"ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ!"

Ο πιο πάνω τίτλος είναι από αρθρογραφία μου επί Κυβέρνησης Δ. Χριστόφια για την ασυγχώρητη καθυστέρηση στη λήψη μέτρων για την οικονομία, με τα προβλήματα να υπερδιογκώνονται. Με τον ίδιο τίτλο επανήλθα μετά τα συμβάντα Μάρτιο 2013 λόγω καθυστέρησης στην υιοθέτηση ορθολογιστικών μέτρων βάσει της νέας πραγματικότητας εντός μνημονίου. Επειδή οι εκάστοτε προτάσεις πρέπει να υλοποιούνται στην ώρα τους για να φέρουν το προσδοκούμενο αποτέλεσμα, προτείναμε μέτρα που εξαρτώνται από τα χέρια μας για ενδυνάμωση της κοινωνίας και οικονομίας, με στόχο την ορθολογιστική αλλαγή της επικρατούσας αντίληψης με παράλληλη ενδυνάμωση του τραπεζικού συστήματος.
Παραθέτω συνοπτικά τις κύριες εισηγήσεις (αλληλοσυνδεόμενες και μέρος ενός συνολικού πλαισίου πολιτικής): α) Παρέμβαση για ταυτόχρονη μείωση καταθετικών και δανειστικών επιτοκίων β) Σύσταση Εξώδικου Μηχανισμού Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών ώστε να ομαλοποιούνται προβληματικά δάνεια (προσώπων και επιχειρήσεων) χωρίς δικηγόρους και δικαστήρια γ) Ακύρωση των καταχρηστικών προνοιών και πρακτικών (όπως επιβάλλει η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία) που ασκούνται από το τραπεζικό σύστημα για χρόνια στην Κύπρο δ) Προώθηση της προπληρωμής μέρους των δανείων με μετρητά, έναντι αφαίρεσης τόκων για να υπάρξει εισροή χρημάτων προς το τραπεζικό σύστημα χωρίς φόβο νέου κουρέματος και ε) απονομή δικαιοσύνης. Τα πλεονεκτήματα πολλά και ουσιαστικά με μείωση επιτοκίων, αύξηση ρευστότητας, ανταγωνισμό, σταθεροποίηση τραπεζικού συστήματος, ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης κ.ά. Παραθέτω ενδεικτικά μια πρόταση από το τότε σχετικό κείμενο: «Σε σχέση με τα προβληματικά δάνεια η αντίληψη για επικείμενη μαζική εκποίηση ακινήτων (δεν έχει σημασία αν οι εκποιήσεις θα συμβούν σε 2 ή 3 χρόνια) θα συντρίψει τις τιμές ακινήτων γενικότερα με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις από ΤΩΡΑ, επειδή έτσι λειτουργεί η οικονομία.» Για ενάμιση χρόνο έγιναν άλλα και ΤΙΠΟΤΑ από τα πιο πάνω. Σήμερα, κάποιες εισηγήσεις μας προβάλλονται από κόμματα και φορείς αλλά και άτομα που έκαναν τα πάντα για να μην υιοθετηθούν.
Μετά τον Μάρτιο 2013 (κούρεμα καταθέσεων), μεθοδεύτηκε ο … «νέος διχασμός» με το πρώτο σχέδιο κουρέματος (που συμφώνησε και στήριζε η Κυβέρνηση αλλά απέρριψε η Βουλή) και το δεύτερο σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά από μια βδομάδα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με δηλώσεις Μ. Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι το πρώτο σχέδιο κουρέματος κρίθηκε λανθασμένο και ακυρώθηκε αμέσως την επόμενη μέρα σε συνεδρία του Eurogroup. Η ακύρωση ήταν γνωστή ΜΟΝΟ στην Κυβέρνηση η οποία επέτρεψε να εξελιχθεί στην Κύπρο ένα επικοινωνιακό παιγνίδι ότι υπήρχε πρώτο σχέδιο, που απορρίφθηκε από την Βουλή και έτσι καταλήξαμε στο δεύτερο. Έκτοτε, ο ίδιος ο Πρόεδρος επεσήμανε δημόσια ότι το πρώτο ήταν καλύτερο αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή που … ευθύνεται για πολλές συμφορές. Στην πραγματικότητα, πρώτο σχέδιο ως επιλογή δεν υπήρξε. Το πρώτο σχέδιο ακυρώθηκε μερικές ώρες μετά που συμφωνήθηκε κατόπιν συνεδρίας του Eurogroup στην οποία συμμετείχε η Κυπριακή Κυβέρνηση. Βάσει των γεγονότων, η ακύρωση του πρώτου σχεδίου αποσιωπήθηκε από την Κυβέρνηση για να απορριφθεί από την Βουλή η οποία πλέον κατηγορείται ότι «αν το αποδεχόταν τα πράγματα θα ήταν καλύτερα» σύμφωνα με το Προεδρικό και διάφορους παρατρεχάμενους. Πρόκειται για επικοινωνιακό τερατούργημα στην πλάτη της κοινωνίας που ακόμη χρησιμοποιείται ενάντια στην αλήθεια. Και δεν είναι θέμα διαφορετικής άποψης.
Ενώ λοιπόν εντός Κύπρου επικρατεί η εικόνα ενάντια στην ουσία, με το επικείμενο κούρεμα ακινήτων θα έχουμε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις. Έτσι οι σχεδιαστές «λύνουν» και το πρόβλημα των αποζημιώσεων ελληνοκυπριακών κατεχόμενων μας περιουσιών. Στο Σχ. Ανάν οι αποζημιώσεις δημιουργούσαν τεράστιο χάσμα λόγω διαφοράς στις τιμές μεταξύ ελευθέρων περιοχών και κατεχομένων, που απαιτούσε δεκάδες δις ευρώ προς τους Ε/κ ιδιοκτήτες αλλά χρήματα δεν υπήρχαν. Τότε, επινοήθηκε η αυτοαποζημίωση με παροχή «ομολόγων» του ανανικού κρατιδίου στους Ε/κ ιδιοκτήτες. Τώρα, με την συντριβή των τιμών της γης στις ελεύθερες περιοχές, το χάσμα μειώνεται δραστικά και ως πρόβλημα εξουδετερώνεται. Δεν ξέρω αν τυχαία οι εγχώριοι σχεδιαστές των πρόσφατων επικοινωνιακών τερατουργημάτων ανήκουν όλοι στην τότε πλατφόρμα του ανανικού ΝΑΙ.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

Οι συγγενείς κάθε νεκρού έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν ποιος θα εκφωνήσει επικήδειο του αγαπημένου τους προσώπου. Ωστόσο, εδώ και καιρό παρατηρείται ένα αρνητικό φαινόμενο, ιδίως στις κηδείες οστών αγνοουμένων. Ενώ οι κοντινοί συγγενείς βιώνουν το πένθος τους -μέσα και από την λύτρωση του τέλους της αβεβαιότητας για την τύχη του αγαπημένου τους-, στην κηδεία αιωρείται μια συγκαλυμμένη κομματικοποίηση της ιεροτελεστίας, ενάντια στον υπέροχο λόγο της ψαλμωδίας. Δυστυχώς, σε ένα κυριολεκτικά ιερό θέμα, έχουν εισχωρήσει πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό με βάση τις πράξεις και όχι τις .. θεωρίες και τα επικοινωνιακά παίγνια των πολιτικών.
Την βδομάδα που πέρασε, παρευρέθηκα σε κηδείες αγνοουμένων (όπως συνήθιζα προτού εκλεγώ) και παρατήρησα έντονα το στοιχείο της πολιτικοποίησης. Στο Δάλι, ο επικήδειος λόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν ήταν συνενωτικός αλλά διχαστικός προκαλώντας δημόσιες αντιπαραθέσεις και ανακοινώσεις. Στον επικήδειο ο Πρόεδρος επεσήμανε ξανά την αποφασιστικότητα του να εργαστεί για λύση…! Φυσικά, για λύση εργάζεται σκληρά και ο Έρογλου και η Τουρκία όπως διατυμπανίζουν αλλά το ζητούμενο, πέραν από τα επικοινωνιακά και τις εντυπώσεις, είναι το περιεχόμενο της λύσης. Στον ίδιο χώρο ο Πρόεδρος εξέφρασε την απογοήτευσή του για την στάση των πολιτικών δυνάμεων που τον επικρίνουν διότι –κατά την άποψή του- το κάνουν χάριν μικροπολιτικών και άλλων σκοπιμοτήτων, που ο ίδιος με μεγαλοψυχία ανέχεται. Σε μια κηδεία ενός πεσόντα που δολοφόνησε η Τουρκία εν ψυχρώ, ο Πρόεδρος δεν εξοργίζεται που η τουρκική πλευρά αρνείται να συζητήσει όσα ο ίδιος θεωρεί πλήρως ξεκαθαρισμένα ως βάση των συνομιλιών. Ούτε εξοργίζεται που η Τουρκία και ο κατοχικός ηγέτης συζητούν μόνο τι θα πάρουν... Αυτά σε ένα επικήδειο ενός πεσόντα του 1974 όπου αναμένεται να λεχθεί το ύστατο χαίρε προς τον νεκρό και τιμώμενο μετά από 40 χρόνια.
Στην πραγματικότητα, εκείνος που εμποδίζει τη λύση δεν είναι όσοι διαφωνούν με τον Πρόεδρο. Αν όλοι χειροκροτούσαμε για κάθε λέξη και κίνηση του (όπως επιδιώκει ο επικοινωνιακός του περίγυρος και κάνουν διάφοροι που επιζητούν την εύνοια της εξουσίας), δεν θα άλλαζε στάση η Τουρκία. Ακόμη και αν τον σπρώχναμε σε γρήγορα και μεγαλύτερα ανοίγματα προς την Τουρκία (όπως ο ίδιος εξωθούσε επικριτικά τον Δ. Χριστόφια), η Τουρκία δεν θα έκανε ούτε ένα βήμα υποχώρησης. Δείγμα των επικοινωνιακών παιγνιδιών που επικρατούν είναι και το εξής. Όταν τον Φεβρουάριο 2014 προέκυψε το κοινό ανακοινωθέν με τον Έρογλου, ο Πρόεδρος είχε τότε καλωσορίσει τις διαφωνίες και επικρίσεις επειδή υπηρετούν τα συμφέροντα της Κύπρου και τον ενδυναμώνουν! Άλλα τότε και άλλα σήμερα. Προφανώς, ο επικοινωνιακός του περίγυρος αξιολογεί ανάλογα τις ανάγκες για μεταλλάξεις και στη συνέχεια ο ίδιος τα υιοθετεί και τα προβάλλει. Αν δεν μπορούν να αντισταθούν σε τέτοιες επικοινωνιακές μεθοδεύσεις, τουλάχιστον ας σεβαστούν τους νεκρούς του 74. Πάντως, αν κάποιος ανέχτηκε καταστάσεις και απρέπειες, είμαστε όσοι θέτουμε τις κηδείες πεσόντων του 74 πάνω από μικροπολιτικές και σκοπιμότητες. Ομολογώ ότι ένας λόγος που παραθέτω τον προβληματισμό αυτό είναι γιατί δεν είμαι βέβαιος αν έπραξα σωστά που τα άκουσα και παρέμεινα στη θέση μου συγκαταβατικά και με επιείκεια.
Μπορεί ο κομματικός φανατισμός στην Κύπρο και αλλού, να επιτρέπει σε κάποιον να θεωρητικολογεί για ενότητα και στην πράξη να μηχανεύεται τεχνάσματα για να πλήξει όσους διαφωνούν μαζί του (που κατά τα άλλα τον ενδυναμώνουν!). Όμως, αλλού δεν έχουν κηδείες οστών αγνοουμένων μετά από 40 χρόνια. Και ποιος θα διασφαλίσει ότι τέτοιες κηδείες δεν θα αμαυρώνονται με τέτοιες συμπεριφορές; Αν ο Πρόεδρος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι " η πιο ιερή στιγμή της θεωρίας είναι η πράξη» (όπως περίφημα το έθεσε ο Καζαντζάκης στην Ασκητική του), προσδοκώ ότι οι σκεπτόμενοι πολίτες -ανεξαρτήτως τι ψηφίζουν- θα το απαιτήσουν.
Κώστας Μαυρίδης – Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)mavrides@ucy.ac.cy

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ;

Στην Κύπρο, μεγάλος χαμένος τα τελευταία χρόνια υπήρξε η επιστήμη της οικονομίας. Όχι λόγω των πολιτικών προσώπων που μολύνουν με δογματικές απόψεις θέματα που έπρεπε να αναλυθούν επιστημονικά. Αυτό συμβαίνει συχνά και αλλού, εντός και εκτός Ε.Ε. Το κυπριακό φαινόμενο έγκειται στο ότι μια δογματική αντίληψη της οικονομίας -που στην πράξη υπηρετεί τα εμπεδωμένα συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζών-, έχει επικρατήσει ως η μοναδική επιστημονική λογική για αντιμετώπιση της κατάστασης. Κι έντεχνα και μεθοδευμένα αυτοπροβάλλεται ως η επιστημονική θεώρηση των πραγμάτων απέναντι στον δογματισμό της αριστεράς, χωρίς άλλες επιλογές. Στην Κύπρο, η θεωρία αυτή εκφράζεται από το προεδρικό οικονομικό συμβούλιο που υπηρετεί πολιτικά τους στόχους του Προεδρικού.
Ο στόχος για πολιτικές που υπηρετούν το συνολικό συμφέρον της κοινωνίας, εξυπακούει επιλογές. Στην Κύπρο, η ως άνω σχολή σκέψης περί οικονομίας εναποθέτει το συμφέρον της κοινωνίας στις επιλογές της … αγοράς, εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής αθλιότητας. Μιλάνε για επιλογές της αγοράς και στην πραγματικότητα, εννοούν να αφήσουμε στις τράπεζες να κάνουν τις επιλογές. Ενώ, είναι παραδεκτό ότι υπό ορισμένες συνθήκες υφίσταται επιλογή μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας, ή μεταξύ φτώχειας και ελάχιστου κατώτατου μισθού. Για τους δογματικούς του Προεδρικού, τέτοιες επιλογές αποτελούν εξ ορισμού αυταπάτη.
Πρόσωπα που λόγω επιστημονικής/ακαδημαϊκής ιδιότητας, όφειλαν να προασπιστούν την επιστήμη, προσαρμόστηκαν στην εξουσία χάριν ωφελημάτων (διορισμοί, πολιτική δράση, προβολή στα ΜΜΕ κ.ά.). Άλλοτε, στρέβλωσαν επιστημονικούς κανόνες και ταύτισαν το δημόσιο συμφέρον με το ιδιωτικό. Υπήρξε περίπτωση που δύο της ίδιας θεωρίας -μέλη του προεδρικού συμβουλίου οικονομίας- φιλοξενούνταν το ένα βράδυ ο ένας και το άλλο ο άλλος στις ειδήσεις δύο τηλεοπτικών σταθμών και έλεγαν το ίδιο πράγμα. Ο μέσος πολίτης εύλογα θα θεωρούσε όσα παρέθεταν ως την μοναδική επιστημονική λογική, απέναντι στον δογματισμό της αριστεράς. Φυσικά, οι ίδιοι γνωρίζουν την αδυναμία τους και φροντίζουν να είναι μόνοι τους ή να αντιπαρατίθενται μόνο με την αριστερά ώστε να διασφαλίζουν την νίκη...
Με τέτοιες θεωρίες, φορτώθηκαν αρκετά δις ζημιές των τραπεζών στις πλάτες της αθώας κοινωνίας χωρίς ουσιαστικά αντισταθμιστικά μέτρα υπέρ του πολίτη που καταπλακώθηκε από τα χρέη. Και συνεχίστηκε να λειτουργεί ένα πλαίσιο νομιμότητας εις βάρος των πολιτών και υπέρ των τραπεζών. Κι έγινε παρέμβαση για μείωση των καταθετικών επιτοκίων μετά το κούρεμα (Απρίλιο 2013), αλλά έκτοτε κάθε ενέργεια για μείωση των δανειστικών επιτοκίων, για ακύρωση καταχρηστικών/παράνομων προνοιών και πρακτικών και χρεώσεων, θεωρείται επιστημονικά λάθος.
Στην Κύπρο, εκτός από τις δογματικές θεωρίες της αριστεράς, έχουμε και τις δογματικές θεωρίες της δεξιάς. Τι θα γινόταν στην Κύπρο αν κάποιος σύστηνε την καθιέρωση ελάχιστου κατώτατου μισθού για το σύνολο των επαγγελμάτων (και όχι 5-6 που είναι τώρα); Μια τέτοια σύσταση θα προκαλούσε κύμα αντιδράσεων από φορείς εργοδοτών που θα θίγονταν τα συμφέροντα τους. Φυσικά, πρόθυμοι θεωρητικοί με τον μανδύα της επιστήμης θα εξηγούσαν (χωρίς αντίλογο) πόσο επιστημονικά σωστοί είναι οι φορείς των εργοδοτών. Μιλάμε για τους ίδιους επιστήμονες που στο πρώτο Eurogroup (2013) δεν αντιλήφθηκαν το τεράστιο επιστημονικό λάθος για κούρεμα των εγγυημένων καταθέσεων.
Παρεμπιπτόντως, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) κάλεσε πρόσφατα την αμερικανική Κυβέρνηση να αυξήσει τον κατώτατο μισθό για να περιορίσει την φτώχεια. Η σύσταση του ΔΝΤ βασίστηκε σε δύο εκτιμήσεις. Η επαναφορά της οικονομίας σε επίπεδο πλήρους απασχόλησης πρόκειται να καθυστερήσει μερικά χρόνια και ο πληθωρισμός δεν είναι κίνδυνος. Παρά τις όποιες διαφορές , για την Κύπρο και την Ε.Ε. ισχύουν και τα δύο σε μεγαλύτερο βαθμό. Όποιος δεν πάσχει από δογματισμό κατανοεί το σημαντικό και ορθολογιστικό. Όποιος θέλει άλλα θα βρίσκει κάτι ασήμαντο για να παρελαύνει ως ο εκπρόσωπος της επιστήμης, ενόσω τα ΜΜΕ το επιδιώκουν και η κοινωνία το ανέχεται.
Κώστας Μαυρίδης – Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D Group) mavrides@ucy.ac.cy

ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ

Η κυβερνητική πολιτική που εκφράζεται από το Προεδρικό, το ΔΗΣΥ, το Υπ. Οικονομικών, τώρα και την Κεντρική Τράπεζα, βασίζεται στην θεωρία της ελεύθερης οικονομίας βάσει της οποίας το κράτος δεν παρεμβαίνει για να αλλοιώσει τις δυνάμεις της αγοράς αλλά τις αφήνει μόνες τους να διαμορφώνουν το σκηνικό της οικονομίας. Έτσι, σύμφωνα με την θεωρία, η ελεύθερη αγορά καταλήγει στις βέλτιστες επιλογές για την κοινωνία όλη. Αυτός ο κανόνας λειτουργεί σε συνθήκες ομαλότητας και ανταγωνισμού, όπως άλλωστε προϋποθέτει η ίδια η θεωρία. Δεν ξέρω σε ποια πανεπιστήμια φοίτησαν οι πιο πάνω εκφραστές της, αλλά οι ανυποψίαστοι αναγνώστες πρέπει να ξέρουν ότι στην επιστήμη της οικονομίας (όπως διδάσκεται στις ΗΠΑ, την πρωτεύουσα του καπιταλισμού), η εν λόγω θεωρία είναι απλά μια πολιτική σχολή σκέψης. Και σίγουρα δεν αποτελεί την επιστήμη της οικονομίας όπως επικράτησε στην Κύπρο λόγω των αλλεπάλληλων ανακυκλώσεων στα ΜΜΕ των ίδιων … ειδικών οι οποίοι χωρίς αντίλογο (πέραν από τα πεπαλαιωμένα της αριστερής προσέγγισης), τρέχουν στο γήπεδο … και νικούν μόνοι τους. Στην πραγματικότητα, η επιστήμη ορίζει ότι σε περιπτώσεις ανωμαλίας, όπου το κόστος και όφελος στην κοινωνία δεν είναι αυτό που καταλήγουν οι δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, η παρέμβαση είναι επιβαλλόμενη. Να το θέσουμε απλά. Λόγω των πρωτόγνωρα ανώμαλων συνθηκών στην Κύπρο με το κούρεμα καταθέσεων, το κόστος και όφελος για την οικονομία και την κοινωνία ως σύνολο, δεν είναι αυτό που επιλέγουν οι τράπεζες από μόνες τους.
Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε πρωτοφανείς δηλώσεις από τους πιο πάνω, που μάλιστα πριν 3 χρόνια θεωρούσαν το τραπεζικό σύστημα υπόδειγμα προς μίμηση. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ χαρακτήρισε τώρα εγκληματική την αμέλεια του τραπεζικού συστήματος να μην προχωρά σε αναδιαρθρώσεις στα βιώσιμα δάνεια. Και πρόσθεσε ότι η αμέλεια αυτή εγκυμονεί κινδύνους για την προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας. Ακολούθησε με δήλωση του τις προάλλες ο Υπ. Οικονομικών (που ανέτρεψε την αντίληψη του αυτόματου πιλότου στην οικονομία όπου το τραπεζικό σύστημα επιβάλλει το δικό του ιδιωτικό συμφέρον) και κάλεσε τις τράπεζες να προχωρήσουν στις διεθνείς αγορές για να αντλήσουν κεφάλαια. Παρόμοιες δηλώσεις είχαμε και από την Κεντρική Τράπεζα και τον ΔΗΣΥ. Πως γίνεται ξαφνικά να ξέρουν οι εν λόγω πολιτικοί και αξιωματούχοι, ποια είναι η σωστή οικονομική ενέργεια που πρέπει να κάνει ο τραπεζικός τομέας; Δεν θα πρέπει να αφήσουμε τον τραπεζικό τομέα να επιλέξει μόνος του για το καλό μας(!), όπως έκανε μέχρι τώρα; Ξέρει καλύτερα ένας πολιτικός τι είναι το σωστό για τον ιδιωτικό τομέα των τραπεζών από τους ίδιους τους τραπεζίτες; Άλλαξαν ξαφνικά ιδεολογία;
Η εξήγηση είναι μάλλον πολύ απλή. Μόλις χτες αποκαλύφτηκε ότι η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών ενημέρωσε από τις αρχές Μαΐου 2014 τις κυπριακές τράπεζες (και προφανώς όλοι οι πάνω έγιναν κοινωνοί της εν λόγω απόφασης) ότι υποχρεωτικά θα έπρεπε οι τράπεζες να βρουν νέα κεφάλαια για τις ανάγκες τους που θα προκύψουν στον επικείμενο υπολογισμό των κεφαλαίων τους. Έτσι λοιπόν, γνωρίζοντας τις πρόσθετες ανάγκες κεφαλαίων ενόψει των επικείμενων ελέγχων των τραπεζών, ορισμένοι επέλεξαν να εμφανιστούν επικριτές και καθοδηγητές των τραπεζών και άλλοι προφήτες...
Η πραγματικότητα θα δείξει ότι απλά πρόκειται για μια πρόσκαιρη επικοινωνιακή παράσταση η οποία θα ξεφουσκώσει σύντομα και ότι δεν επικράτησε επιτέλους το δημόσιο συμφέρον πάνω από ιδεολογίες και ιδιωτικά συμφέροντα. Διαφορετικά, θα είχαν προχωρήσει ήδη προ καιρού σε παρόμοια παρέμβαση για μείωση στα δανειστικά επιτόκια, όπως έγινε για τα καταθετικά. Θα είχαν λειτουργήσει -αυτό που για χρόνια εισηγούμαστε- τον Εξώδικο Μηχανισμό Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών (ή Επίτροπο) παρέχοντας του τις ανάλογες εξουσίες για να ρυθμιστούν πολλές περιπτώσεις καταπλακωμένων από τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων. Θα είχαν προχωρήσει σε υποχρεωτικό νομικό πλαίσιο για αναδιάρθρωση των δανείων. Θα είχαν καταγγείλει τις καταχρηστικές και παράνομες πρακτικές των τραπεζών. Και τόσα άλλα.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D Group) - mavrides@ucy.ac.cy

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ

Την Δευτέρα (14/7/2014), μια πολύμηνη εργασία μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κατέληξε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο («ICC» στη Χάγη) με καταγγελία εναντίον Τούρκων αξιωματούχων για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου. Στην Χάγη βρεθήκαμε, μεταξύ άλλων, η επικεφαλής του Νομικού Κέντρου Shurat-Ha Din (Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός με βάση το Ισραήλ που δραστηριοποιείται στην προσαγωγή εγκληματιών ενώπιον της δικαιοσύνης), ο Καθηγητής E. Kontorovich (Πανεπιστήμιο Northwestern-ΗΠΑ) και εγώ. Ο Οργανισμός Shurat-Ha Din παρείχε συμβουλές και συνέβαλε στην έρευνα και σύνταξη της καταγγελίας. Την καταγγελία υποβάλαμε ως ενδιαφερόμενα μέρη εγώ (και ως μέλος του Ευρωκοινοβουλίου) με την ομάδα Cypriots Against Turkish War Crimes (CATWR).
Η καταγγελία καλεί το Δικαστήριο να κινήσει έρευνα για τα συνεχιζόμενα εγκλήματα των Τούρκων στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος προσχώρησε στην δικαιοδοσία του Δικαστηρίου από την ίδρυσή του (2002) και ως εκ τούτου, οι καταγγελίες επικεντρώνονται με τεκμηρίωση στον εποικισμό και τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη τουρκικών οικισμών στα κατεχόμενα έκτοτε. Η τουρκική κατοχή αποτελεί κατάφωρη επιχείρηση εποικισμού στη σύγχρονη εποχή, καθώς οι έποικοι από την τουρκική ενδοχώρα αποτελούν σήμερα περίπου το μισό του πληθυσμού στα κατεχόμενα. Ειδικότερα, η καταγγελία επικεντρώνεται στην συστηματική παραβίαση του Άρθρου 8(2)(b)(viii) του Καταστατικού του Δικαστηρίου, το οποίο απαγορεύει σε μια κατοχική δύναμη να μεταφέρει άμεσα ή έμμεσα πολίτες της σε κατεχόμενα εδάφη. Ο εποικισμός και άλλα εγκλήματα που διαπράττονται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου από Τούρκους αξιωματούχους δεν αποτελούν πολιτική διαφορά αλλά θέμα διεθνούς εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Η καταγγελία αναμεταδόθηκε από διεθνή Πρακτορεία Ειδήσεων και άλλα ΜΜΕ (Associated Press, Washιgnton Post (ΗΠΑ), Le Μοnde (Γαλλία), Jerusalem Post (Ισραήλ στην αγγλική έκδοση), Τουρκικά ΜΜΕ κ.ά. Για την Κύπρο, μπορεί να κρίνει ο καθένας.
Στις 17/7/2014, τρεις μέρες μετά την υποβολή της καταγγελίας, ο Υπ. Εξ. της Κύπρου δημοσίευσε άρθρο για την «Ημέρα Διεθνούς Ποινικής Δικαιοσύνης» εξηγώντας «γιατί η Κύπρος συμμετέχει στον εορτασμό της επετείου», αλλά αποσιωπά την καταγγελία για εποικισμό. Το πρωτάκουστο είναι που δεν αναφέρει καν την λέξη εποικισμός. Το άρθρο 8 (Καταστατικό του Δικαστηρίου) ορίζει τον εποικισμό ως έγκλημα πολέμου με τρόπο ως να γράφτηκε για την Κύπρο σήμερα («The transfer, directly or indirectly, by the Occupying Power of parts of its own civilian population into the territory it occupies…»). Αλλά ως Υπ. Εξ. συμμετέχουμε «με υπερηφάνεια στον εορτασμό της επετείου και στη διεθνή εκστρατεία που επιδιώκει να υπογραμμίσει ότι “η Δικαιοσύνη είναι Σημαντική” – “Justice Matters”». Αλλά χωρίς να καταγγέλλουμε! Την ίδια μέρα, Κύπριος ευρωβουλευτής ανάρτησε πινακίδα καθώς μιλούσε στο Ευρωκοινοβούλιο με την φράση «Τερματίστε την κατοχή της Παλαιστίνης» και αναμένω να αναρτήσει το ίδιο για την κατοχή της Κύπρου. Επιπλέον την ίδια μέρα, δημοσιεύτηκαν οι πρωτοφανείς ύβρεις του Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ για τους βομβαρδισμούς. Ο Ερντογάν προφανώς είχε ενημερωθεί για την καταγγελία εναντίον της Τουρκίας... Εκείνοι που ταξίδευαν από Ισραήλ προς Χάγη διά μέσου Κωνσταντινούπολης, ενημερώθηκαν την τελευταία στιγμή και άλλαξαν πτήσεις για να αποφύγουν τη σύλληψη. Απέναντι σε αυτά, υπάρχει η στήριξη από Τουρκοκύπριους που ζουν υπό κατοχή.
Τα πιο πάνω φανερώνουν κατά τρόπο οδυνηρό, ότι στην Κύπρο, η διαφορά μας δεν είναι θέμα πολιτικής αντίληψης. Αυτό είναι θεμιτό. Η διαφορά μας έγκειται σε κάτι πιο βαθύ. Πως λέγεται η πολιτική που ορίζει ότι το θύμα (η Κύπρος) δεν πρέπει να καταγγέλλει τον εγκληματία (την Τουρκία); Πως λέγεται η πολιτική που ορίζει ότι το θύμα πρέπει να απαιτεί ελευθερία για άλλους, όχι όμως για την δική του περίπτωση… Παρεμπιπτόντως, έχω την πεποίθηση ότι οι πολίτες με διορατικότητα θα εκτιμήσουν τι πραγματικά σημαίνει αυτή η «σύμπραξη» με το Ισραήλ. Ήδη, η δημοσιότητα το άξιζε.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑ'Ι'ΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Για χρόνια επιμένω ότι το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στην κορυφή του κυπριακού συγκροτήματος εξουσίας με καλύτερο παράδειγμα αυτής της αρρωστημένης κατάστασης την μαζική χρήση καταχρηστικών (δηλαδή παράνομων) προνοιών σε διάφορες συμβάσεις/συμφωνίες. Σε αυτές τις συμφωνίες περιλαμβάνονται και τα δάνεια που συνάπτουν οι τράπεζες με πελάτες τους φυσικά πρόσωπα (και όχι για επαγγελματικούς σκοπούς). Μια ματιά στις συμβάσεις και πρακτικές που οι κυπριακές τράπεζες χρησιμοποιούν, φανερώνει τον μαζικό καταχρηστικό χαρακτήρα τέτοιων προνοιών και πρακτικών με αναπόφευκτο το ερώτημα για το πώς καταφέρνει μια τέτοια κατάσταση να επιβιώνει για δεκαετίες.
Πάντως, αφορμή για το άρθρο αυτό υπήρξε η συμμετοχή μου ως πλήρες μέλος στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωκοινοβουλίου, όπου για πρώτη φορά συμμετέχει Κύπριος Ευρωβουλευτής. Η Επιτροπή αυτή, αντιλαμβανόμενη τον καταχρηστικό χαρακτήρα και τους κινδύνους για τους δανειολήπτες από τις πρακτικές που ακολούθησαν πολλά τραπεζικά ιδρύματα εντός της Ε.Ε., ζήτησε με Γνωμοδότησή της (2012) όπως τα τραπεζικά ιδρύματα παρέχουν εξατομικευμένες, πλήρεις και εύκολα κατανοητές πληροφορίες για τους κινδύνους που ενέχει ο δανεισμός σε ξένο νόμισμα τις οποίες να παρέχουν στον καταναλωτή πριν την σύναψη της συμφωνίας. Μαζί με άλλα, ζήτησε επίσης μηχανισμό προκειμένου να περιορίζουν τον κίνδυνο δυσμενών διακυμάνσεων των νομισμάτων στις εξοφλήσεις. Ταυτόχρονα, εντός του 2014, το Ευρωκοινοβούλιο διαπίστωσε «ανεύθυνες πρακτικές χορήγησης και λήψης δανείων» και προς τούτο εξέδωσε και σχετική Οδηγία που θα τεθεί σε ισχύ σε δύο χρόνια. Ωστόσο, η Οδηγία 93/13/ΕΟΚ (δηλ. Ευρωπαϊκή νομοθεσία που δεσμεύει ακόμη και τον τρόπο που πρέπει να ερμηνεύεται το γράμμα και το πνεύμα της εγχώριας νομοθεσίας) βρίσκεται σε ισχύ για δεκαετίες (!) στην Κύπρο και καθιστά τις καταχρηστικές πρόνοιες παράνομες και επομένως άκυρες, ιδίως σε δανειακές συμβάσεις στην Κύπρο. Ανάμεσα στα ΤΟΣΑ που περιέχει η συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή Οδηγία είναι ότι οι συμβάσεις πρέπει να συντάσσονται με σαφή και κατανοητό τρόπο –ότι ο καταναλωτής πρέπει να έχει πράγματι την ευκαιρία να λάβει γνώση όλων των ρητρών/προνοιών και ότι σε περίπτωση αμφιβολίας πρέπει να υπερισχύει η πιο ευνοϊκή ερμηνεία για τον καταναλωτή (δανειζόμενο ή καταθέτη στην περίπτωση της τράπεζας). Είναι πάνω σε αυτή κυρίως τη βάση και προϋπόθεση, μαζί με άλλα, που στηρίχτηκε το Δικαστήριο της Ε.Ε. (30-4-2014) και έκρινε -στην πραγματικότητα επιβεβαίωσε την απόφαση των εγχώριων δικαστηρίων-, ότι ένα δάνειο σε ξένο νόμισμα (π.χ. σε ελβετικό φράγκο) πρέπει να προσαρμοστεί υπέρ του δανειολήπτη με βάση την αρχική ισοτιμία όταν συμφωνήθηκε (και όχι τη σημερινή). Επιμένω ότι η Οδηγία έχει τόσα πολλά υπέρ των καταναλωτών που θα έφερνε ανατροπή στην επικρατούσα αρρωστημένη εγχώρια κατάσταση π.χ. πρόνοια όπου δεν υπήρξε ατομική διαπραγμάτευση (π.χ. όταν έχει συνταχθεί εκ των προτέρων) είναι παράνομη και το βάρος της απόδειξης ότι για μια τυποποιημένη πρόνοια υπήρξε ατομική διαπραγμάτευση, το φέρει ο επαγγελματίας (δηλαδή η τράπεζα). Πρόνοιες που επιτρέπουν στον επαγγελματία/τράπεζα να τροποποιεί μονομερώς τους όρους της σύμβασης χωρίς σοβαρό λόγο ο οποίος να προβλέπεται στη σύμβαση, είναι παράνομες. Πόσες περιπτώσεις τέτοιες έχουμε στην Κύπρο (π.χ. αύξηση του επιτοκίου) χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος ή χωρίς αυτός ο σοβαρός λόγος να προβλέπεται στη συμφωνία;
Είναι αξιοσημείωτο πως αντιμετωπίστηκαν παρόμοιες περιπτώσεις αλλού με βάση την προστασία της Οδηγίας 93/13 που στηρίζεται στην αντίληψη ότι ο καταναλωτής βρίσκεται σε υποδεέστερη κατάσταση έναντι του επαγγελματία (της τράπεζας), με ό,τι αυτό συνεπάγεται μεταξύ άλλων και σε θέματα πληροφόρησης. Στην Ισπανία, Κροατία, Ουγγαρία, Ισλανδία και Ελλάδα τα πράγματα είναι συντριπτικά υπέρ των καταναλωτών. Και έγιναν εν πολλοίς πριν (ναι πριν!) την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Κύπρο παραμένουμε ουραγοί με αποτέλεσμα ένα χάσμα απονομής της δικαιοσύνης εις βάρος των απλών ανθρώπων σε σύγκριση με αλλού, έχοντας πάντα ως βάση το κοινό ευρωπαϊκό δίκαιο.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) mavrides@ucy.ac.cy

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ.

Την βδομάδα που πέρασε, ενώπιον της πρώτης ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου υπό την νέα του σύνθεση, έγινε στο Στρασβούργο η αλλαγή σκυτάλης από την Ελληνική Προεδρία στην Ιταλική. Ο Έλληνας πρωθυπουργός στον απολογισμό του ανέδειξε μερικά κύρια θέματα, όπως τη συμφωνία για την τραπεζική ένωση και την ευρωπαϊκή θαλάσσια στρατηγική σε συνδυασμό με την ενέργεια. Πρόκειται για θέματα που ενδιαφέρουν ολόκληρη την Ε.Ε. και ιδίως τον σκληρό πυρήνα των κρατών-μελών. Πλείστα από τα σχόλια των Ευρωβουλευτών που ακολούθησαν (κυρίως εξ Ελλάδος) αναλώθηκαν σε μικροκομματικές σκοπιμότητες που δεν αφορούν, ούτε και ενδιαφέρουν πολλούς άλλους παρευρισκόμενους. Αυτά στην πρώτη ολομέλεια της Ευρωβουλής, με νεοεκλεγέντα μέλη περισσότερα από τα επανεκλεγέντα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός διάνθισε την δική του ομιλία με αναφορές στην αρχαία Ελλάδα, την Οδύσσεια, τον Τηλέμαχο, τον Παρθενώνα κ.ά. Σε αντίθεση, στο δικό μου μυαλό ήρθε το ποίημα του Γ. Σεφέρη «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» (ποιητική συλλογή "Τετράδιο Γυμνασμάτων").
Τα τελευταία χρόνια, με τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος, τα πράγματα στην Ελλάδα έχουν προχωρήσει σε πορεία εντός Ευρωζώνης χωρίς επιστροφή. Ταυτοχρόνως, είμαστε ενώπιον ενός γεωπολιτικού σεισμού στην Αν. Μεσόγειο με επίκεντρο την ενέργεια. Ήδη τα πρώτα ταρακουνήματα ξεκίνησαν. Σε αυτό το στρατηγικό παιγνίδι αντιπαλότητας και ιστορικής ρευστότητας, θα υπάρξουν μεγάλοι χαμένοι και κερδισμένοι. Χάρις στη στάση του Κυπριακού Ελληνισμού το 2004 στο δημοψήφισμα (όπως έχουμε τεκμηριώσει πολλές φορές), η όποια ηγεσία έχει τη δυνατότητα σήμερα να διεκδικεί ρόλο σε αυτό το ιστορικό παίγνιο. Γι αυτό και με παρέμβαση μου ενώπιον των ευρωβουλευτών, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Μονίμων Αντιπροσωπειών Κρατών-Μελών, άδραξα την ευκαιρία να αναδείξω το μέγιστο, συνδυάζοντας το ζωτικό συμφέρον της Ε.Ε. με το δικό μας. Τόνισα με έμφαση το συμφέρον της Ε.Ε. για ενεργειακή ασφάλεια και ότι η ΕΕ οφείλει να προστατεύσει και να διασφαλίσει τον πλήρη και απόλυτο σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών της, προστατεύοντας τα από απειλές και προκλήσεις που αφορούν την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που βρίσκονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης τους. Στην αναφορά της Ελληνικής Προεδρίας για αόριστες «απειλές», ξεκαθάρισα ότι πρόκειται κυρίως για απειλές της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο ενάντια στην Κύπρο, ένα μικρό κράτος-μέλος της Ε.Ε. Επειδή το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε. ελκύει την προσοχή, επισήμανα ότι «τα μικρά κράτη-μέλη προσδοκούμε στη στήριξη της ΕΕ για να ασκήσουμε το κυριαρχικό μας δικαίωμα να αξιοποιήσουμε την ΑΟΖ για το συμφέρον των λαών μας αλλά και για το συμφέρον της ίδιας της ΕΕ». Πέραν από την υποχρέωση της Τουρκίας για εκπλήρωση των ευρωπαϊκών της δεσμεύσεων που αφορούν και την Κυπριακή Δημοκρατία, επεσήμανα ότι δεν πρέπει να γίνει ούτε ένα βήμα στην ενταξιακή πορεία της ενόσω δεν εκπληρώνει τις δεσμεύσεις της και δεν σέβεται τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για λύση στην Κύπρο. Φυσικά, εσωτερικές διαφορές δεν επιτρέπουν την αμυντική στήριξη των κρατών-μελών που απειλούνται. Ωστόσο, μια Ευρωπαϊκή πολιτική στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει την αξία της. Και με την Ευρωπαϊκή θαλάσσια στρατηγική στο προσκήνιο, η αδράνεια (ή απουσία μας) θα ήταν καταστροφική.
Για την πρόσφατη τρισάθλια πολιτική άγνοια των εκπροσώπων του ελλαδικού Υπ. Εξωτερικών σχετικά με την Κύπρο, το έθεσα στους αρμόδιους με έντονο τρόπο αλλά κατ΄ ιδίαν. Την επόμενη μέρα στα ελλαδικά ΜΜΕ υπήρξαν εκτενή δημοσιεύματα για όσα λέχτηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο (τα χαρακτήρισαν «επαρχιωτισμό» και «αδυναμία όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων εκπροσώπων να μιλήσουν σε ευρωπαϊκή γλώσσα»). Ούτε λέξη για τις τουρκικές απειλές, την ΑΟΖ και την ενέργεια… Στο ποίημα του ο Σεφέρης τελειώνει σημειώνοντας ότι «το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937.» Είμαστε ακόμη στο ίδιο καράβι που το λένε ΑΓΩΝΙΑ 2014. Και ΕΠΙΜΟΝΗ.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) mavrides@ucy.ac.cy

ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ

Η κυβερνητική πολιτική που εκφράζεται από το Προεδρικό, το ΔΗΣΥ, το Υπ. Οικονομικών, τώρα και την Κεντρική Τράπεζα, βασίζεται στην θεωρία της ελεύθερης οικονομίας βάσει της οποίας το κράτος δεν παρεμβαίνει για να αλλοιώσει τις δυνάμεις της αγοράς αλλά τις αφήνει μόνες τους να διαμορφώνουν το σκηνικό της οικονομίας. Έτσι, σύμφωνα με την θεωρία, η ελεύθερη αγορά καταλήγει στις βέλτιστες επιλογές για την κοινωνία όλη. Αυτός ο κανόνας λειτουργεί σε συνθήκες ομαλότητας και ανταγωνισμού, όπως άλλωστε προϋποθέτει η ίδια η θεωρία. Δεν ξέρω σε ποια πανεπιστήμια φοίτησαν οι πιο πάνω εκφραστές της, αλλά οι ανυποψίαστοι αναγνώστες πρέπει να ξέρουν ότι στην επιστήμη της οικονομίας (όπως διδάσκεται στις ΗΠΑ, την πρωτεύουσα του καπιταλισμού), η εν λόγω θεωρία είναι απλά μια πολιτική σχολή σκέψης. Και σίγουρα δεν αποτελεί την επιστήμη της οικονομίας όπως επικράτησε στην Κύπρο λόγω των αλλεπάλληλων ανακυκλώσεων στα ΜΜΕ των ίδιων … ειδικών οι οποίοι χωρίς αντίλογο (πέραν από τα πεπαλαιωμένα της αριστερής προσέγγισης), τρέχουν στο γήπεδο … και νικούν μόνοι τους. Στην πραγματικότητα, η επιστήμη ορίζει ότι σε περιπτώσεις ανωμαλίας, όπου το κόστος και όφελος στην κοινωνία δεν είναι αυτό που καταλήγουν οι δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, η παρέμβαση είναι επιβαλλόμενη. Να το θέσουμε απλά. Λόγω των πρωτόγνωρα ανώμαλων συνθηκών στην Κύπρο με το κούρεμα καταθέσεων, το κόστος και όφελος για την οικονομία και την κοινωνία ως σύνολο, δεν είναι αυτό που επιλέγουν οι τράπεζες από μόνες τους.
Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε πρωτοφανείς δηλώσεις από τους πιο πάνω, που μάλιστα πριν 3 χρόνια θεωρούσαν το τραπεζικό σύστημα υπόδειγμα προς μίμηση. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ χαρακτήρισε τώρα εγκληματική την αμέλεια του τραπεζικού συστήματος να μην προχωρά σε αναδιαρθρώσεις στα βιώσιμα δάνεια. Και πρόσθεσε ότι η αμέλεια αυτή εγκυμονεί κινδύνους για την προσπάθεια για ανάκαμψη της οικονομίας. Ακολούθησε με δήλωση του τις προάλλες ο Υπ. Οικονομικών (που ανέτρεψε την αντίληψη του αυτόματου πιλότου στην οικονομία όπου το τραπεζικό σύστημα επιβάλλει το δικό του ιδιωτικό συμφέρον) και κάλεσε τις τράπεζες να προχωρήσουν στις διεθνείς αγορές για να αντλήσουν κεφάλαια. Παρόμοιες δηλώσεις είχαμε και από την Κεντρική Τράπεζα και τον ΔΗΣΥ. Πως γίνεται ξαφνικά να ξέρουν οι εν λόγω πολιτικοί και αξιωματούχοι, ποια είναι η σωστή οικονομική ενέργεια που πρέπει να κάνει ο τραπεζικός τομέας; Δεν θα πρέπει να αφήσουμε τον τραπεζικό τομέα να επιλέξει μόνος του για το καλό μας(!), όπως έκανε μέχρι τώρα; Ξέρει καλύτερα ένας πολιτικός τι είναι το σωστό για τον ιδιωτικό τομέα των τραπεζών από τους ίδιους τους τραπεζίτες; Άλλαξαν ξαφνικά ιδεολογία;
Η εξήγηση είναι μάλλον πολύ απλή. Μόλις χτες αποκαλύφτηκε ότι η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών ενημέρωσε από τις αρχές Μαΐου 2014 τις κυπριακές τράπεζες (και προφανώς όλοι οι πάνω έγιναν κοινωνοί της εν λόγω απόφασης) ότι υποχρεωτικά θα έπρεπε οι τράπεζες να βρουν νέα κεφάλαια για τις ανάγκες τους που θα προκύψουν στον επικείμενο υπολογισμό των κεφαλαίων τους. Έτσι λοιπόν, γνωρίζοντας τις πρόσθετες ανάγκες κεφαλαίων ενόψει των επικείμενων ελέγχων των τραπεζών, ορισμένοι επέλεξαν να εμφανιστούν επικριτές και καθοδηγητές των τραπεζών και άλλοι προφήτες...
Η πραγματικότητα θα δείξει ότι απλά πρόκειται για μια πρόσκαιρη επικοινωνιακή παράσταση η οποία θα ξεφουσκώσει σύντομα και ότι δεν επικράτησε επιτέλους το δημόσιο συμφέρον πάνω από ιδεολογίες και ιδιωτικά συμφέροντα. Διαφορετικά, θα είχαν προχωρήσει ήδη προ καιρού σε παρόμοια παρέμβαση για μείωση στα δανειστικά επιτόκια, όπως έγινε για τα καταθετικά. Θα είχαν λειτουργήσει -αυτό που για χρόνια εισηγούμαστε- τον Εξώδικο Μηχανισμό Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών (ή Επίτροπο) παρέχοντας του τις ανάλογες εξουσίες για να ρυθμιστούν πολλές περιπτώσεις καταπλακωμένων από τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων. Θα είχαν προχωρήσει σε υποχρεωτικό νομικό πλαίσιο για αναδιάρθρωση των δανείων. Θα είχαν καταγγείλει τις καταχρηστικές και παράνομες πρακτικές των τραπεζών. Και τόσα άλλα.
Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D Group) - mavrides@ucy.ac.cy

ΑΓΝΟΙΑ Ή ΣΚΟΠΙΜΗ ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ

Άγνοια ή σκόπιμη στρέβλωση;
Μετά τα συμβάντα τον Μάρτιο 2013 με το κούρεμα καταθέσεων, έκτοτε σε αμέτρητες συζητήσεις στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αλλού, κυριαρχεί ένας έντονος προβληματισμός που ορισμένες φορές περιέχει στοιχεία «διχασμού». Οι δύο αντίθετες και ενίοτε παθιασμένες απόψεις -υπέρ και κατά- επικεντρώνονται στο κατά πόσον το αρχικό σχέδιο/συμφωνία για κούρεμα (όπως συμφωνήθηκε και υποστηρίχτηκε από την Κυβέρνηση και τον στενό περίγυρο συμβούλων του Προέδρου) ήταν καλύτερο από το δεύτερο. Μέσα στην αντιπαλότητα που επικράτησε και που πολλές φορές απέκρυβε πολιτικές σκοπιμότητες και όχι θεμιτές διαφορετικές απόψεις, η νηφάλια ανταλλαγή επιχειρημάτων κυρίως σε εμπιστευτικό επίπεδο προτού ληφθούν αποφάσεις, δεν έγινε ποτέ. Παρά ταύτα, προσωπικά και από την πρώτη στιγμή, πρωτοστάτησα στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση ότι το όποιο κούρεμα εγγυημένων καταθέσεων -όπως προνοούσε η αρχική συμφωνία ανεξαρτήτως ποσοστού και υπό οποιαδήποτε μορφή π.χ. υπό μορφήν φορολογίας ή άλλωσπως-, θα ήταν τραγικό λάθος με αλυσιδωτές επιπτώσεις, κυρίως διότι αφαιρούσε την αντίληψη περί εγγυημένης κατάθεσης μέχρι 100,000 ευρώ. Ουσιαστικά, αφαιρούσε τον πάτο που επικρατούσε ως αντίληψη και μάλιστα σε ένα κράτος που στην πραγματικότητα ήταν υπό πτώχευση και επομένως, η διατήρηση και εμπέδωση της αντίληψης έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτη. Πρόκειται για επιστημονικά αδιανόητη ενέργεια επειδή παραβιάζει θεμελιώδεις κανόνες που διέπουν τέτοιες περιστάσεις. Σε περιόδους αστάθειας και οικονομικής δυσπραγίας ενός κράτους, το εγγυημένο ποσό κατάθεσης που το κράτος εγγυάται, δεν ανατρέπεται αλλά εμπεδώνεται. Στην περίπτωση της Κύπρου με το κράτος ουσιαστικά υπό πτώχευση, η επιβεβαίωση της αντίληψης στα μάτια της κοινωνίας ότι το εγγυημένο ποσό παρέμενε εγγυημένο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες έπρεπε να ήταν πρώτιστος στόχος. Κάποια κατανόηση για εκείνο το αδιανόητο λάθος μπορούσε να επιδειχθεί σε περίπτωση που είχε επιβληθεί κατόπιν απόφασης άλλων, όχι δικής μας. Ωστόσο, η Κυπριακή Κυβέρνηση εξήγησε τότε με … έπαρση ότι η συγκεκριμένη παράμετρος ήταν δική της πρόταση κατόπιν των «σκληρών διαπραγματεύσεων» στο Eurogroup.
Αφορμή για τα πιο πάνω έδωσε ένας μύθος που ανακυκλώνεται έκτοτε με πρόσφατο κρούσμα στις 8/8/14 όταν ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Εργοδοτών και Βιομηχάνων (ΟΕΒ) υποστήριξε με … την βεβαιότητα της απόλυτης αλήθειας το αρχικό σχέδιο και καταφέρθηκε με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς και χλευαστικό τρόπο εναντίον εκείνων που «πωλούν πατριωτισμό και μαγκιά» επειδή αντέδρασαν. Δεν χρειάζεται να αναλυθούν επιστημονικά τα τρωτά της πρώτης πρότασης σήμερα. Τότε, ο καθένας μπορούσε να σταθμίσει την βαρύτητα κάθε επιχειρήματος και να αποφανθεί για το καλύτερο υπό τις περιστάσεις. Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά και με δεδομένο ότι ένα μήνα περίπου μετά το κούρεμα ξεκαθάρισε ότι το πρώτο σχέδιο είχε ακυρωθεί εντός 24 ωρών από την συμφωνία του, η επιμονή σε τέτοιο λεκτικό, δημιουργεί τεράστιο θέμα. Είτε οφείλεται σε άγνοια ή σκόπιμη στρέβλωση, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Ντράγκι δήλωσε ΔΗΜΟΣΙΑ (4 Απριλίου 2013) ότι εκείνη η αρχική συμφωνία στο Eurogroup ακυρώθηκε την επόμενη μέρα επειδή κρίθηκε σοβαρό λάθος να φορολογηθούν οι εγγυημένες καταθέσεις. Δυστυχώς, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι … ειδικοί επιμένουν να προβάλλουν ως σωστική επιλογή κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ ως επιλογή.
Στον ουσιώδη χρόνο είχαμε υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις επειδή εκτιμούσαμε ότι η ακολουθούμενη πολιτική θα διόγκωνε τα τραπεζικά προβλήματα και θα απομυζούσε την κοινωνία. Σήμερα, με καθυστέρηση έστω, κάποιοι αναγνωρίζουν την αποτυχία της διαχείρισης μετά το μνημόνιο, αλλά προφανώς πρόκειται για επικοινωνιακό τέχνασμα με απωθημένα που παραπέμπουν ακόμη και στο Κυπριακό. Σε τι άλλο αποσκοπεί η επαναλαμβανόμενη χλευαστική αναφορά για ψευδοπατριώτες και «ηρωικά ΟΧΙ που μας κατέστρεψαν», την στιγμή που το πρώτο σχέδιο δεν υπήρξε καν ως επιλογή; Και γιατί έγινε όλη εκείνη η συζήτηση στη Βουλή και στην κοινωνία εφόσον οι αρμόδιοι γνώριζαν; Αυτά καταγράφονται ώστε καθένας να αξιολογήσει νηφάλια την αξιοπιστία και καλοπιστία όλων όσων επιδιώκουμε ρόλο στον δημόσιο προβληματισμό σήμερα.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ 40ης ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Στο προηγούμενο άρθρο μου παρέθεσα έναν νηφάλιο απολογισμό της συνολικής οικονομικής πολιτικής που σχεδιάστηκε πριν ενάμιση χρόνο –μετά το κούρεμα καταθέσεων και το μνημόνιο- και ακολουθήθηκε έκτοτε. Ο απολογισμός στηρίχτηκε στις πρόσφατες ομολογίες αποτυχίας από εκείνους που σχεδίασαν και στήριξαν την κυβερνητική πολιτική (π.χ. από τον Αβέρωφ Νεοφύτου μέχρι τους συμβούλους του Προεδρικού για την οικονομία). Ο δεδηλωμένος στόχος ήταν τότε ο περιορισμός των προβληματικών δανείων, η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και η επανεκκίνηση της οικονομίας. Ελάχιστοι τεκμηριώναμε τότε ότι οι συγκεκριμένες πολιτικές θα χειροτέρευαν τα πράγματα και προτείναμε -με επιδίωξη τους ίδιους στόχους- συγκεκριμένες προτάσεις (για επιτόκια, αναδιαρθρώσεις δανείων, παράνομες πρακτικές και καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών κ.ά.). Σήμερα, τα προβληματικά δάνεια διογκώθηκαν στο τραπεζικό σύστημα και η επανεκκίνηση της οικονομίας αναβάλλεται παρακάτω (που θα προκύψει κάποτε ως αποτέλεσμα συγκυριών και όχι πολιτικού σχεδιασμού). Ωστόσο, η ομολογία της αποτυχίας αποδείχτηκε άλλο ένα επικοινωνιακό τέχνασμα για να καθηλωθεί η κοινωνία και όχι για αλλαγή πολιτικής. Και αυτά δεν γράφονται για να απαλλαχτεί των ευθυνών της η Κυβέρνηση Χριστόφια-ΑΚΕΛ. Τα λάθη (ενδεχομένως και σκόπιμες επιλογές) σε ενάμιση χρόνο μνημονιακής διαχείρισης δεν απαλλάσσουν την Κυβέρνηση-ΔΗΣΥ ούτε της επιτρέπουν να μεταθέτει τις δικές της καταστροφικές επιλογές σε άλλους. Αυτά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν ξεγελούν αλλά εξοργίζουν.
Επιμένω λοιπόν ότι το θέμα των εκποιήσεων δίνει αφορμή για αξιολόγηση της συνολικής διαχείρισης εντός μνημονίου. Μετά το μνημόνιο, επικράτησε μια συγκεκριμένη πολιτική προσέγγιση βάσει της οποίας η Κυβέρνηση μετέφερε διά νόμου (υποχρεωτικά) τις ζημιές και τους κινδύνους των τραπεζών -μαζί με άλλα βάρη- στις πλάτες των αμέτοχων πολιτών. Το αποτέλεσμα φανερώνει ότι στην πράξη αυτό λειτούργησε εις βάρος της οικονομίας, της κοινωνίας και της απονομής δικαιοσύνης βάσει ευρωπαϊκών νομοθεσιών. Δυστυχώς, η ίδια δοκιμασμένη και αποτυχημένη προσέγγιση είναι ενσωματωμένη στο νομοσχέδιο περί εκποιήσεων ως έχει, το οποίο στην πράξη θα αποτελέσει μαζικό κούρεμα στις τιμές των ακινήτων και τις περιουσίες των πολιτών αφού είτε χρωστά κάποιος είτε όχι, οι τιμές θα καταρρεύσουν επηρεάζοντας όλους.
Δείγμα της επικοινωνιακής στρέβλωσης είναι ότι οι παρεμβάσεις υπέρ των τραπεζών γίνονται στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας ενώ οτιδήποτε θα μπορούσε να εξισορροπήσει την κατάσταση απορρίπτεται διότι αντιβαίνει τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας (!), δεν το δέχεται η Τρόικα ή επαφίεται στην καλή προαίρεση των τραπεζών ως να πρόκειται για φιλανθρωπικά ιδρύματα. Ανάμεσα στα πολλά που επικοινωνιακά εκφράστηκαν, δύο δείχνουν περίτρανα μέχρι που μπορεί να φτάσει η στρέβλωση και παραπλάνηση. Το τραπεζικό λόμπυ επιμένει ότι «όποιος δανείστηκε από τράπεζα πρέπει να το πληρώσει» και σε αυτό στοχεύουν τα διάφορα νομοσχέδια και πολιτικές τους. Αυτό, από εκείνους που θεώρησαν λογικό να κατασχεθούν οι αποταμιεύσεις των καταθετών που «δάνεισαν» τα χρήματα τους στις τράπεζες διότι «η κατάθεση εμπεριέχει ρίσκο», ενώ όταν οι τράπεζες δανείζουν δεν πρέπει να αναλαμβάνουν κανένα απολύτως επιχειρηματικό ρίσκο! Το κυπριακό συγκρότημα εξουσίας στρεβλώνει βασικούς κανόνες της αγοράς και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για να διασφαλίζει το τραπεζικό σύστημα εις βάρος της κοινωνίας που καθηλωμένη από τα ΜΜΕ παρακολουθεί.
Ο άλλος μύθος που ανακυκλώνεται ακόμη (το μεσημέρι 8/8/14 το προέβαλε ο Μ. Πήλικος, εκπρόσωπος της ΟΕΒ στο ΡΙΚ) είναι πως αν επικρατούσε η αρχική πρόταση για κούρεμα καταθέσεων (με κούρεμα και των εγγυημένων καταθέσεων), όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ο εκπρόσωπος της ΟΕΒ αναφέρθηκε με χλευαστικό τρόπο σε εκείνους που «πωλούν πατριωτισμό και μαγκιά» επειδή αντέδρασαν στην πρώτη πρόταση για κούρεμα. Δεν χρειάζεται καν να αναλύσει ένας επιστημονικά τα τρωτά της πρώτης πρότασης. Ούτε ξέρω αν πρόκειται για άγνοια ή σκόπιμη στρέβλωση. Πάντως, είτε αρέσει είτε όχι, γεγονός είναι ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Ντράγκι δήλωσε ΔΗΜΟΣΙΑ (4 Απριλίου 2013) ότι εκείνη η αρχική συμφωνία στο Eurogroup ακυρώθηκε εντός 24 ωρών επειδή κρίθηκε σοβαρό λάθος να κουρευτούν οι εγγυημένες καταθέσεις. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι … ειδικοί επιμένουν να προβάλλουν ως σωστική επιλογή κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ ως πρόταση αλλά ακυρώθηκε εντός 24 ωρών. Αν υπάρχει κάποιος … μάγκας ας διαψεύσει επίσημα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, Ή ΑΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 1974;

Στις 24 Ιουλίου 2014 (χτες Πέμπτη), καθοδόν προς την Κύπρο από Βρυξέλλες, έτυχε να διαβάζω την εφημερίδα "Έθνος". Στη σελ. 3, υπήρχε στήλη με τίτλο "ΓΝΩΜΗ" όπου εκφράζεται η θέση της εφημερίδας. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα ήταν "Η πρόκληση 40 χρόνια μετά" με αφορμή τα σαράντα χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα στις 24 Ιουλίου 1974. Η εφημερίδα ΔΕΝ έκανε οποιαδήποτε αναφορά στην προδοσία και τραγωδία της Κύπρου και στο γεγονός ότι Χούντα έπεσε υπό το βάρος των συμφορών, του αίματος και των χιλιάδων νεκρών που επισώρευσε στην Κύπρο η στάση της με αποτέλεσμα την επαναφορά της όποιας δημοκρατίας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφερόταν στην "απόδοση τιμών σε όσους έδωσαν τον αντιδικτατορικό αγώνα" (!), το οποίο φυσικά δεν παραπέμπει στην Κύπρο. Ούτε καν αναφορά στην "τραγωδία της Κύπρου" που είναι μια γενικά αποδεκτή αναφορά, παρόλο που συγκαλύπτει την προδοσία της Κύπρου. Μια αναφορά σε προδοσία αναπόφευκτα δημιουργεί και ερωτήματα για το ποιος διέπραξε την προδοσία. Η εφημερίδα ωστόσο επέλεξε να στρεβλώσει την Ιστορία, την Ιστορία την οποία όχι απλά είναι γνωστή, αλλά κάποιοι βιώσαμε μέσα από αντιξοότητες και καταφέραμε να επιβιώσουμε ως πρόσφυγες στην υπόλοιπη ελεύθερη Κύπρο. Ευτυχώς, που στην ίδια έκδοση δύο δημοσιογράφοι με κείμενα τους (Γ. Δελαστίκ και Μ. Ιγνατίου σελ. 10 και σελ. 40 αντιστοίχως) αναφέρονται στην "Χούντα (που) διαλύθηκε λόγω της προδοσίας της Κύπρου".
Συνήθως, οι ανακρίβειες περιέχονται σε αρθρογραφία και όχι στην επίσημη θέση μιας εφημερίδας. Εδώ όμως έχουμε την εφημερίδα να στρεβλώνει τα γεγονότα και ως αποτέλεσμα να παραπλανεί τους αναγνώστες της ενώ στο κείμενο της αναφέρεται σε "όραμα για το μέλλον". Το όποιο «όραμα για το μέλλον» έχει η εφημερίδα δεν χρειάζεται να οικοδομηθεί πάνω στην στρέβλωση της ιστορικής αλήθειας που είναι και τόσο πρόσφατη. Αν το σχετικό δημοσίευμα είναι αποτέλεσμα άγνοιας ή αδιαφορίας, επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι. Αντιθέτως, είναι και αυτό σύμπτωμα της στενόχωρης αντίληψης που επικρατεί για δεκαετίες στα μυαλά της αθηνοκεντρικής εξουσίας και των παραγώγων της που επικεντρώνονται στη δική τους επιβίωση, θυσιάζοντας ιστορικά τμήματα του έθνους. Εμείς, ως κυπριακός ελληνισμός, αναπόσπαστο τμήμα του ιστορικού ελληνισμού, προσδοκούμε τουλάχιστον στην ιστορική αλήθεια που δεν επηρεάζεται από σκοπιμότητες ούτε από την οικονομική κρίση. Προφανώς, κάποιοι στην Αθήνα θα βολεύονταν πολιτικά καλύτερα σήμερα αν δεν υπήρχαμε. Όμως και αυτό το ελάχιστο ενοχλεί διότι αναδεικνύει τις σημερινές ευθύνες και την ιδιοτέλεια τους που υπερτερεί ενάντια στο συμφέρον του μείζονος ελληνισμού. Αν όχι, τουλάχιστον ας σταματήσει αυτή η στρέβλωση με μια απολογία και αποκατάσταση της αλήθειας. Φυσικά, η ελληνική μας παιδεία και συνείδηση, επιτρέπει να αντιπαραθέτουμε τους παροδικούς πολιτικάντηδες και ιδιοτελείς από τις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού.
Κώστας Μαυρίδης – Ευρωβουλευτής Κύπρου (Δημοκρατικό Κόμμα)
costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΩΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΟΥΣ

Το θέμα των εκποιήσεων είναι ευκαιρία για να αξιολογήσουμε τον συνολικό οικονομικό σχεδιασμό όπως παρουσιάστηκε από τον Μάρτιο 2013 και όπως υλοποιήθηκε. Αυτό γίνεται με σκοπό τον νηφάλιο προβληματισμό για την περαιτέρω πορεία. Αμέσως μετά τις αποφάσεις στο Eurogroup, στα ΜΜΕ προβάλλονταν συνεχώς διάφοροι που με «επιστημονικό» λεκτικό εξηγούσαν γιατί το … κούρεμα ήταν η μόνη επιλογή και γιατί ο οικονομικός τους σχεδιασμός θα έφερνε σύντομα την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάπτυξη. Ήταν μια έντεχνη συγκάλυψη πολιτικών σκοπιμοτήτων και ιδιοτέλειας που σερβιρίστηκε με τον μανδύα της επιστήμης στην ανυποψίαστη κοινωνία. Ακολούθησε επιλεκτικός «βομβαρδισμός» μονόλογων στις ειδήσεις, όπου κατάφεραν να καθηλώσουν τον κόσμο με τις θεωρίες τους και άρχισε η υλοποίηση του οικονομικού σχεδιασμού τους.
Στον αντίποδα, ελάχιστοι επιχειρηματολογούσαμε τότε ότι , ανεξαρτήτως προθέσεων, το αποτέλεσμα ήταν προδιαγραμμένο. Ο σχεδιασμός εκείνος εξυπηρετούσε στην πράξη στενά ιδιωτικά συμφέροντα με κυρίαρχο την παντοδυναμία του τραπεζικού συστήματος, εις βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και των κανόνων δικαίου. Ενάμιση χρόνο μετά, η διαπίστωση είναι απλή: ο οικονομικός σχεδιασμός για διαχείριση του μνημονίου έχει αποτύχει. Το ομολογεί εμμέσως ο Ν. Αναστασιάδης όταν επικρίνει τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Περισσότερο, το ομολογεί ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος που τώρα (!) επικρίνει έντονα τις τράπεζες και σημειώνει ότι «η πεμπτουσία του όλου θέματος βρίσκεται στα υψηλότατα επιτόκια στην Κύπρο, τα υψηλότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη… Πώς δεν θα εκτοξευθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια;» Οι πιο πάνω -μαζί με τους συμβούλους τους- σχεδίασαν και στήριζαν ένθερμα τις πολιτικές που σήμερα αρνούνται. Για παράδειγμα, επέμεναν στην παρέμβαση για μείωση μόνο των καταθετικών επιτοκίων και άφησαν την μείωση των δανειστικών στην μεγαλοψυχία των τραπεζών. Σήμερα, θεωρούν τα επιτόκια πεμπτουσία του όλου προβλήματος που αυξάνει τα προβληματικά δάνεια και επικρίνουν τις τράπεζες για τις πρακτικές τους. Είναι όμως οι ίδιοι που αλληθώριζαν όταν επιμέναμε με τεκμηριωμένες προτάσεις -τις οποίες υποβάλαμε- με στόχο να ξεκινήσει η πληρωμή δανείων προς τις τράπεζες, διαφορετικά η βόμβα των προβληματικών δανείων θα αυξανόταν. Αλληθώριζαν όταν προτείναμε την άμεση λειτουργία Εξώδικου Μηχανισμού Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών για αναδιάρθρωση των δανείων, με στόχο να ρυθμιστούν πολλά χρέη των μικρών επιχειρήσεων και προσώπων. Αλληθώριζαν όταν επιμέναμε σε νομοθετική παρέμβαση -όπως συστήνει η ευρωπαϊκή νομοθεσία- για κατάργηση όλων των παράνομων χρεώσεων και καταχρηστικών πρακτικών και προνοιών που οι τράπεζες περιέχουν στα δάνεια τους αλλά οι αρμόδιοι για χρόνια συγκαλύπτουν εις βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Ο απολογισμός της διαχείρισης και εφαρμογής του σχεδιασμού για την οικονομία με επίκεντρο τον τραπεζικό τομέα έχει αποτύχει. Και οι προτεινόμενες νομοθεσίες ως έχουν σήμερα (περί εκποιήσεων και φορολογίας ακινήτων ) θα εκτοξεύσουν τα προβληματικά δάνεια και θα καταρρεύσουν τις τιμές των ακινήτων με αλυσιδωτές επιπτώσεις. Ως έχουν τώρα οι νομοθεσίες, είναι ως να συνομολογήθηκαν για να προκαλέσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις για τις οποίες ίσως κάποιοι απολογούνται μετά από χρόνια. Πάντως, ο εκμηδενισμός της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα έγινε στο όνομα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης από τον τότε αρμόδιο Υπουργό με το κούρεμα. Σήμερα, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της προόδου παρέχονται στο ένοχο τραπεζικό σύστημα εργαλεία για περαιτέρω κατάρρευση των αξιών των ακινήτων. Κάποιες σοβαρές αλλαγές προβλήθηκαν που απαιτούν θέληση (π.χ. να διαγράφεται ολόκληρο το ποσό του δανείου όταν εκποιείται το δάνειο και επίσπευση αναδιαρθρώσεων δανείων) αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει χρόνος πλέον για ανατροπή της κατάστασης. Τουλάχιστον, ας επιχειρηθεί επιτέλους τώρα ένας ορθολογιστικός σχεδιασμός υπέρ της οικονομίας (όχι μόνο των τραπεζών) μακριά από … θεωρίες. Χωρίς ρευστότητα εντός των τραπεζών με το υφιστάμενο αρνητικό περιβάλλον, χειρότερα έπονται. Συγκεκριμένες προτάσεις υποβλήθηκαν προς το Προεδρικό πριν από ένα χρόνο περίπου με την υπόδειξη ότι η κριτική είναι καλή φτάνει να προτείνει κάτι καλύτερο.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ;

Στην Κύπρο δεν υπάρχει κάποιος που να ομολογεί δημόσια ότι αποδέχεται την όποια «λύση» απαιτεί η Τουρκία. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, δηλώνει ότι πρέπει να καταγγέλλεται με κάθε ευκαιρία η Τουρκία για τα εγκλήματα της στην Κύπρο. Αυτό υποστηρίζουν φραστικά το Προεδρικό (Πρόεδρος και ο γνωστός περίγυρος) όταν αυτό επιβάλλουν οι επικοινωνιακές ανάγκες εντός Κύπρου. Αλλά, από την θεωρία ως την πράξη, όπως διαμορφώνεται η εξωτερική μας πολιτική, υπάρχει ένα χάσμα. Όταν η αντίθεση ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις γίνεται στις αντικατοχικές εκδηλώσεις, καταντά εκνευριστικό σε όσους ζούμε την πραγματικότητα και εκτός Κύπρου.
Συγκεκριμένα, στις 14/7/2014, μετά από πολύμηνη εργασία υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή E. Kontorovich (Πανεπιστήμιο Northwestern-ΗΠΑ) και του Οργανισμού Shurat-Ha Din που δραστηριοποιείται στα ανθρώπινα δικαιώματα, υποβάλαμε (ως Ευρωβουλευτής μαζί με την Ομάδα Cypriots Against Turkish War Crimes) καταγγελία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στη Χάγη. Η καταγγελία στρέφεται εναντίον Τούρκων αξιωματούχων για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου με επίκεντρο τον εποικισμό. To Καταστατικό του Δικαστηρίου απαγορεύει σε κατοχική δύναμη να μεταφέρει άμεσα ή έμμεσα πληθυσμό της σε κατεχόμενα εδάφη άλλης χώρας. Στις 17/7/2014, τρεις μέρες μετά την καταγγελία, ο Υπ. Εξ. της Κύπρου σε άρθρο για την «Ημέρα Διεθνούς Ποινικής Δικαιοσύνης» εξηγούσε τα θετικά από την λειτουργία του εν λόγω Δικαστηρίου ώστε η Κύπρος συμμετέχει «με υπερηφάνεια στον εορτασμό της επετείου», χωρίς λέξη για εποικισμό και χωρίς αναφορά στην καταγγελία της Τουρκίας. Το χάσμα από τα λόγια στην πράξη είναι ολοφάνερο. Ενώ η Κύπρος προσχώρησε στην δικαιοδοσία του Δικαστηρίου από την ίδρυσή του (2002) και οι καταγγελίες επικεντρώνονται με τεκμηρίωση στον εποικισμό και τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη τουρκικών οικισμών στα κατεχόμενα έκτοτε, εντός Κύπρου επικρατούν … θεωρίες.
Δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα επειδή το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο γίνεται αποδέκτης πολλών καταγγελιών από τις οποίες εξετάζει ένα μικρό ποσοστό. Ωστόσο, η καταγγελία αναδεικνύει διάφορα οφέλη. Πρώτον, αναδεικνύεται ότι μέρος του Κυπριακού προβλήματος δεν είναι πολιτικό, αλλά έγκλημα πολέμου. Επίσης, μια πιθανή συμμετοχή Τουρκοκυπρίων θα καθιστά την Τουρκία πιο έκθετη. Τρίτον, δεκάδες ΜΜΕ ανά τον κόσμο [(από τον Αλ Τζατζίρα μέχρι την Washιgnton Post (ΗΠΑ)), αναμετέδωσαν την καταγγελία. Αυτό επικοινωνιακά θα ήταν πολλαπλάσιο αν βοηθούσε η Κυπριακή Κυβέρνηση. Ταυτοχρόνως, η στήριξη από άλλους διευρύνεται π.χ. ο Οργανισμός "Lobby-for-Cyprus" στο Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να προσυπογράψει την καταγγελία εναντίον Τούρκων αξιωματούχων για το έγκλημα του εποικισμού. Επίσης, με άρθρο του στην εφημερίδα Cyprus Mail, ο πρώην Πρέσβης Αντρέας Ιακωβίδης αξιολόγησε ως θετική κίνηση την καταγγελία που έπρεπε να γίνει προ καιρού. Ο κ. Ιακωβίδης διετέλεσε πρέσβης της Κύπρου στην Ουάσιγκτον, μόνιμος αντιπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη και υπέγραψε τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1982 (πράγμα που επέτρεψε στην ρύθμιση ΑΟΖ), όταν άλλοι … φλυαρούσαν με θεωρίες.
Παρεμπιπτόντως, στις 20 Ιουλίου 2014, Σουηδή Ευρωβουλευτής κατάγγειλε με άρθρο της την παράνομη τουρκική κατοχή και την Τουρκία επειδή «εφαρμόζει ένα συστηματικό σχέδιο εποικισμού στο κατεχόμενο βόρειο μέρος του νησιού» (είμαστε σε επικοινωνία και θα συμμετέχουμε στις αντικατοχικές εκδηλώσεις 9 Αυγούστου 2014 στην Κύπρο). Πώς να αισθάνεται κάποιος Κύπριος Ευρωβουλευτής όταν άλλοι εκτός Κύπρου υποδεικνύουν δηκτικά ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν θέλει τέτοιες καταγγελίες επειδή αναστατώνουν το κλίμα των συνομιλιών; Να υποθέσουμε ότι μαζί με την Τουρκία που εύχεται να μην προχωρήσει το Δικαστήριο σε ανακριτική διαδικασία για το έγκλημα του εποικισμού, το ίδιο εύχεται και το δικό μας Προεδρικό με τον Υπ. Εξ.; Πάντως, η κυβερνητική άποψη δεν είναι άποψη πολλών διπλωματών μας οι οποίοι βλέπουν με αγωνία το χάσμα ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ!"

Ο πιο πάνω τίτλος είναι από αρθρογραφία μου επί Κυβέρνησης Δ. Χριστόφια για την ασυγχώρητη καθυστέρηση στη λήψη μέτρων για την οικονομία, με τα προβλήματα να υπερδιογκώνονται. Με τον ίδιο τίτλο επανήλθα μετά τα συμβάντα Μάρτιο 2013 λόγω καθυστέρησης στην υιοθέτηση ορθολογιστικών μέτρων βάσει της νέας πραγματικότητας εντός μνημονίου. Επειδή οι εκάστοτε προτάσεις πρέπει να υλοποιούνται στην ώρα τους για να φέρουν το προσδοκούμενο αποτέλεσμα, προτείναμε μέτρα που εξαρτώνται από τα χέρια μας για ενδυνάμωση της κοινωνίας και οικονομίας, με στόχο την ορθολογιστική αλλαγή της επικρατούσας αντίληψης με παράλληλη ενδυνάμωση του τραπεζικού συστήματος.
Παραθέτω συνοπτικά τις κύριες εισηγήσεις (αλληλοσυνδεόμενες και μέρος ενός συνολικού πλαισίου πολιτικής): α) Παρέμβαση για ταυτόχρονη μείωση καταθετικών και δανειστικών επιτοκίων β) Σύσταση Εξώδικου Μηχανισμού Επίλυσης Τραπεζικών Διαφορών ώστε να ομαλοποιούνται προβληματικά δάνεια (προσώπων και επιχειρήσεων) χωρίς δικηγόρους και δικαστήρια γ) Ακύρωση των καταχρηστικών προνοιών και πρακτικών (όπως επιβάλλει η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία) που ασκούνται από το τραπεζικό σύστημα για χρόνια στην Κύπρο δ) Προώθηση της προπληρωμής μέρους των δανείων με μετρητά, έναντι αφαίρεσης τόκων για να υπάρξει εισροή χρημάτων προς το τραπεζικό σύστημα χωρίς φόβο νέου κουρέματος και ε) απονομή δικαιοσύνης. Τα πλεονεκτήματα πολλά και ουσιαστικά με μείωση επιτοκίων, αύξηση ρευστότητας, ανταγωνισμό, σταθεροποίηση τραπεζικού συστήματος, ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης κ.ά. Παραθέτω ενδεικτικά μια πρόταση από το τότε σχετικό κείμενο: «Σε σχέση με τα προβληματικά δάνεια η αντίληψη για επικείμενη μαζική εκποίηση ακινήτων (δεν έχει σημασία αν οι εκποιήσεις θα συμβούν σε 2 ή 3 χρόνια) θα συντρίψει τις τιμές ακινήτων γενικότερα με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις από ΤΩΡΑ, επειδή έτσι λειτουργεί η οικονομία.» Για ενάμιση χρόνο έγιναν άλλα και ΤΙΠΟΤΑ από τα πιο πάνω. Σήμερα, κάποιες εισηγήσεις μας προβάλλονται από κόμματα και φορείς αλλά και άτομα που έκαναν τα πάντα για να μην υιοθετηθούν.
Μετά τον Μάρτιο 2013 (κούρεμα καταθέσεων), μεθοδεύτηκε ο … «νέος διχασμός» με το πρώτο σχέδιο κουρέματος (που συμφώνησε και στήριζε η Κυβέρνηση αλλά απέρριψε η Βουλή) και το δεύτερο σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά από μια βδομάδα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με δηλώσεις Μ. Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι το πρώτο σχέδιο κουρέματος κρίθηκε λανθασμένο και ακυρώθηκε αμέσως την επόμενη μέρα σε συνεδρία του Eurogroup. Η ακύρωση ήταν γνωστή ΜΟΝΟ στην Κυβέρνηση η οποία επέτρεψε να εξελιχθεί στην Κύπρο ένα επικοινωνιακό παιγνίδι ότι υπήρχε πρώτο σχέδιο, που απορρίφθηκε από την Βουλή και έτσι καταλήξαμε στο δεύτερο. Έκτοτε, ο ίδιος ο Πρόεδρος επεσήμανε δημόσια ότι το πρώτο ήταν καλύτερο αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή που … ευθύνεται για πολλές συμφορές. Στην πραγματικότητα, πρώτο σχέδιο ως επιλογή δεν υπήρξε. Το πρώτο σχέδιο ακυρώθηκε μερικές ώρες μετά που συμφωνήθηκε κατόπιν συνεδρίας του Eurogroup στην οποία συμμετείχε η Κυπριακή Κυβέρνηση. Βάσει των γεγονότων, η ακύρωση του πρώτου σχεδίου αποσιωπήθηκε από την Κυβέρνηση για να απορριφθεί από την Βουλή η οποία πλέον κατηγορείται ότι «αν το αποδεχόταν τα πράγματα θα ήταν καλύτερα» σύμφωνα με το Προεδρικό και διάφορους παρατρεχάμενους. Πρόκειται για επικοινωνιακό τερατούργημα στην πλάτη της κοινωνίας που ακόμη χρησιμοποιείται ενάντια στην αλήθεια. Και δεν είναι θέμα διαφορετικής άποψης.
Ενώ λοιπόν εντός Κύπρου επικρατεί η εικόνα ενάντια στην ουσία, με το επικείμενο κούρεμα ακινήτων θα έχουμε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις. Έτσι οι σχεδιαστές «λύνουν» και το πρόβλημα των αποζημιώσεων ελληνοκυπριακών κατεχόμενων μας περιουσιών. Στο Σχ. Ανάν οι αποζημιώσεις δημιουργούσαν τεράστιο χάσμα λόγω διαφοράς στις τιμές μεταξύ ελευθέρων περιοχών και κατεχομένων, που απαιτούσε δεκάδες δις ευρώ προς τους Ε/κ ιδιοκτήτες αλλά χρήματα δεν υπήρχαν. Τότε, επινοήθηκε η αυτοαποζημίωση με παροχή «ομολόγων» του ανανικού κρατιδίου στους Ε/κ ιδιοκτήτες. Τώρα, με την συντριβή των τιμών της γης στις ελεύθερες περιοχές, το χάσμα μειώνεται δραστικά και ως πρόβλημα εξουδετερώνεται. Δεν ξέρω αν τυχαία οι εγχώριοι σχεδιαστές των πρόσφατων επικοινωνιακών τερατουργημάτων ανήκουν όλοι στην τότε πλατφόρμα του ανανικού ΝΑΙ.


Κώστας Μαυρίδης - Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S and D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu

Αυτά που επισημαίναμε εδώ και χρόνια

Η επίσκεψη του αμερικανού αντιπροέδρου προκάλεσε έντονες συζητήσεις για τα μηνύματα (!) της επίσκεψης και λιγότερο για την ουσία. Φυσικά, η επίσκεψη στα κατεχόμενα τέτοιου αξιωματούχου, εκπέμπει αρνητικά μηνύματα που εξυπηρετούν όσους εμφανίζουν το Κυπριακό ως δικοινοτική διαφορά και κυρίως ψυχολογικό πρόβλημα των Ελληνοκυπρίων που διευθετείται με νομιμοποίηση του ψευδοκράτους. Το πιο αρνητικό ήταν η στάση του Προεδρικού που για μέρες έχασε την μιλιά του στο ερώτημα κατά πόσον έδωσε τη συγκατάθεση του για την επίσκεψη στα κατεχόμενα, που θα σήμαινε αλλαγή πολιτικής των τελευταίων 40 χρόνων. Όταν η σιωπή δεν συνέφερε, δόθηκε μια απάντηση που δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα. Πάντως, αξιολογώντας την παρουσία του αμερ. αντιπροέδρου στο σύνολο της, προέκυψαν πολλαπλά θετικά μηνύματα για την Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά, η ουσία αφορά την διαχείριση της ενέργειας στην Αν. Μεσόγειο και ειδικότερα, τα σημαντικά κοιτάσματα ενέργειας εντός της Κυπριακής ΑΟΖ σε σχέση με τους στόχους μας. 

Κανονικά, στόχος μας είναι να προκληθεί πίεση/κόστος στην Τουρκία για αποδεκτή λύση στο Κυπριακό με βάση την λαϊκή ετυμηγορία του 2004, και όχι μια όποια λύση που οδηγεί στην  συντριβή. Η Τουρκία ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει νομιμοποιημένο ρόλο παρέμβασης στην Αν. Μεσόγειο. Ούτε καν πρόσχημα για  κάτι τέτοιο. Ο μόνος που μπορεί να της  δώσει αυτό που η Τουρκία εναγωνίως αναζητά, είναι η πλευρά μας με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ενόσω όμως δεν μπορεί να επιβάλουμε σωστή λύση μόνοι μας (εξαρτάται από την Τουρκία), το ενδιαφέρον πρέπει να επικεντρώνεται στην ουσία του προβλήματος  ως εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παράνομου εποικισμού από την Τουρκία (επιβεβαιώθηκε από το ΕΔΑΔ). Ταυτοχρόνως, η γρήγορη αξιοποίηση των κοιτασμάτων ενέργειας με στόχο την έξοδο από την οικονομική δυσπραγία, εξαρτάται από εμάς, και όχι από την Τουρκία. Φτάνει να το θέλουμε και να το επιδιώκουμε έμπρακτα.

Επί της ουσίας, ο αμερικανός αντιπρόεδρος είπε στους δικούς μας εκείνα που τεκμηριώνουμε για δέκα χρόνια γύρω από την στρατηγική σημασία του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου, που ευτυχώς διασώθηκε το 2004. Ορισμένοι ακούοντας τα δήλωσαν κατάπληκτα ενθουσιασμένοι που αναφέρθηκε στην Κύπρο ως «παίκτη κλειδί» στην περιοχή, ως «στρατηγικό εταίρο», μίλησε για «στρατηγικά συμφέροντα» και για «ιδανική θέση σε μια κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας»… Όταν από το 2004 και έκτοτε, επιμέναμε για «επικείμενο γεωπολιτικό σεισμό στην Αν. Μεσόγειο», για «ιστορική ευκαιρία αιώνων», για «μοναδική συγκυρία συμμαχιών στη βάση στρατηγικών συμφερόντων», για «στρατηγικής αξίας πλούτο στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης», οι σημερινοί κατενθουσιασμένοι επέμεναν στο Σχ. Ανάν, στη συμφωνία του Ελσίνκι και στην πολιτική του … Σημίτη. Τώρα ήρθε η ώρα της Ιστορίας και αποδείχτηκε η σωστή και η λάθος πολιτική σε τόσο καθοριστικό ζήτημα. Γι αυτό πολλοί διαγκωνίζονται σήμερα –εκ των υστέρων– να εμφανιστούν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Μόνο που η διορατικότητα και ο πολιτικός ορθολογισμός κρίνονται εκ των προτέρων στην κρίσιμη ώρα των εξελίξεων και των πιέσεων. Απέναντι στη δική μας γραμμή πλεύσης, οι σημερινοί «ενθουσιασμένοι» επέλεξαν άλλους προσανατολισμούς που εξαφανίστηκαν μεσοστρατής και θεωρούνται πολιτικές αποτυχίες. Ούτε καν οι ίδιοι αναφέρονται στις πολιτικές τους επενδύσεις και την επιχειρηματολογία που για χρόνια στήριζαν με θέρμη.      

 Παρεμπιπτόντως, ο αμερικανός αντιπρόεδρος ανακοίνωσε την επίσπευση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό και είχε συναντήσεις με ομάδες «της κοινωνίας των πολιτών». Και ο ίδιος αισθάνθηκε αρκετές φορές την ανάγκη να μας πείσει για τα καλά μιας λύσης, - εμάς που υποφέρουμε 40 χρόνια από την τουρκική κατοχή. Εύλογα διερωτώμαι τι του λένε οι δικοί μας προερχόμενοι από την «κοινωνία των πολιτών». Περιλαμβάνονται σε αυτούς και πρόσφυγες  που επιβιώνουν στους προσφυγικούς συνοικισμούς; Ή μόνο διάφοροι έμμισθοι και χρηματοδοτούμενοι του PRIO και του «Κύπρος 2020»; Πάντως, πολιτική για επίσπευση της διαδικασίας για αξιοποίηση του φυσικού αερίου/πετρελαίου, ανεξαρτήτως Κυπριακού, δεν υπάρχει. Αυτό αναδεικνύει ξανά την τεράστια διαφορά πολιτικής σκέψης και αντίληψης της πραγματικότητας.  

Κώστας Μαυρίδης, Υποψήφιος Ευρωβουλευτής – ΔΗΚΟ       mavrides@ucy.ac.cy

Πόσο (α)πέτυχε το πείραμα;

Εν μέσω προεκλογικού στις ευρωεκλογές, επικρατούν περισσότερο ο εντυπωσιασμός και οι διαφημίσεις (ορισμένοι δαπανούν χοντρά ποσά), παρά μια νηφάλια συζήτηση για το που πάει η οικονομία. Για τις ευθύνες πριν ώστε να καταλήξαμε στον Μάρτη 2013 και ειδικά το κατά πόσον το κούρεμα ήταν αναπόφευκτο (άποψη του Προεδρικού), υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Σήμερα, δεν μπορούμε να πάμε πίσω για να αναζητήσουμε άλλες επιλογές. Μπορούμε όμως να αξιολογήσουμε τη διαχείριση του «πειράματος» από την επόμενη μέρα ως τώρα. Απευθύνομαι σε όσους σκέφτονται μόνοι τους και όχι σε όσους ευθυγραμμίζονται με την «δική» τους κομματική γραμμή. Δυστυχώς, υποτακτική συμπεριφορά προς την εξουσία ακολουθούν ακόμη και πρόσωπα με πρόσβαση στα ΜΜΕ λόγω επιστημονικής ιδιότητας. Αντί για καθαρά δική τους επιστημονική θέση (όποια  και νάναι), προβάλλουν επιχειρήματα προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της εξουσίας για να έχουν την εύνοια της. Δεν χρειάζονται ονόματα. Είναι αρκετοί που με επιστημονικό μανδύα, στην πραγματικότητα «ξοφλούν» πίσω στην εξουσία τον διορισμό τους ή προσδοκούν σε περισσότερα. Και δεν έχουν προτείνει ένα μέτρο, παρά μόνο θεωρίες και αοριστίες.    

Στο μεσοδιάστημα, έχει πλέον επιβεβαιωθεί εκείνο που επαναλαμβάνω για χρόνια: στην κορυφή του κυπριακού συγκροτήματος εξουσίας, βρίσκεται για δεκαετίες το τραπεζικό σύστημα που έχει διαβρώσει την πολιτική εξουσία. Και έχει δηλητηριάσει «ιερούς»  θεσμούς π.χ. η νόθευση της οικονομικής επιστήμης στον δημόσιο διάλογο με τις σκοπιμότητες της πολιτικής εξουσίας είναι τεράστια. Άλλο κυπριακό φαινόμενο αποτελεί η μαζική παραβίαση ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις   παράνομες/καταχρηστικές πρόνοιες, πρακτικές και χρεώσεις τραπεζών σε δάνεια, με τα όρια της νομιμότητας ελαστικά υπέρ των τραπεζών.  

Το βράδυ του κουρέματος, οι αρμόδιοι δήλωναν ότι «με την επώδυνη απομείωση  καταθέσεων, τελειώνει η αβεβαιότητα και αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη». Μερικές ώρες αργότερα, επιμέναμε στην κρατική τηλεόραση ότι η εμπιστοσύνη προς το τραπεζικό σύστημα -που προβλήθηκε ως ο κύριος λόγος αποδοχής του κουρέματος- «είναι ευχολόγια και θεωρίες στα μυαλά των αρμοδίων και των συμβούλων τους». Ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών  (Μ. Σαρρής) εξαφανίστηκε, αλλά διάφοροι σύμβουλοι είναι στο προσκήνιο, ορισμένοι δε είναι υποψήφιοι και πρωταγωνιστές (λόγω εύνοιας) στα ΜΜΕ.

Παραγνωρίζοντας κατά πόσον υπήρχαν τον Μάρτιο του 2013 άλλες επιλογές, ανέμενα ότι τουλάχιστον θα υιοθετούνταν ορθολογιστικά μέτρα που εισηγηθήκαμε και για τα οποία δεν υπήρξε ένσταση. Για παράδειγμα, για χρόνια προτείνουμε τη λειτουργία Διαμεσολαβητή/Επιτρόπου επίλυσης τραπεζικών διαφορών με ουσιαστικές εξουσίες, που ακόμη σχεδιάζεται... Αν κρίνω τα περί μεσολαβητών του ΚΕΒΕ και άλλα τέτοια, προφανώς οι τράπεζες θα  καθορίσουν τους όρους όπως γίνεται εδώ και χρόνια. Χαμένος είναι η κοινωνία που ασφυκτιά από δυστυχία και πόνο, πνιγμένη στις σκοπιμότητες και την διαπλοκή. Άλλη εισήγηση μου  υποβλήθηκε τον Ιούλιο 2013 και στοχεύει στην αύξηση της ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα, χωρίς φόβο νέου κουρέματος. Προτείναμε την προπληρωμή δανείων με μετρητά (π.χ. 15% του δανείου) με παροχή ουσιαστικού κινήτρου από τις τράπεζες προς τους δανειολήπτες (π.χ. αφαίρεση τόκων για δύο χρόνια). Τέτοια ορθολογιστικά μέτρα προτείναμε, χωρίς να υπάρξει αντίλογος. Παρεμπιπτόντως, αν κάποιος σήμερα προπληρώσει το δάνειο του, θα του επιβληθεί και πρόστιμο! Αυτά τα ορθολογιστικά μέτρα απαιτούν το βαρύ χέρι της ηγεσίας για να θέσει το συμφέρον της κοινωνίας πάνω από εκείνο του τραπεζικού τομέα ή των τραπεζιτών και να σπρώξει την οικονομία.

Τα σχέδια για έκδοση νέων μετοχών από τράπεζες, η επένδυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, η εκροή καταθέσεων  και άλλα, ομολογούν ότι η διαχείριση ως τώρα απέτυχε. Ολόκληρη η κοινωνία και οικονομία (με προεκτάσεις στο Κυπριακό και τα έσοδα από το φυσικό αέριο) είναι όμηροι του τραπεζικού συστήματος, όπως επιχειρηματολογούμε εδώ και μερικά χρόνια. Τι μπορεί να εξηγήσει αυτή την απραξία;    

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ   mavrides@ucy.ac.cy                   

Ο Χάρτης με την «Αγγλική ΑΟΖ»

Εδώ και καιρό, έχω αποκαλύψει στοιχεία για διάφορα θέματα τα οποία ενώ αμφισβητήθηκαν αρχικά από τους "επηρεαζόμενους" στην  πορεία  επιβεβαιώθηκαν. Κάτι τέτοιο συνέβηκε με τα «έγγραφα Ντάουνερ» τα οποία μόνος μου επί βδομάδες σχολίαζα αποκαλυπτικά (στην ραδιοφωνική εκπομπή του Λ. Μαύρου), χωρίς ποτέ να δημοσιοποιήσω την πηγή μου. Τότε, η κ. Φ. Αργυρού δεν ζήτησε να αποκαλύψω την πηγή μου. Οι μόνοι που αμφισβητούσαν κατά πόσον είναι πραγματικά και ζητούσαν να αποκαλύψω την πηγή ή τις μεθόδους μου, ήταν ορισμένοι που "καίγονταν" από τα έγγραφα. Παρόμοια έγιναν με την "Επιτροπή" στα κατεχόμενα για την οποία αποκάλυψα στοιχεία με εμπλεκόμενους Ε/κ δικηγόρους και το παρακτηματολόγιο που έστησαν δημόσιοι υπάλληλοι για ξεπούλημα των κατεχόμενων περιουσιών μας. Τελικά, όλα κρίθηκαν στην πράξη χωρίς ποτέ να αποκαλύψω την πηγή μου. Κάθε καλόπιστος αντιλαμβάνεται τους λόγους. 

Για την "αγγλική ΑΟΖ" στο Σχ. Ανάν, ξεκίνησα ΠΡΙΝ από το δημοψήφισμα και έκτοτε έχω γράψει δεκάδες άρθρα, αναλύσεις και παρεμβάσεις στα ΜΜΕ και παρουσιάσεις. Σε όλη αυτή την πορεία έχω δημοσιοποιήσει διάφορες πτυχές. Οι μόνοι που αρχικά αντιδρούσαν ήταν και πάλι διάφοροι εμπλεκόμενοι φανατικοί υποστηριχτές του Σχ. Ανάν με διασυνδέσεις με ξένους διπλωμάτες ιδίως της Αγγλίας-ΗΠΑ. Στο τέλος σιώπησαν κάτω από τα συντριπτικά στοιχεία. Ενδεικτικά, πριν από την δημοσιοποίηση του χάρτη, είχα αποκαλύψει ότι, μερικές μέρες πριν το δημοψήφισμα του 2004 υποβλήθηκε έγγραφο από τον ΟΗΕ για τροποποίηση του περί υφαλοκρηπίδας νόμου στο Σχ. Ανάν κατόπιν τουρκικού αιτήματος. Ουδέποτε αποκάλυψα τις πηγές μου διότι υπήρχαν λόγοι. Το πιο πρόσφατο στοιχείο ήταν ένας χάρτης ο οποίος παρουσιάζει έναν σχεδιασμό που υπήρχε στο πλαίσιο της όλης συνωμοσίας του Σχ. Ανάν για "αγγλική ΑΟΖ" και επιβεβαιώνει ξανά τους στόχους των Εγγλέζων.

Το να αξιολογεί τον χάρτη κάποιος χωρίς ίχνος τεχνογνωσίας για ρύθμιση θαλάσσιων ζωνών (π.χ. η δημοσιογράφος Φ. Αργυρού) και να θεωρεί τον χάρτη ασήμαντο ή «φτιαχτό», φανερώνει άλλα κίνητρα (π.χ. προσωπική εμπάθεια, ανευθυνότητα, σύνδρομο ανωτερότητας κ.ά.), με τα οποία δεν ασχολούμαι. Καθένας μπορεί να αξιολογήσει και να κρίνει τον καθένα μας. Το γεγονός ότι ως δημοσιογράφος η ίδια αρνείται να αντιληφθεί σοβαρούς λόγους για τους οποίους η πηγή δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, πράγμα που ακολουθείται συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, φανερώνει αλλότρια κίνητρα. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται και μπορεί να αξιολογήσει και να κρίνει  όλους μας.

Πάντως, όταν κάποιος σκέφτεται κακόπιστα με μανία μπορεί να τυφλωθεί. Στο κείμενο της απαιτεί (!) να αποκαλύψω την πηγή μου, αλλά η ίδια αναφέρεται σε πηγές της που δεν αποκαλύπτει. Με «τύφλωση» και μανία  φτάνει στο συμπέρασμα ότι το θέμα των διεκδικήσεων αγγλικής ΑΟΖ με στόχο τον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο της Κύπρου είναι ασήμαντο αφού κατά την άποψή της, είναι «ελάχιστο πρόβλημα αν θα εξασφάλιζαν ή όχι  ΑΟΖ οι βρετανικές βάσεις». Δυστυχώς, η εφ. «Αλήθεια» με τις ένθερμες ανανικές μανίες της και με σχόλια που στοχεύουν στην απομυθοποίηση του ΟΧΙ και την δημιουργία ενοχών σε όσους απέρριψαν το Σχ. Ανάν, βρήκε σύμμαχο. 

Εύλογα προκύπτουν απορίες και προβληματισμοί για τις ακριβείς επιδιώξεις των Άγγλων με βάση τον εν λόγω χάρτη που οι απαντήσεις όμως προϋποθέτουν απαιτούμενη τεχνογνωσία. Παραθέτω κείμενο από τεχνική πηγή που ασχολείται με τέτοια θέματα (και πάλι δεν αποκαλύπτω την πηγή) και κατέχει το αντικείμενο, πράγμα που αποδεικνύεται από το λεκτικό και τον τρόπο που αξιολογεί και αναλύει τον χάρτη. Τα συμπεράσματα ανήκουν στον καθένα.

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ mavrides@ucy.ac.cy

Τεχνική αξιολόγηση του χάρτη για την «Αγγλική ΑΟΖ» από εξειδικευμένη πηγή:

«Η κλίμακα του χάρτη καταδεικνύει Στρατηγικό Σχεδιασμό από τους συντάκτες αυτού. Τέτοια κλίμακα χάρτη συνήθως γίνεται χρήση σε ανώτατα επιτελεία που χαράσσουν στρατηγικές. Τα όρια της απεικονιζόμενης Α.Ο.Ζ. ακολουθούν σχεδόν το πραγματικό ίχνος της μέσης γραμμής-ίσης απόστασης όπως καθορίζεται στο Δ.Δ.Θ/1982 συνεκτιμώντας ταυτοχρόνως διεθνώς αποδεκτές και καθιερωμένες αρχές. Ωστόσο η κλίμακα του υπόψη χάρτη, δεν επιτρέπει την ακριβή αποτύπωση αυτής (Α.Ο.Ζ) αλλά μόνο το γενικό ίχνος της, χωρίς όμως να μεταβάλλει τις γενικές αρχές και επιδιώξεις του συντάκτη του.

ΟΡΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Το ίχνος που ακολουθεί το δυτικό όριο διέρχεται από το νοτιοανατολικό (ΝΑ) άκρο της παράνομα διεκδικούμενης από την Τουρκία υφαλοκρηπίδας,  δυτικά του  32° 16´18´´Ε μεσημβρινού (δηλ. η γραμμή των δυτικών χωρικών υδάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας).

ΓΡΑΜΜΟΣΚΙΑΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Το ίχνος που ακολουθεί το δυτικό όριο είναι σχεδόν εφαπτόμενο με το Ν.Α άκρο της Τουρκικής διεκδίκησης. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, είναι δε και συμβατό με τις πρόνοιες του Σχ. Ανάν (π.χ. της πρόνοιας για να ληφθούν υπόψην τα λεγόμενα «έννομα συμφέροντα» των γειτονικών χωρών).

ΓΡΑΜΜΕΣ 1960

Αν προεκτείνουμε τις γραμμές του 1960 (Βρετανικών Βάσεων)  στα όρια της Α.Ο.Ζ, διαπιστώνεται ότι δεν ταυτίζονται πλήρως με τις γραμμές του προσχεδίου του χάρτη, πλην όμως και σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του Σχ. Ανάν, διαφαίνονται  οι προθέσεις και επιδιώξεις των συντακτών του χάρτη. Το καταληκτικό συμπέρασμα είναι ότι τα όρια που εμφαίνονται στο χάρτη, αποτελούν αδρούς συνδυασμούς/σενάρια επιλογών οριοθέτησης ζωνών, που εμφανώς καταδεικνύουν τις προθέσεις και τον προληπτικό στρατηγικό σχεδιασμό εξασφάλισης των ζωτικών τους συμφερόντων  επί των θαλάσσιων ζωνών και σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην επικείμενη τότε «λύση» του 2004. 

Οι συντάκτες του χάρτη διέθεταν εξειδικευμένες γνώσεις,  είχαν στοχοθεσία και έλαβαν υπόψη τις παράνομες αξιώσεις της Τουρκίας.

Με τα σημερινά δεδομένα, τέτοιοι σχεδιασμοί θα ενταθούν στα παρασκήνια και θα πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία, έγκαιρα να αναλάβει προληπτικές ενέργειες αναχαίτισης παρόμοιων σχεδιασμών που δεν προάγουν τα συμφέροντα της Κύπρου.  Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει την τεχνογνωσία με τις υπηρεσίες που διαθέτει να διερευνήσει περαιτέρω τον χάρτη και να προβεί σε εκτιμήσεις και να εξάγει τα δικά της συμπεράσματα...»
 

Ποια είναι η ρίζα του κακού;

Την περασμένη βδομάδα δημοσιοποιήσαμε για πρώτη φορά χάρτη με τις διεκδικήσεις που θα προέβαλλε η Αγγλία ως «αγγλική ΑΟΖ» στη θάλασσα της Κύπρου με βάση το Σχ. Ανάν το 2004. Ο χάρτης έγινε τότε από ειδικούς με τεχνογνωσία στη ρύθμιση ΑΟΖ λαμβάνοντας υπόψη διάφορες διεθνείς αρχές και ωκεανογραφικές παραμέτρους που εφαρμόζονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως, ο χάρτης έχει ιδιομορφίες που απαιτούν εξειδίκευση στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις με πολύπλοκες πτυχές π.χ. στον χάρτη καταγράφεται η «αγγλική ΑΟΖ» με αφετηρία μόνο τη μια στρατιωτική βάση των Εγγλέζων στο Ακρωτήρι. Ο χάρτης μαζί με άλλα στοιχεία (π.χ. την τροποποίηση του περί υφαλοκρηπίδας Νόμου για εκμετάλλευση της υποθαλάσσιας ζώνης μερικές μέρες πριν το δημοψήφισμα), αποκαλύπτουν πλήρως τη συνωμοσία γύρω από το φυσικό αέριο σε κάθε καλόπιστο παρατηρητή. Ουσιαστικά, η όποια ρύθμιση Κυπριακής ΑΟΖ εμποδιζόταν πλέον από την αγγλική επέμβαση. Από την άλλη, η Τουρκία ακύρωνε την συμφωνία για ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Αιγύπτου. Έτσι, η Κύπρος έχανε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το αποκλειστικό δικαίωμα ρύθμισης της ΑΟΖ και ταυτοχρόνως μέσω του Σχ. Ανάν εμπεδώνονταν «διάδρομοι» στα θαλάσσια «οικόπεδα» μέχρι το κοίτασμα Αφροδίτη.

Τα πιο πάνω αποτελούν μέρος της Ιστορίας. Δεν στρέφονται εναντίον πολιτών που αποδέχτηκαν το Σχ. Ανάν με βάση την όποια ενημέρωση είχαν. Εκτεθειμένοι είναι πολιτικοί και τεχνοκράτες (νομικοί, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, αναλυτές κ.ά.) που έκτοτε τηρούν σιωπή, ενώ γνώριζαν μετά και τις έντονες παρεμβάσεις μας στα ΜΜΕ τότε. Παρεμπιπτόντως, η θέση των Εγγλέζων χρόνια πριν το δημοψήφισμα ήταν σαφής. Θεωρούσαν ότι είχαν δικαίωμα επέκτασης των «χωρικών τους υδάτων», αλλά δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να ασκήσουν το δικαίωμα τους. Και όμως, γνωστός εγχώριος δημοσιογράφος και πρωτοστάτης των αγγλικών θέσεων επιχείρησε πριν το δημοψήφισμα και μετά, να πείσει ότι τέτοια συνομωσία δεν υπήρξε, αλλά ήταν φαντασιώσεις μας. Το 2008, χρόνια μετά το δημοψήφισμα, ο εν λόγω δημοσιογράφος με άρθρο του στον «Πολίτη» -και άλλοι σήμερα- προβάλλουν μιαν ΑΔΙΑ-ΝΟΗΤΗ αντίληψη θεωρώντας πως οι όποιες αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα της απόρριψης του Σχ. Ανάν ως «αναπόφευκτης παρενέργειας … της μη λύσης του Κυπριακού». Πρόκειται για κυριολεκτικά αδια-νόητη αντίληψη επειδή εξυπακούει διαχωρισμό της νόησης από την πραγματικότητα της Κύπρου για να καταλήξει ένας σε τέτοιο συμπέρασμα. Πρώτον, ενόσω στην Κύπρο υπάρχει εισβολή και κατοχή της Τουρκίας, αυτά  αποτελούν τη ρίζα του κακού. Φυσικά, υπάρχουν ζητήματα για ρύθμιση ανάμεσα στις δύο κοινότητες, ωστόσο ο παρεμβατικός ρόλος της Τουρκίας είναι δηλητήριο που καταστρέφει κάθε δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ Ε/κ και Τ/κ. Ειδικά τώρα με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο, η Τουρκία επιδιώκει νομιμοποιημένο ρόλο στην περιοχή, που σήμερα δεν έχει. Και δυστυχώς, στις ελεύθερες περιοχές, υπάρχουν φαίνεται πρόθυμοι που υιοθετούν πως η Τουρκία ενεργεί δήθεν και τώρα για προστασία των Τ/κ. Δεύτερον, παραμένει περίεργο που όσοι επικρίνουν ως παρελθοντολογία κάθε αναφορά στο Σχ. Ανάν, θεωρούν ταυτόχρονα καθετί αρνητικό σήμερα ως συνέπεια της απόρριψης του Σχ. Ανάν. Ζουν και αναπνέουν σήμερα με ένα σχέδιο που θεωρούν νεκρό (!), παραβλέποντας ότι έκτοτε, στα περισσότερα χρόνια στο Προεδρικό επικράτησε η δική τους αντίληψη, χωρίς όμως λύση.

Στην Κύπρο έχουμε ενώπιον μας δύο διεργασίες, μια στο κυπριακό και μια για το φυσικό αέριο που δημιουργεί όλη την κινητικότητα στο πρώτο. Κάθε επιδίωξη αξιοποίησης του φυσικού αερίου και επίσπευση της  εμπλοκής διεθνών κολοσσών, προκαλεί πίεση στην Τουρκία να διαπραγματευτεί στο Κυπριακό. Επιπλέον, η οικονομική δυστυχία που επικρατεί με τόσο ανθρώπινο πόνο, έπρεπε να πιέζει για επίσπευση κάθε διαδικασίας στο φυσικό αέριο αλλά στην πράξη ισχύει το ανάποδο. Η εγχώρια επικρατούσα πολιτική επιδίωξη είναι για «λύση» πριν το φυσικό αέριο παρέχοντας παρεμβατικό ρόλο στην Τουρκία. Αυτό είναι το δηλητήριο στο παρόν και στο μέλλον.   

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ        mavrides@ucy.ac.cy          

Η τεράστια συνομωσία κρύφτηκε στις … λεπτομέρειες

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, λέει μια αγγλική φράση όταν κορυφαία ζητήματα συγκαλύπτονται με πανουργία και «υποβαθμίζονται» έντεχνα για να εμφανίζονται ως  … λεπτομέρειες. Αλλά είναι η ουσία. Αυτό συνέβη στο Σχ. Ανάν και τον παρεμβατικό ρόλο της Τουρκίας-Αγγλίας με στόχο το φυσικό αέριο. Συνοπτικά, από το 2001 οι Άγγλοι προέβαλαν κυριαρχικό δικαίωμα σε «χωρικά ύδατα» με εφαλτήριο τις δύο περιοχές των «κυρίαρχων αγγλικών βάσεων» (Ακρωτήρι και Δεκέλεια). Μάλιστα, χαρτογράφησαν τα κυρίαρχα αγγλικά «χωρικά ύδατα» στα τρία ναυτικά μίλια και δυνητικά στα δώδεκα. Την θάλασσα πέραν από τα αγγλικά «χωρικά ύδατα», την όρισαν «Διεθνή Ύδατα» (όλα στη σημερινή Κυπριακή ΑΟΖ). Ουσιαστικά, η όποια ρύθμιση της ΑΟΖ πλέον εμποδιζόταν από την αγγλική επέμβαση και η Κυπριακή Δημοκρατία έχανε ΟΡΙΣΤΙΚΑ το αποκλειστικό δικαίωμα ρύθμισης της ΑΟΖ. Αυτά εμπεδώνονταν συγκαλυμμένα μέσω του Σχ. Ανάν με απώτερο στόχο τα θαλάσσια «οικόπεδα». Ανάλογη παρέμβαση μέσω …  διαβολικών «λεπτομερειών» αποκτούσε και η Τουρκία διά του Νόμου για την υφαλοκρηπίδα (κατέχουμε τα έγγραφα για τροποποίηση του Νόμου αυτού που έγινε στο πλαίσιο της επιδιαιτησίας παραμονές του δημοψηφίσματος!), της λήψης αποφάσεων και μέσω ακύρωσης της συμφωνίας ΑΟΖ Κύπρου με Αίγυπτο κ.ά. Η συνομωσία δεν ήταν φανερή αλλά ενσωματώθηκε με πανούργα συγκάλυψη.

Σήμερα παραθέτουμε για πρώτη φορά άλλο ένα στοιχείο στην αλυσίδα των αποκαλύψεων για τη μεγαλύτερη συνομωσία δεκαετιών. Το στοιχείο αυτό πρέπει να αποτελέσει ταφόπλακα κάθε καλόπιστης αμφισβήτησης. Φυσικά, οι μόνιμοι αρνητές και εμπαθείς δεν πρόκειται να μεταπειστούν. Πρόκειται για χάρτη που ετοιμάστηκε από κάποιους που γνώριζαν για τον ενεργειακό πλούτο και στον οποίο καταγράφεται, ποια θα ήταν η ΑΟΖ των αγγλικών βάσεων βάση του Σχ. Ανάν. Ο χάρτης έγινε με βάση  τις διεθνείς  αρχές ρύθμισης θαλάσσιων ζωνών εκμετάλλευσης (π.χ. proportionality, equity κ.ά.) και οι

αγγλικές βάσεις αποκτούσαν ΑΟΖ (ή τουλάχιστον θα διεκδικούσαν με αποτέλεσμα να ακυρώνονταν όλες οι μετέπειτα διαδικασίες που γνωρίζουμε με γειτονικές χώρες). Ο χάρτης δείχνει ότι η «αγγλική ΑΟΖ» ξεκινούσε από τις ακτές των δύο στρατιωτικών αγγλικών  βάσεων και προεκτεινόταν ως διευρυμένο τρίγωνο μέχρι το βάθος που συνορεύει με την ΑΟΖ του Ισραήλ. Στην «αγγλική ΑΟΖ», εντάσσονταν μέρος των τεμαχίων 1 , 7 και 9, και προφανώς ολόκληρα  τα  8, 11 και το 12 με το κοίτασμα Αφροδίτη!  Ο χάρτης που ακολουθεί μιλάει από μόνος του.      

Στον εν λόγω χάρτη, μπορούμε να προσθέσουμε τώρα το γεγονός ότι η Τουρκία πετύχαινε ουσιαστικά μέσω του Σχ. Ανάν την ακύρωση της συμφωνίας ρύθμισης της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου. Η ακύρωση αυτή είναι άλλη μια διαβολική «λεπτομέρεια» που βρίσκεται ως υποσημείωση στο κάτω μέρος ενός πίνακα σε ένα από τα πολλά παραρτήματα του κυρίως μέρους του Σχ. Ανάν. Με τα δύο μαζί, έχουμε μια  συγκλονιστική εικόνα. Στα αριστερά, δίπλα από την «αγγλική ΑΟΖ», θα ξεκινούσε η «Τουρκική ΑΟΖ» όπως εμφανίστηκε αργότερα από την Τουρκία και καταλαμβάνει μέρος των οικοπέδων 1, 4, 5, 6, και 7. Το τι απομένει είναι ολοφάνερο. 

Τα πιο πάνω στοιχεία δεν στρέφονται εναντίον των πολιτών που αποδέχτηκαν το Σχ. Ανάν στο δημοψήφισμα. Στρέφονται όμως εναντίον εκείνων των πασίγνωστων και βαρύγδουπων πολιτικών και τεχνοκρατών  (νομικών, ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων, αναλυτών κ.ά.) που επιχείρησαν να πείσουν την κοινή γνώμη να αποδεχτεί μια τέτοια συνομωσία. Κάποιοι τους είναι βέβαιο ότι γνώριζαν τις … «λεπτομέρειες». Όσοι δεν γνώριζαν, το έμαθαν έγκαιρα τότε από τις έντονες και τεκμηριωμένες αποκαλύψεις στα ΜΜΕ για υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο πριν το δημοψήφισμα (στις οποίες πρωτοστατήσαμε). Όλοι τους επέλεξαν να τις αγνοήσουν. Οι χειρότεροι  χλεύαζαν τις υποδείξεις μας ως αέρα κουπανιστό και φαντασιώσεις, αλλά σήμερα διαγκωνίζονται στη διαμόρφωση πολιτικής για το φυσικό αέριο και κάποιοι ζητούν τη ψήφο του λαού! 

Διερωτώμαι τι σκέφτεται ο κόσμος όταν τους ακούει να προβάλλουν σήμερα το φυσικό αέριο ως ιστορικό καταλύτη και μοναδική ευκαιρία για να λύσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα και το Κυπριακό.

Κώστας Μαυρίδης – Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ        mavrides@ucy.ac.cy          

το κείμενο συνοδεύεται με χάρτη στην επόμενη σελίδα που δημοσιεύεται για πρώτη)

(26-27 Απριλίου 2014)