Στο προηγούμενο άρθρο μου παρέθεσα έναν νηφάλιο απολογισμό της
συνολικής οικονομικής πολιτικής που σχεδιάστηκε πριν ενάμιση χρόνο –μετά
το κούρεμα καταθέσεων και το μνημόνιο- και ακολουθήθηκε έκτοτε. Ο
απολογισμός στηρίχτηκε στις πρόσφατες ομολογίες αποτυχίας από εκείνους
που σχεδίασαν και στήριξαν την κυβερνητική πολιτική (π.χ. από τον Αβέρωφ
Νεοφύτου μέχρι τους συμβούλους του Προεδρικού για την οικονομία). Ο
δεδηλωμένος στόχος ήταν τότε ο περιορισμός των προβληματικών δανείων, η
σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και η επανεκκίνηση της
οικονομίας. Ελάχιστοι τεκμηριώναμε τότε ότι οι συγκεκριμένες πολιτικές
θα χειροτέρευαν τα πράγματα και προτείναμε -με επιδίωξη τους ίδιους
στόχους- συγκεκριμένες προτάσεις (για επιτόκια, αναδιαρθρώσεις δανείων,
παράνομες πρακτικές και καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών κ.ά.).
Σήμερα, τα προβληματικά δάνεια διογκώθηκαν στο τραπεζικό σύστημα και η
επανεκκίνηση της οικονομίας αναβάλλεται παρακάτω (που θα προκύψει κάποτε
ως αποτέλεσμα συγκυριών και όχι πολιτικού σχεδιασμού). Ωστόσο, η
ομολογία της αποτυχίας αποδείχτηκε άλλο ένα επικοινωνιακό τέχνασμα για
να καθηλωθεί η κοινωνία και όχι για αλλαγή πολιτικής. Και αυτά δεν
γράφονται για να απαλλαχτεί των ευθυνών της η Κυβέρνηση Χριστόφια-ΑΚΕΛ.
Τα λάθη (ενδεχομένως και σκόπιμες επιλογές) σε ενάμιση χρόνο μνημονιακής
διαχείρισης δεν απαλλάσσουν την Κυβέρνηση-ΔΗΣΥ ούτε της επιτρέπουν να
μεταθέτει τις δικές της καταστροφικές επιλογές σε άλλους. Αυτά τα
επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν ξεγελούν αλλά εξοργίζουν.
Επιμένω λοιπόν ότι το θέμα των εκποιήσεων δίνει αφορμή για αξιολόγηση της συνολικής διαχείρισης εντός μνημονίου. Μετά το μνημόνιο, επικράτησε μια συγκεκριμένη πολιτική προσέγγιση βάσει της οποίας η Κυβέρνηση μετέφερε διά νόμου (υποχρεωτικά) τις ζημιές και τους κινδύνους των τραπεζών -μαζί με άλλα βάρη- στις πλάτες των αμέτοχων πολιτών. Το αποτέλεσμα φανερώνει ότι στην πράξη αυτό λειτούργησε εις βάρος της οικονομίας, της κοινωνίας και της απονομής δικαιοσύνης βάσει ευρωπαϊκών νομοθεσιών. Δυστυχώς, η ίδια δοκιμασμένη και αποτυχημένη προσέγγιση είναι ενσωματωμένη στο νομοσχέδιο περί εκποιήσεων ως έχει, το οποίο στην πράξη θα αποτελέσει μαζικό κούρεμα στις τιμές των ακινήτων και τις περιουσίες των πολιτών αφού είτε χρωστά κάποιος είτε όχι, οι τιμές θα καταρρεύσουν επηρεάζοντας όλους.
Δείγμα της επικοινωνιακής στρέβλωσης είναι ότι οι παρεμβάσεις υπέρ των τραπεζών γίνονται στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας ενώ οτιδήποτε θα μπορούσε να εξισορροπήσει την κατάσταση απορρίπτεται διότι αντιβαίνει τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας (!), δεν το δέχεται η Τρόικα ή επαφίεται στην καλή προαίρεση των τραπεζών ως να πρόκειται για φιλανθρωπικά ιδρύματα. Ανάμεσα στα πολλά που επικοινωνιακά εκφράστηκαν, δύο δείχνουν περίτρανα μέχρι που μπορεί να φτάσει η στρέβλωση και παραπλάνηση. Το τραπεζικό λόμπυ επιμένει ότι «όποιος δανείστηκε από τράπεζα πρέπει να το πληρώσει» και σε αυτό στοχεύουν τα διάφορα νομοσχέδια και πολιτικές τους. Αυτό, από εκείνους που θεώρησαν λογικό να κατασχεθούν οι αποταμιεύσεις των καταθετών που «δάνεισαν» τα χρήματα τους στις τράπεζες διότι «η κατάθεση εμπεριέχει ρίσκο», ενώ όταν οι τράπεζες δανείζουν δεν πρέπει να αναλαμβάνουν κανένα απολύτως επιχειρηματικό ρίσκο! Το κυπριακό συγκρότημα εξουσίας στρεβλώνει βασικούς κανόνες της αγοράς και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για να διασφαλίζει το τραπεζικό σύστημα εις βάρος της κοινωνίας που καθηλωμένη από τα ΜΜΕ παρακολουθεί.
Ο άλλος μύθος που ανακυκλώνεται ακόμη (το μεσημέρι 8/8/14 το προέβαλε ο Μ. Πήλικος, εκπρόσωπος της ΟΕΒ στο ΡΙΚ) είναι πως αν επικρατούσε η αρχική πρόταση για κούρεμα καταθέσεων (με κούρεμα και των εγγυημένων καταθέσεων), όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ο εκπρόσωπος της ΟΕΒ αναφέρθηκε με χλευαστικό τρόπο σε εκείνους που «πωλούν πατριωτισμό και μαγκιά» επειδή αντέδρασαν στην πρώτη πρόταση για κούρεμα. Δεν χρειάζεται καν να αναλύσει ένας επιστημονικά τα τρωτά της πρώτης πρότασης. Ούτε ξέρω αν πρόκειται για άγνοια ή σκόπιμη στρέβλωση. Πάντως, είτε αρέσει είτε όχι, γεγονός είναι ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Ντράγκι δήλωσε ΔΗΜΟΣΙΑ (4 Απριλίου 2013) ότι εκείνη η αρχική συμφωνία στο Eurogroup ακυρώθηκε εντός 24 ωρών επειδή κρίθηκε σοβαρό λάθος να κουρευτούν οι εγγυημένες καταθέσεις. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι … ειδικοί επιμένουν να προβάλλουν ως σωστική επιλογή κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ ως πρόταση αλλά ακυρώθηκε εντός 24 ωρών. Αν υπάρχει κάποιος … μάγκας ας διαψεύσει επίσημα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu
Επιμένω λοιπόν ότι το θέμα των εκποιήσεων δίνει αφορμή για αξιολόγηση της συνολικής διαχείρισης εντός μνημονίου. Μετά το μνημόνιο, επικράτησε μια συγκεκριμένη πολιτική προσέγγιση βάσει της οποίας η Κυβέρνηση μετέφερε διά νόμου (υποχρεωτικά) τις ζημιές και τους κινδύνους των τραπεζών -μαζί με άλλα βάρη- στις πλάτες των αμέτοχων πολιτών. Το αποτέλεσμα φανερώνει ότι στην πράξη αυτό λειτούργησε εις βάρος της οικονομίας, της κοινωνίας και της απονομής δικαιοσύνης βάσει ευρωπαϊκών νομοθεσιών. Δυστυχώς, η ίδια δοκιμασμένη και αποτυχημένη προσέγγιση είναι ενσωματωμένη στο νομοσχέδιο περί εκποιήσεων ως έχει, το οποίο στην πράξη θα αποτελέσει μαζικό κούρεμα στις τιμές των ακινήτων και τις περιουσίες των πολιτών αφού είτε χρωστά κάποιος είτε όχι, οι τιμές θα καταρρεύσουν επηρεάζοντας όλους.
Δείγμα της επικοινωνιακής στρέβλωσης είναι ότι οι παρεμβάσεις υπέρ των τραπεζών γίνονται στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας ενώ οτιδήποτε θα μπορούσε να εξισορροπήσει την κατάσταση απορρίπτεται διότι αντιβαίνει τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας (!), δεν το δέχεται η Τρόικα ή επαφίεται στην καλή προαίρεση των τραπεζών ως να πρόκειται για φιλανθρωπικά ιδρύματα. Ανάμεσα στα πολλά που επικοινωνιακά εκφράστηκαν, δύο δείχνουν περίτρανα μέχρι που μπορεί να φτάσει η στρέβλωση και παραπλάνηση. Το τραπεζικό λόμπυ επιμένει ότι «όποιος δανείστηκε από τράπεζα πρέπει να το πληρώσει» και σε αυτό στοχεύουν τα διάφορα νομοσχέδια και πολιτικές τους. Αυτό, από εκείνους που θεώρησαν λογικό να κατασχεθούν οι αποταμιεύσεις των καταθετών που «δάνεισαν» τα χρήματα τους στις τράπεζες διότι «η κατάθεση εμπεριέχει ρίσκο», ενώ όταν οι τράπεζες δανείζουν δεν πρέπει να αναλαμβάνουν κανένα απολύτως επιχειρηματικό ρίσκο! Το κυπριακό συγκρότημα εξουσίας στρεβλώνει βασικούς κανόνες της αγοράς και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για να διασφαλίζει το τραπεζικό σύστημα εις βάρος της κοινωνίας που καθηλωμένη από τα ΜΜΕ παρακολουθεί.
Ο άλλος μύθος που ανακυκλώνεται ακόμη (το μεσημέρι 8/8/14 το προέβαλε ο Μ. Πήλικος, εκπρόσωπος της ΟΕΒ στο ΡΙΚ) είναι πως αν επικρατούσε η αρχική πρόταση για κούρεμα καταθέσεων (με κούρεμα και των εγγυημένων καταθέσεων), όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ο εκπρόσωπος της ΟΕΒ αναφέρθηκε με χλευαστικό τρόπο σε εκείνους που «πωλούν πατριωτισμό και μαγκιά» επειδή αντέδρασαν στην πρώτη πρόταση για κούρεμα. Δεν χρειάζεται καν να αναλύσει ένας επιστημονικά τα τρωτά της πρώτης πρότασης. Ούτε ξέρω αν πρόκειται για άγνοια ή σκόπιμη στρέβλωση. Πάντως, είτε αρέσει είτε όχι, γεγονός είναι ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Ντράγκι δήλωσε ΔΗΜΟΣΙΑ (4 Απριλίου 2013) ότι εκείνη η αρχική συμφωνία στο Eurogroup ακυρώθηκε εντός 24 ωρών επειδή κρίθηκε σοβαρό λάθος να κουρευτούν οι εγγυημένες καταθέσεις. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι … ειδικοί επιμένουν να προβάλλουν ως σωστική επιλογή κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ ως πρόταση αλλά ακυρώθηκε εντός 24 ωρών. Αν υπάρχει κάποιος … μάγκας ας διαψεύσει επίσημα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου