Τα Οικονομικά της Χρηματοδοτούμενης … Συμφιλίωσης

Τις προάλλες (13 Οκτ 2012) δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της αγγλικής εφημ. «Telegraph»  εκτενής αναφορά στη μελέτη δύο Άγγλων ακαδημαϊκών γύρω από τις χρηματοδοτήσεις μέσω Ε.Ε. και ΟΗΕ διάφορων «επαναπροσεγγιστικών» προγραμμάτων και οργανισμών στην Κύπρο. Συγκεκριμένα, οι δύο ακαδημαϊκοί εκμισθώθηκαν από αρμόδιο οργανισμό της Ε.Ε. να αξιολογήσουν τα οικονομικά (την αποδοτικότητα εκατομμυρίων ευρώ υπό μορφή χρηματοδοτήσεων και επιδοτήσεων) που διοχετεύονται στην Κύπρο για να προωθηθεί η … συνύπαρξη και συμφιλίωση μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η μελέτη δύο χρόνων κατέληξε σε ένα συμπέρασμα καταπέλτη. Λόγω χώρου, πιο κάτω δεν παρατίθεται ακριβής μετάφραση, ωστόσο  παρατίθεται το ακριβές αγγλικό κείμενο.
Οι δύο ακαδημαϊκοί ένοιωσαν απογοήτευση από την πρώτη στιγμή που έφτασαν στην Κύπρο για το λεγόμενο έργο της συμφιλίωσης που στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κολοσσιαία σπατάλη δημόσιου χρήματος, που ο καθένας το γνώριζε. («The moment we arrived in Cyprus, it became apparent that the project’s reconciliation angle was a non-starter, even a joke for some,… It was a donor economy… a colossal waste of public money, and everybody knew it.») Τα πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενα προγράμματα (όπως χαρακτηρίζονται) δημιούργησαν μια μικρή βιομηχανία καλοπληρωμένων συμβούλων και διευθυντών προγραμμάτων οι οποίοι είναι πλέον εξαρτώμενοι για την δική τους ευημερία  και στάτους («… an “industry” of well-paid consultants and project managers who have become “dependent” on it for their livelihood and status»). Αναφέρονται επίσης σε μια μικρή ομάδα αποτελούμενη από τους «συνήθεις ύποπτους» οι οποίοι κυνηγούν το ένα μετά το άλλο τα προγράμματα («There’s a small group of the 'usual suspects,’ … going back for project after project.»). Αυτοί έγιναν εξαρτώμενοι της διαχωριστικής γραμμής, από την ύπαρξη της οποίας εξαρτάται η ευημερία και το στάτους τους με πρόσχημα την προσπάθεια να σπρώξουν την κατάσταση μπροστά. ( “there is a stratum within Cypriot society within both communities that has become dependent on the division for its livelihood and status the sheer volume of uncoordinated aid gets in the way of progress or incentives to move forward.”). Δεκάδες τέτοιοι σύμβουλοι στην Κύπρο και αλλού πληρώνονται από τέτοια προγράμματα με την πληρωμή τους να φτάνει τα €600 την ημέρα και άλλα €300 ευρώ την ημέρα για διαβίωση.  
Με βάση την εν λόγω μελέτη, υπολογίζεται ότι δαπανήθηκε συνολικό ποσό τουλάχιστον €350 εκατομμυρίων προερχόμενων από Ε.Ε. και ΟΗΕ. Παρεμπιπτόντως, μεγάλα ποσά προέκυψαν και απευθείας από ΗΠΑ με κορύφωση τον επηρεασμό της κοινής γνώμης στο δημοψήφισμα του 2004, που δεν συνυπολογίζονται στην μελέτη. Η μελέτη υποβλήθηκε από τον Φεβρουάριο αλλά επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση, οι συγγραφείς της αποφάσισαν να το δημοσιοποιήσουν. 

Δεν υιοθετούμε κατ΄ανάγκην όλα τα ευρήματα των δύο ακαδημαϊκών. Είναι όμως αξιοσημείωτο που κατηγορούνται ως εξαρτώμενοι από την ύπαρξη της διαχωριστικής γραμμής, εκείνοι, που ειδικά στις ελεύθερες περιοχές και για δεκαετίες, αυτοπροβάλλονταν ως οι προασπιστές της «ειρήνης και συμφιλίωσης». Κατηγορούνται ως υπηρέτες της κατοχής εκείνοι που ύβριζαν έναν λαό ότι «συμβιβάστηκε με την διχοτόμηση» και που μέσω των πλουσιοπάροχων σεμιναρίων τους επιδίωκαν να … τον θεραπεύσουν. Εκείνοι που  χαρακτήριζαν όσους απέρριπταν την αποδοχή της κατοχής μέσω κάποιας δήθεν λύσης, ότι συμβιβάστηκαν με την διχοτόμηση, τώρα κατηγορούνται οι ίδιοι επειδή η ύπαρξη και καλοπέρασή τους εξαρτάται από τη συνέχιση της κατοχικής διαχωριστικής γραμμής την οποία προφανώς υπηρετούν. Οι ίδιοι που περιφρονούν όσους στα κατεχόμενα (όπως τον αγωνιστή Σενέρ Λεβέντ και άλλους) αψηφούν το κατοχικό καθεστώς και λένε όσα οι ίδιοι αδυνατούν: την εισβολή εισβολή, την κατοχή κατοχή, τους έποικους έποικους και τον κατοχικό στρατό κατοχικό στρατό. Υπάρχει ελπίδα ενόσω στις δύο πλευρές της κατοχικής γραμμής, υπάρχουν ασυμβίβαστοι με την κατοχή και ΧΩΡΙΣ επιδότηση.   

Κώστας Μαυρίδης - Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής                 mavrides@ucy.ac.cy