Απέναντι στους πάσης φύσεως οδοστρωτήρες

Για τα πολιτικά μαλλιοτραβήγματα που εξάπτουν την κοινή γνώμη και την επαναφέρουν στο γνωστό διπολικό μαντρί, έχουμε ξαναγράψει. Και καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει,  είμαστε ενώπιον ενός ορυμαγδού πολιτικών σκοπιμοτήτων που βρίσκεται σε έξαρση ενόψει προεδρικών. Ειδικά για όποιον υποψήφιο παίζει το τελευταίο του πολιτικό χαρτί θεωρώντας πως είναι η ευκαιρία να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το επιτελείο και ο σκληρός περίγυρος φιλτράρουν τα πάντα με κριτήριο το κατά πόσον συμφέρουν στο δικό τους υποψήφιο. Εισηγήσεις, καλές ή κακές, από αντιπάλους ή μη,  «σκοτώνονται» μόλις εμφανιστούν και αδιερεύνητα εφόσον δεν προέκυψαν από τον δικό τους υποψήφιο. Φυσικά, στο προσκήνιο και στα ΜΜΕ, ο «αγώνας» παραμένει αναλλοίωτος: για  το καλό της κοινωνίας (!), για έξοδο από την κρίση μέσω της ανάπτυξης (!), για απόδοση ευθυνών στις τράπεζες και τους τραπεζίτες (επόπτες και εποπτευόμενους) και άλλα. Κάποιοι τα πιστεύουν και άλλοι προφανώς κάνουν πως τα πιστεύουν.

Καθώς λοιπόν η οικονομική κρίση βαθαίνει,  οι φράσεις  του συρμού πληθαίνουν. Για μήνες τα επιτελεία άρπαξαν την λέξη «ανάπτυξη» που πλέον «είναι το κλειδί που θα μας βγάλει από την κρίση». Αλλά, παρά την συχνή ανακύκλωση της μαγικής λέξης, δύσκολα της προσδίδουν ουσιαστικό και συγκεκριμένο περιεχόμενο. Παρεμπιπτόντως, μια υπό εξέλιξη νέα φράση του συρμού είναι πως «για να εξέλθουμε της κρίσης απαιτείται κοινωνική συναίνεση». Όντως απαιτείται κοινωνική συναίνεση και ανοχή αφού, με την Τρόικα ενώπιον μας οι επιλογές είναι περιορισμένες. Αλλά η κοινωνική συναίνεση εξυπακούει ότι τα μέτρα θα είναι πραγματικά κοινωνικά δίκαια. Για παράδειγμα, πως έχουν συνεισφέρει οι τράπεζες για ό,τι έχει επισυμβεί; Με το «δώρο» €1.8 δις που φορτώθηκε στους αμέτοχους πολίτες και τα πολύ περισσότερα που έμμεσα φορτώνονται στο κράτος;

Το αίσθημα δικαίου μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά και συνεκτικά στην κοινή μάχη αλλά είναι θεωρίες ενόσω δεν στηρίζονται από ουσιαστικές πολιτικές. Και τις πολιτικές δεν τις διαμορφώνει ο … «απλός άνθρωπος». Τις διαμορφώνει η εκάστοτε Κυβέρνηση. Η δε παρούσα διαθέτει σε ΟΛΟΥΣ τους Τουρκοκύπριους δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ για τους Ελληνοκύπριους υπάρχουν οικονομικά κριτήρια. Και διαφημίζει τις ελκυστικές πολιτικές της στους εισαγόμενους και τους ξένους με πληρωμένες εκστρατείες στα ΜΜΕ. Ναι μεν οι περικοπές εδώ δεν θα λύσουν τα οικονομικά προβλήματα. Ωστόσο, είμαστε εν μέσω πορείας πτώχευσης που επιβάλλει περικοπές παντού. Ερωτώ λοιπόν. Οι πιο πάνω πολιτικές συμβάλλουν στο αίσθημα δικαίου και στην κοινωνική συναίνεση; Επιπλέον, έπρεπε να έρθει η Τρόικα να ζητήσει περικοπές σε αυτό τον τομέα;  

Ομολογουμένως, επικρατεί ένα περιβάλλον όπου δεν ευδοκιμεί ο νηφάλιος προβληματισμός γύρω από εισηγήσεις που δυνατόν να προσφέρουν διέξοδο. Πέραν από διάφορους επαγγελματίες πολιτικούς που μένουν στο γενικό και αόριστο, ο περίγυρος του  υποψήφιου κυνηγά με ζήλο να συντρίψει κάθε πρόταση/εισήγηση που προέρχεται από αλλού. Εντούτοις, κάθε εισήγηση πρέπει να αξιολογείται έξω από το πλαίσιο των προεδρικών. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να διερευνηθεί εις βάθος ένας σχεδιασμός για μεταφορά εσόδων στο σήμερα από την μελλοντική ανάπτυξη του φυσικού αερίου; Ο χώρος δεν παρέχεται για πλήρη επεξήγηση, αλλά υπάρχουν μέθοδοι που αξίζει να εξεταστούν. Το επιβάλλουν οι περιστάσεις και η πρωτοφανής επικείμενη δυστυχία. Πάντως, απογοήτευση προκαλεί  η μεταχείριση που τυγχάνει μια πρόταση επειδή πρόλαβε και το εισηγήθηκε άλλος υποψήφιος. Αντί να αξιολογηθεί το περιεχόμενο της, η πρόταση απορρίπτεται και μάλιστα από όσους για να προωθήσουν το Σχ. Ανάν το 2004 δεν … αντιλήφθηκαν την συνωμοσία γύρω από το φυσικό αέριο. Αν όμως προλάμβανε ο δικός τους υποψήφιος να προβάλει μια πρόταση, καλή ή κακή, θα ήταν αδιερεύνητα ένθερμοι υποστηριχτές της, διότι έτσι λειτουργούν όσοι δεν σκέφτονται για τον εαυτό τους.   

Κώστας Μαυρίδης - Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής          mavrides@ucy.ac.cy