού για την οικονομία με επίκεντρο τον τραπεζικό τομέα έχει αποτύχει. Και οι προτεινόμενες νομοθεσίες ως έχουν σήμερα (περί εκποιήσεων και φορολογίας ακινήτων ) θα εκτοξεύσουν τα προβληματικά δάνεια και θα καταρρεύσουν τις τιμές των ακινήτων με αλυσιδωτές επιπτώσεις. Ως έχουν τώρα οι νομοθεσίες, είναι ως να συνομολογήθηκαν για να προκαλέσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις για τις οποίες ίσως κάποιοι απολογούνται μετά από χρόνια. Πάντως, ο εκμηδενισμός της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα έγινε στο όνομα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης από τον τότε αρμόδιο Υπουργό με το κούρεμα. Σήμερα, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της προόδου παρέχονται στο ένοχο τραπεζικό σύστημα εργαλεία για περαιτέρω κατάρρευση των αξιών των ακινήτων. Κάποιες σοβαρές αλλαγές προβλήθηκαν που απαιτούν θέληση (π.χ. να διαγράφεται ολόκληρο το ποσό του δανείου όταν εκποιείται το δάνειο και επίσπευση αναδιαρθρώσεων δανείων) αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος πλέον για ανατροπή της κατάστασης. Τουλάχιστον, ας επιχειρηθεί επιτέλους τώρα ένας ορθολογιστικός σχεδιασμός υπέρ της οικονομίας (όχι μόνο των τραπεζών) μακριά από … θεωρίες. Χωρίς ρευστότητα εντός των τραπεζών με το υφιστάμενο αρνητικό περιβάλλον, χειρότερα έπονται. Συγκεκριμένες προτάσεις υποβλήθηκαν προς το Προεδρικό πριν από ένα χρόνο περίπου με την υπόδειξη ότι η κριτική είναι καλή φτάνει να προτείνει κάτι καλύτερο.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου